خودتان را معرفی کنید و در زمینه فعالیت هنری خود، برای ما توضیح دهید؟
سجاد بحری متولد ۱۳۶۴ از استان مازندران شهرستان تنکابن، و در حوزه نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی ئتاتر فعالیت دارم همچنین فرزند شهید نیز هستم.
اولین نمایشنامه‌ای که نوشتم با عنوان« میان‌بر» بود، در رابطه با دفاع مقدس که سال ۹۳ رتبه اول منطقه‌ای و سوم کشوری در همان سال در کرمانشاه را کسب کرد، دومین نمایشنامه در رابطه با مدافعان حرم بود که « قناسه » نام داشت و در سال ۹۶ و ۹۷ در جشنواره منطقه‌ای اول و در کشوری کاندیدا شد و چند اجرای داخلی نیز در شهرستان و تهران نیز برگزار شد.
وی عنوان کرد: نمایش « چند کیلومتر تا فروغ » که در مورد سازمان منافقین است را نوشته‌ام که هنوز اجرا نشده است و به زندگی یک خواهر و برادر عضو سازمان منافقین می‌پردازد و زمانیکه عملیات مرصاد آغاز می‌شود، تلاش دارند خودشان را از داخل کشور به منافقین برسانند و وقتی متوجه می‌شوند عملیات آن‌ها نتیجه ندارد پشیمان می‌شوند.
نمایشنامه بعدی، نیز سال گذشته نوشته شده است که در جشنواره فجر به نمایش در آمد به نام « بی در کجایان » که آن نیز درباره سازمان منافقین و در مورد دو دوست است که یکی از آنان رزمنده و دیگری عضو سازمان منافقین است که از کودکی با هم دوست بودند، سال‌ها همدیگر را ندیده بودند و در سال پایانی جنگ همدیگر را می‌بینند. که مربوط به عملیات مرصاد است و سال گذشته در منطقه اول شد و در کشور نیز اول شده است.
نمایش نامه‌ها در کجا به اجرا در آمده است؟
در جشنواره فجر اجرا شده و تمرکز ما در جشنواره‌ها است امسال نیز برای چهاردهمین فراخوان جشنواره بسیج کشور در حال نوشتن یک نمایشنامه در باره دفاع مقدس هستم.
بیشتر کار شما در حوزه دفاع مقدس است؟
تمام کار‌هایی که اجرا می‌کنم در حوزه دفاع مقدس است و برای کسب تجربه، بازیگری نیز کرده‌ام.
آیا به اجرای تئاتر و نمایشنامه‌نویسی در حوزه دفاع مقدس علاقه‌مند بودید؟
رشته تحصیلی من تئاتر و کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر دارم و همچنین لیسانس ادبیات درآماتیک نیز دارم و به این کار علاقه‌مند هستم؛ چرا که اگر کاری انجام می‌دهم در حوزه فرهنگی برای کشور است.
هستند دوستانی که تحصیل کرده همین رشته‌اند و سراغ نمایشنامه‌های خارجی رفتند، ولی اگر کسی تحصیل کرده این رشته باشد و تمرکز خود را در حوزه انقلاب و دفاع مقدس بگذارد موفق است؛ تعداد آنان خیلی زیاد نیست حس کردم فضا در این حوزه خالی است.
هدف شما شناساندن انقلاب بوده است؟
قطعا همین بوده است تمرکز بر روی دفاع مقدس و انقلاب است حال باید دید چقدر در این حوزه موفق خواهیم بود، انقلاب اسلامی دفاع مقدس، دفاع از کشور، است؛ شاید تعداد زیادی مباحث اجتماعی وجود داشته باشد که به آن پرداخته شود قطعا در قالب تفکرات بسیج می‌گنجد اینکه صرفا از جنگ مقاومت حرف زده شود کفایت نمی‌کند.
اگر درباره انقلاب اسلامی بخواهیم حرف بزنیم، باید به نابودی اسرائیل فکر کنیم به مسئله فلسطین، درباره حزب الله لبنان باید حرف زده شود.
امثال من توانشان تا این اندازه بوده است که تا این فضا حرف بزنند چرا که انقلاب اسلامی خیلی بزرگتر از این حرف‌ها است ما توانمان کم بوده و کم کاری شده است.
پیشنهاد شما به کسانی که می‌خواهند در حوزه دفاع مقدس کار کنند، انگیزه دارند ولی به دلایلی منصرف می‌شوند چیست؟
باید به حوزه دفاع مقدس اعتقاد داشته باشیم بسیار کسانی در کشور بودند که با کار‌های مقدس شروع کردند و کم‌کم مسیرشان تغییر کرد، منطورم مسئله انقلاب است کل مسئله انقلاب اسلامی؛ که در این حوزه حرف زیاد است.
کسانی که وارد این فضا می‌شوند، میزان منابع مطالعاتی آنان در این حوزه خیلی زیاد نیست؛ اگر از آنان بپرسی چند رمان در حوزه دفاع مقدس خوانده‌اید شاید به تعداد انگشتان دست نرسد، اگر پرسیده شود راجع به حزب الله لبنان چه می‌دانید احتمالا خیلی حرفی از آن نمی‌زنند و... چراکه میزان منابع ما، برای مطالعه کم است.
انتشارات‌های بزرگ بخصوص انتشارات سوره مهر بسیار دارند در حوزه دفاع مقدس کار می‌کنند و کتاب‌های خوبی منتشر کردند که باید مطالعه شود تا میزان منابع ما زیاد شود.
ناگفته نماند برچسب‌زنی در این حوزه نیز است، بعضا کسانی که در این عرصه فعالیت دارند، خسته می‌شوند و سراغ یک فضای دیگر می‌روند.
باید تفکر شما با بازیگر همسو باشد باید هم جهت باشید تا بتوانید راجع به یک تفکر حرف بزنید
مثلا سال گذشته نمایشنامه « بی در کجایان » جشنواره فجر مصادف شده بود با حوادث کشور و اغتشاشات. خیلی از بچه‌ها که در حوزه دفاع مقدس و بسیج کار می‌کردند بازیگرانشان آنان را تنها گذاشتند، چرا که تفکرشان یکی نبود، اینکه تفکر تو با بازیگری که انتخاب کردی هم راستا نیست باعث اختلال در کار می‌شود. بازیگر نمایشنامه به من گفت نمایشنامه شما با عنوان بسیج است و من شرکت نمی‌کنم من نیز گفتم خدا نگهدارت! ما باید دقت کنیم از چه کسانی استفاده و با چه کسانی کار می‌کنیم اول باید هم‌فکر و هم‌راستا باشند تا در گروه بتوانند راجع به یک شهید حرف بزنند.
در حوزه دفاع مقدس کمبود‌هایی هست
قطعا در این حوزه کمبود‌هایی از نظر بودجه وجود دارد، اگر راجع به طلاق، اعدام، نمایش اجرا کنید آدم‌های زیادی از نمایش شما دیدن می‌کنند، ولی اگر راجع به یکی از مدافعان حرم بخواهید حرف بزنید کم‌تر به شما توجه می‌شود؛ این کم‌بینی‌ها وجود دارد.
به نظر شما علت دیده نشدن این مواردی که گفتید چیست؟
عدم بازنمایی صحیح واقعیات جنگ. به عنوان مثال در مستند شهید سنجرانی به نام « کرار » می‌بینیم که شهید سنجرانی گفته موقع شهادت دنبال توبه نیستم خدایا من را همین گونه که هستم بپذیر چرا که دوست ندارم دست نیافتی باشم، اگر واقعیات جنگ و شهدا گفته شود مردم بیشتر جذب می‌شوند همانطور که حضرت آقا گفتند واقعیات جنگ را بگویید، من فرزند شهید هستم و در این فضا رشد کردم پیشنهاد می‌کنم کتاب مجید بربری را حتما بخوانید، اینکه آدم‌ها دست نیافتنی می‌شوند زیاد جذابیت ندار، سعی کردم تعادل را در نمایشنامه‌هایم رعایت کنم چرا که این‌ها معصوم نیستند و یک سری انسان هستند که حاضر شدند، برای دفاع از کشور خود جانشان را فدا کنند در هر جا؛ یک جا در کشور اغتشاش شده می‌آید کف میدان، یک جا بیرون از مرز‌ها در سوریه، در بوسنی، لبنان یک جا دفاع مقدس و... هر جا لازم باشد، انسان کار می‌کند.
اگر در همه شهر‌های کشور کسانی که در حوزه دفاع مقدس کار می‌کنند و نگاه و تفکرشان به هم نزدیک است دور هم جمع شوند، از طریق رسانه می‌شود کار کرد؛ و تبادل نظر داشت.
