وی با بیان اینکه پیراستن درون بر اساس تعبیر روایات همان تهذیب نفس است، افزود: تهذیب نفس کاری بس دشوار است و نیاز به ریاضتی چندین ساله دارد؛ برای مثال اگر می‌بینیم فلان شخص دارای مال، اموال آنچنانی و جایگاه و مقام رفیع اجتماعی است و این دیدن یا شنیدن می‌خواهیم دستمایه حسادت درونی درذات ما نشود باید ریاضت بکشیم و تمرین و ممارست کنیم و نفسمان را پاک و منزه نماییم تا به بهشت و آرامش درونی دست یابیم.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه رعایت ادب و بایسته‌های اسلامی بخش دوم اخلاق اسلامی و قرآنی است، خاطر‌نشان کرد: رعایت ادب کاری آسان است، همان‌گونه که رعایت نکردن آن نیز آسان و بدون هیچ دشواری است و ادب در حقیقت پاسداشتن حرمت‌هاست همچون نگاه‌داشتن حرمت مسجد که نوعی از رعایت ادب در برابر این مکان مقدس است.
حجت‌الاسلام عرفان با اشاره به کلام نورانی امیرمؤمنان علی(ع) که فرمودند: «هیچ میراثی همچون ادب نیست»، گفت: بهترین و با فضیلت‌ترین ارثی که پدر و مادر می‌توانند برای فرزندان برجای بگذارند؛ ادب است که رعایتش آسان و آثار عظیمی را به دنبال دارد و در عین حال رعایت نکردن آن نیز آسان است و آثار خطرناکی را برای انسان به بار خواهد آورد.
آداب سرنوشت ساز و سرنوشت سوز
وی با بیان اینکه ادب و احترام نسبت به پدر و مادر و بزرگان در صورت رعایت سرنوشت‌ساز و در صورت عدم رعایت سرنوشت‌سوز است، تصریح کرد: فردی نزد رسول گرامی اسلام(ص) آمد و عرض کرد که دچار بدبختی و نکبت شده‌ام، پیامبر(ص) پاسخ دادند، این نکبت و بدبختی نتیجه همان بی‌ادبی و بی احترامی در هنگام خروج پیرمردی از مسجد است.
استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر اینکه باید از فرصت‌های حیات در راستای رشد معنوی، فکری و فرهنگی نهایت استفاده را ببریم، اظهار داشت: کلید خوشبختی رعایت ادب نسبت به خداوند متعال است و همه آنچه که داریم از ذات اقدس اله است، اگر یک لحظه فیض حیات از جانب خداوند تبارک و تعالی به ما نرسد، مُرده‌ایم.
حجت‌الاسلام عرفان اضافه کرد: از یکی از معصومان(ع) سؤال شد، چرا برخی از مردگان چشمانشان باز است؛ آن حضرت جواب دادند می‌خواسته چشمش را ببندد؛ اما خداوند متعال فرصت بستن چشم به او نداده است و باز سؤال شد که چرا برخی از مردگان چشمانشان بسته است که آن معصوم در جواب فرمودند، می‌خواسته چشمش را باز کند؛ اما خداوند فرصت باز کردن چشمانش را به او نداده است.
وی با تأکید بر اینکه خداوند عزوجل عظمت و حرمتی دارد که
باید آن را پاس بداریم و رعایت ادب نسبت به خداوند سبحان از همه آداب مهمتر است،
اظهار داشت: یکی از آداب نسبت به خداوند متعال ادب در ذکر است؛ ما انسان‌ها هنگام
صداکردن افراد با ادب و احترام و با استفاده از پسوند و پیشوند مورد خطاب قرار می‌دهیم؛
اما نام خداوند متعال را بدون هیچ پسوند و پیشوندی بر زبان جاری می‌کنیم که این
نهایت بی‌ادبی یک انسان در پیشگاه ذات اقدس الهی است که همه خوبی‌ها، عظمت‌ها و
نعمت‌ها از آن اوست
ضرورت رعایت ادب در ذکر نام خداوند عزوجل
استاد حوزه علمیه قم با بیان این مطلب که افزون بر اینکه در ذکر نام خداوند عزوجل باید نهایت ادب را رعایت کنیم در سوگند خوردن نیز باید حواسمان باشد که چه بر زبان می‌آوریم، افزود: انسان نباید آنقدر بی‌ادب شود که برای مسائل مادی سوگند به نام خداوند برزبان آورد و نعوذبالله خداوند را برای دیده‌ها، خورده‌ها، شنیده‌ها کوچک بشماریم.
حجت‌الاسلام عرفان یکی دیگر از مراتب ادب را ادب نفسانی عنوان کرد و گفت: ادب نفسانی بدین معناست که در پیشگاه روح و جان ما خداوند متعال از هر چیز بالاتر و برتر باشد که اگر این‌گونه بود در بینش ما نیز تأثیرخواهد گذاشت و هر چه غیرخداست در نزدمان کوچک است و فعلی را بر خلاف طاعت او انجام نخواهیم داد.
وی در پایان با بیان اینکه راز نیکبختی، سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت در اقامه نماز اول وقت به جماعت است، گفت: اگر می‌خواهیم دنیا و آخرتمان را خداوند متعال مدیریت کند نسبت به نماز اول وقت نهایت دقت و توجه را داشته و به تعبیری دیگر نسبت به نماز غیرت داشته باشیم و آن را بر هر ضرورت و مقدمه‌ای واجب و مقدم بدانیم.
