خبرهای داغ:
روز خبرنگار

خبرنگار سربازان بی لباس و رزمندگان بی سلاح

خبرنگار ، سربازان بی‌لباس، رزمندگان بی‌سلاح، راهیان عشق، پرچم‌داران صلح‌دوستی و پیشگامان آزادی و مردان جبهه‌های دانش و تدبیر و تغییر و شاعران عدالت‌خواهی و فروتنی و فرزندان بی توقع این سرزمین پرمهر روزتان مبارک باد
کد خبر: ۸۸۹۹۰۴۴
|
۱۹ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۷
به گزارش خبرگزاری بسیج از لنجان، روز خبرنگار باز بدون تقدیر از خبرنگاران شهرستان لنجان سپری شد در ادامه پای درد دلهای چند خبرنگار از شهرستان لنجان می نشینیم

محمدکاظم سلیمیان، خبرنگار: با ۳۰ سال سابقه‌ی خبری در شهرستان لنجان هنوز برایم سؤال است که چرا ما خبرنگاران برای مسئولین اهمیتی نداریم، جایگاه خبرنگار در شهرستان لنجان فقط در حد بی‌محلی و بی‌اهمیتی رقم خورده است، خاک خبرنگاری را ما می‌خوریم و کارهای پرسودمال دیگران ، که این نهایت بی‌مهری ارگانها به خبرنگاران لنجان را نشان می‌دهد.

بااینکه شغل مایکی از مشاغل سخت بشمار می‌آید اما دریغ از یک بیمه‌ی کامل، اگر جاهای دیگر شاغل باشیم بازنشستگی داریم وگرنه حتی به‌روزهای پیریمان هم امیدی نیست.

محمدمهدیان، خبرنگار: از سال ۱۳۵۲ در حال فعالیت هستم، در این مدت تا توانستم باافتخار در این عرصه خدمت کردم.

کار خبرنگاری یکی از مشاغل سخت دنیا به‌حساب می‌آید اما عملاً در دست اجرا و رسیدگی از طرف مسئولین قرار نمی‌گیرد.

کسی که وارد این عرصه می‌شود باید عاشق کارش باشد وگرنه نمی‌تواند دوام بیاورد، خبرنگاران جوان که تازه‌وارد این عرصه می‌شوند بدانند تکلیف بسیار مهمی را بر دوش دارند و همیشه بدون جانب‌داری و جز خط یا مشی بودن با دقت کامل خبرها را به گوش مردم برسانند.

یک خبرنگار باشهامت کامل باید حرفش را به گوش مردم برساند، رسالت خبرنگار به صداقت اوست.

وی خاطرنشان کرد، بد نیست گاهی مسئولین سری به خبرنگاران بزنند، خبرنگاران مشکلات مردم را پیگیری می‌کنند و باعث می‌شود که حل شوند، اما هرگز کسی مشکلات خبرنگاران را حل نمی‌کند.

ما خبرنگاران لنجان حتی یک مکان به نام خانه‌ی مطبوعات را هم نداریم که دل‌خوش آن باشیم که برای مردم و مسئولین مهم و خواسته‌هایمان ارزشمندند.

 

محسن سلیمیان، کار و بیمه و بازنشستگی خبرنگاران همیشه گزینه‌ای بود که به‌جای روی میز، زیر میز پنهانش کنند تا مبادا یک نفر تنها یک نفر آن را ببیند، و تصمیم بگیرد برای توهم کاری کند یا فکر کند که برای این قشر هم باید کاری کرد.

خبرنگاری فقط سواد و تلاش نمی‌خواهد، خبرنگاری خود شجاعت است، معماری فداکاری است، آغوش باز به سمت خطر دویدن است.

خبرنگاری خود درد است، عینیت فریاد است، پیش‌مرگ شدن برای جامعه‌ای است که به خطر افتاده.

خبرنگاری هرروز جنازه‌ای است گمنام که بی تشیع به خاک سپرده می‌شود و از خاک آن شجاعت دیگری بلند می‌شود تا لباس رزم بپوشد و آماده شود تاجانش را و مالش را و عشق و تمام وجودش را فدای جامعه کند.

جامعه‌ای که اغلب تلاش‌های او را ندیده است. خبرنگاری خود بزرگ‌ترین رویداد یک جامعه است.

 
 

ساره واعظ توکلی، خبرنگار: یک خبرنگار از دیدگاه کلی به‌عنوان نبض جامعه به شمار می‌رود، خبرنگار نوری است که جامعه رو به‌سوی طریق درست سوق داده و جهت دهنده افکار و اذهان عمومی است.

خبرنگاری شغل باارزشی است که باید به آن احترام گذاشت، خبرنگاری یک شغل تمام‌وقت است گاهی برای تهیه یک خبر یا گزارش باید ساعت‌ها زمان صرف کرد اما درآمد پایین آن حتی به‌اندازه مشاغل کاذب هم نیست.

آیا سزاوار است به‌روز ۱۷ مرداد به‌عنوان روز خبرنگار بسنده کنیم، جایگاه خبرنگار برای بسیاری هنوز جا نیفتاده است و قدر منزلت آن حس نمی‌شود.

وی به مشکلات این حرفه ازجمله: نبود خانه‌ی مطبوعات در شهرستان، استرس زیاد این حرفه، بی‌توجهی برخی مسئولین و عدم توجه به بیمه‌ی اصحاب رسانه اشاره نمود.

 

روزتان مبارک، سربازان بی‌لباس، رزمندگان بی‌سلاح، راهیان عشق، پرچم‌داران صلح‌دوستی و پیشگامان آزادی و مردان جبهه‌های دانش و تدبیر و تغیر و شاعران عدالت‌خواهی و فروتنی و فرزندان بی توقع این سرزمین پرمهر.


ارسال نظرات