یادداشت//

«هزارپا»؛ سمی و خطرناک

در فیلم سینمایی «هزارپا» شاهد شوخی‌های فراوان جنسی هستیم که بعضا جای خلق موقعیت‌های کمیک در ژانر کمدی را گرفته‌اند و این برای خانواده‌ها به ویژه کودکان و نوجوانان فیلمی سمی و خطرناک است.
کد خبر: ۹۰۴۱۰۳۹
|
۰۸ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۴
به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی؛ به پیشنهاد فرزندم به اتفاق خانواد برای دیدن فیلم هزار پا به سینما رفتم. سالن پر از جمعیت و حتی در گوشه ها، صندلی‌های اضافی گذاشته بودند، بعد از دیدن فیلم نکاتی را قابل ذکر دانستم.

۱. طبق نظر بسیاری از منتقدان، نگاه سازندگان هزار پا به گیشه است تا ارتقای فهم مخاطب در این زمینه هم موفق عمل کرده و رکورد فروش را شکسته است.

۲. آنچه که توانسته «هزار پا» را اثری سرپا نگه دارد، بازی رضا عطاران و جواد عزتی است. بازیگرانی که به لطف طنازی ذاتیشان و شناخت موقعیت، توانسته اند از بی اهمیت‌ترین لحظات فیلم بر روی لبان مخاطب خنده ایجاد نمایند. اگر این فیلم بدون این دو بازیگر ساخته می‌شد شاید بلکه قطعا با اقبال عمومی مواجه نمی‌شد.

۳. عامل دیگر موفقیت گیشه‌ای فیلم هزار پا، فراوانی شوخی‌های جنسی است که جای خلق موقعیت‌های کمیک در ژانر کمدی را گرفته اند. «هزارپا» نیز، سرشار از اشاره‌های جنسی است که تعداد آن بسیار بیشتر از دیگر آثار کمدی سال‌های اخیر است. فیلم در هر موقعیت و هر بستری، از ارائه گفتگو‌های جنسی پرهیز نمی‌کند که این اقدام را در سکانس دستگیری رضا و بسته شدنش به صندلی به اوج خود می‌رسد. به نظر می‌رسد که سازندگان همت ویژه‌ای را بکار بسته اند تا در تمام دیالوگ‌های فیلم اشارات جنسی جای داشته باشد و از رمق نیفتد.

۴. هر چند فیلم هزارپا ژانر کمدی دارد، ولی بیشتر هجو و هزل است تا طنز، در طنز، خنداندن مخاطب «هدف» نیست. طنز یک «ابزار» است. یک ابزار در دست هنرمند که با استفاده‌ی از آن بتواند موقعیتی خلق کند در جهت بیان مضامین و مفاهیمی که احیانا در موقعیت‌های جدی نمی‌توان گفت. مانند بسیاری از مشکلات و معضلات اجتماعی و سیاسی بحث‌برانگیز و حساس که اگر به صورت مستقیم گفته شوند احیانا با واکنش تند مخاطبین خاص آن روبرو خواهد شد.
 
بنابراین در مرتبه‌ی اول خنداندن مخاطب وظیفه‌ی طنز نیست. در هزل و هجو خنداندن مخاطب «هدف» است و برای رسیدن به این هدف می‌توان از هر وسیله و ابزاری، و به هر قیمتی استفاده کرد. حتی اگر خلاف عرف و اخلاق باشد در واقع هدف سازندگان جدای از گیشه خنداندن دو ساعته تماشاگران است بدون هدف و داشتن مفاهیم و مضامین بلند. فیلم هزار پا با استفاده از شوخی‌های جنسی که خلاف عرف و اخلاق است، به هجو و هزل نزدیکتر است تا طنز، این فیلم از همان سکانس اول و از پارچه‌ای که بر در مغازه‌ای برای تعطیلی اش به علت ختنه سوران فرزند، نصب شده است، پای اسافل اعضا را به میان می‌کشد و بعد از آن هم ... فصل آخر فیلم هم آنقدر شور می‌شود که بیش از بخش‌های دیگر به ذوق می‌زند. هزا پا با این شاخصه‌ها برای خانواده‌ها به ویژه کودکان و نوجوانان فیلمی سمی و خطرناک است.

۵. تحقیر و مسخره کردن جانبازان و قداست زدایی از آنان، از شاخصه‌های دیگر این فیلم است. در این فیلم شاهد صحنه‌هایی از زندگی جانبازان درآسایشگاهی خصوصی (خیریه) هستیم که سازنده فیلم با مسخره کردن آنان، از تماشاگران خنده می‌گیرد، در این فیلم جانبازان آسایشگاه در قالب شخصیت‌هایی که پیوسته در حال سیگار کشیدن، نقض قوانین و بهم ریختن نظم هستند نشان داده شده اند. جانبازان پیوسته در حال فوتبال بازی کردن در راهرو‌های آسایشگاه، پنهان کردن باکس‌های سیگار‌های خارجی و گران قیمت و اذیت کردن پزشکان و پرستاران هستند، حتی برای فریب دادن پزشک خود را به خواب می‌زنند یا ادای دعاکردن و قرآن خواندن در می‌آورند. جالب این که رویکرد فیلم به طور کلی نشان دادن این چهره از جانبازان آسایشگاه است، حتی محض رضای خدا یک نفر از جانبازان را صادق در کار جانبازی خود نشان نداده است.

۶. خیلی از ما آنقدر اسیر تب و تاب زندگی روزمره و تبلیغات آن هستیم که گاهی اوقات حواس مان نیست چه پول‌هایی از جیب مان می‌رود بی آن که خودمان متوجه باشیم. این پول‌ها هر چند به ظاهر اندک است، اما در یک بازه زمانی طولانی، هم سود هنگفتی عاید دیگران می‌کند و هم خسارت جدی به اوضاع مالی و اخلاقی خودمان می‌زند. ما پدر و مادر‌ها در منزل یا در کنار دیگران از این نوع شوخی‌های جنسی فیلم هزار پا در حضور فرزندانمان پرهیز می‌کنیم، ولی گاهی به گونه‌ای اسیر تبلیغات می‌شویم که حاضریم هزینه آموزش بداخلاقی و بددهنی را به فرزندانمان، خود پرداخت کنیم.
 
به قلم موسی سلیمانی
ارسال نظرات
پر بیننده ها