یادداشت_اعظم علویری_می‌نویسم برای سرزمینی که در آن صدای تقدیر با صدای گریه کودکان تند می‌شود؛ برای غروب‌های غمگین رفح؛ برای جگر گوشه فلسطین و پاره تن؛ "دیریاسین " "شتیلا " "جنین" برای سرزمینی که در آن دست‌های پلید با بمباران‌ها و نابرابری‌ها جان‌های بی‌گناهان را از بین می‌برند.
می‌نویسم برای معراجگاه سرزمین ادیان الهی؛ حرم انبیا و حریم مقربان و صالحان؛ سرزمین زخمی؛ کربلای امروز که سرمایه‌شان غم زیاد است و بی‌جوشن و بی سلاح، پشتوانه‌هایشان سنگ!
می‌نویسم برای سرزمینی که سال‌هاست رنگ خون دارد و سرخی تنها رنگی ست که آن را می‌شناسند و معنای زندگی را از آن می‌فهمند و مظلومانه جنگیدن و غریبانه کوچیدن سرنوشتشان است و اوج گرفتن در فضای لبریز از کرکس های وحشی، برایشان یعنی با پر و بال شکسته بر خاک غلتیدن و بیرق رهایشان تنها با حماسه و شهادت پابرجا می‌ماند.
می‌نویسم برای سرزمین کهکشان زخمی ها، شراره داغ‌ها، سرزمین آوارها و آواره‌ها، برای سرزمین معراج‌ها نزدیک‌ترین نقطه زمین به آسمان، منزلگاه فرشتگان و سرزمین پیامبران
می‌نویسم برای سرزمینی که عرب است و من عجم؛ اما پاره تن اسلام است و هر دو در "عین" عشق ورزی مشترکیم و تطهیر شده در نگاه یک پیامبر و مادر همه ما فاطمه (س) است.
می‌نویسم برای مظلومیت و معصومیت کودکان فلسطین، برای صورت‌های پاک و معصوم، چشم‌های بهت زده و گریان، لباس‌های خون آلود و جسم‌های نحیف، برای مرگ انسانیت!
می‌نویسم برای مزار بی‌نشان شهیدان، برای کشته شدن مردم بی‌دفاع، زنان و کودکان بی‌گناه غزه، برای مزار بی‌نشان شهیدان مظلوم و خونابه کودکان مثله شده و مرگ خاموش فقیران بی نوا
می‌نویسم برای سرزمینی که معیار اصالت، شرافت و نجابت زیر آوارها جان باخته، کودکانشان چون ایتام امام حسین علیه السلام در محشر کربلا فقط از شیر مادر نه بلکه از قطره آب نیز محرومند و بسیاری از آنان جان پاکشان به همراه فرشتگان به آسمان عروج می‌کند.
روزی خواهد رسید که سرزمین غزه از چنگال گرگ‌های پیر آزاد و دوباره خانه‌های امن در میان شکوفه‌های سپید سیب و جوانه های زیتون بنا خواهد شد.
روزی خواهد رسید که دست در دست هم کنار ساحل حیفا قدم خواهند زد و خنده‌هایشان را نثار موج‌های رقصان دریا خواهند کرد و از خنده‌های خورشید سبد سبد گل میخک خواهند چید و روی پنجره شهر خواهند پاشید.
تا موعود رهایی درخت‌های زیتون از تبرهای صهیون چیزی نمانده؛ آن روز، روز شماست؛ پیروزی قطعی از آن شماست و روزی خواهد رسید که آزادی فلسطین زودتر از آنچه متصور است؛رقم خواهد خورد.
روزی خواهد رسید که خواهم و خواهند نوشت حتی بالاجبار که "غزه پیروز شد" و فلسطین آزاد را بر نقشه دنیا ترسیم خواهند کرد.
انتهای پیام/۱۰۰۴
