به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان؛ عفت و پاکدامنی با آفرینش زن به هم آمیخته است و حیا و عفاف عامل موثر در رشد شخصیت آدمی است.
در جوامع دینی، حفاظت و مراقبت از عفت عمومی وظیفه‌ای است که به عهده‌ی هر زن و مردی محوّل شده است؛ به عبارت دیگر، حفظ حرمت و رعایت حجاب و عفاف، تنها وظیفه‌ی زن نیست، بلکه مرد نیز، ملزم به رعایت دستور‌های شرع مقدس اسلام است.
در آیه‌های ۳۰ و ۳۱ از سوره نور تصریح شده، قرآن کریم نگاه مرد و زن را محدود کرده، و آن را رمز پاکی و طهارت روح آنان دانسته است.
حجاب از نظر لغت مترادف واژه‌ی عربی ستر (پوشیدن، پوشش، حائل، پرده، حجاب و مانع) است، پوشش اسلامی این است که زن در مواجهه و معاشرت با افراد نامحرم بدن خود را بپوشاند و خودنمایی نکند.
حجاب به منظور تأمین سلامت روحی و روانی مردم و جلوگیری از مفاسد است، و پوشش نباید ابزار و وسیله‌ای برای نشان دادن زیبایی و تحریک غرایز جنسی و بروز مفاسد اجتماعی باشد.
در تمام ادیان الهی به نوعی حجاب و پوشش با تفاوت‌هایی وجود داشته و زنان ایرانی در دوره‌های مختلف حکومت‌ها پوشش داشته‌اند گر چه در دنیای کنونی نوع پوشش آزاد است، اما کسی بی‌حیایی و بی‌عفتی را آزاد نکرده است و هنوز قوانین جهانی در خصوص جلوگیری از کار‌های خلاف عفت به قوت خود باقی است.
حجاب و پوشش از احکام ضروری اسلام است و کتاب، سنت، فقه و سیره‌ی اسلامی بر آن صراحت دارد از نظر اسلام، حجاب وسیله‌ای است برای صیانت از زن و ارتقای شأن و شخصیت او، بوده و راه مفاسد را می‌بندد.
یکی از ویژگی‌های پوشش رعایت سادگی و پرهیز از زینت تحریک‌آمیز است زن نباید از پوششی استفاده کند که جاذبه‌های آن جای جاذبه‌های برهنگی را بگیرد، پاکدامنی و عفت به ویژه در دوران جوانی، بهره‌مندی از موهبت‌های ویژه‌ی الهی را در پی دارد.
عفت زن، مایه‌ی احترام و شخصیت اوست
به وسیله‌ی عفت خواهش‌ها و تمایلات و هیجان‌ها به کنترل انسان در‌میایند؛ و اجازه گرایش به سوی حرام پیدا نمی‌کنند، بلکه انسان با کنترل، آنها را در مسیر صحیح هدایت می‌کند.
حیا و عفاف ریشه در فطرت بشر دارد و اسلام به مسأله‌ی عفاف زن اهمیت می‌دهد و عفاف، حیا، وقار و متانت را برای زن ارزش می‌داند، البته عفاف تنها مخصوص زنان نیست، مردان هم باید عفیف باشند و با داشتن عفت بنیان خانواده مستحکم می‌شود و تقویت ایمان و اعتقاد می‌تواند ضامن حفظ هویت و شخصیت زن باشد.
پوشش مناسب برای زن یک حریم بوده و به منزله‌ی دژی است که تن را از دستبرد چپاولگران محفوظ نگه می‌دارد و کرامت او را حفظ می‌کند.
اسلام، زیبایی و دل‌آرایی زن را برای همسر وی می‌خواهد تا دیگران از آن سوء استفاده نکنند، بنابراین، الزام پوشش فقط برای حفظ عفت اوست، نه زنجیر اسارتی بر دست و پایش؛ و نه سدی در برابر پیشرفت، بلکه وسیله‌ای برای تعالی روح و ایفای مسئولیت‌های فردی و اجتماعی اوست و از این رو، اسلام پوشش را ملاک برتری زن معرفی کرده است.
حجاب اسلامی آن گونه که غرب تبلیغ می‌کند، به معنای حبس زن در خانه یا پرده‌نشینی و دوری از شرکت در مسائل اجتماعی نیست؛ بلکه بدین معناست که زن در معاشرت خود با مردان بیگانه، حیا و عفت را رعایت کند و به جلوه گری و خودنمایی نپردازد.
در واقع حجاب و پوشش که ثمره عفاف است، عاملی برای آرامش زن و دور ماندن از عوامل اضطراب است و از بسیاری عوامل ناامنی فکری و ذهنی جلوگیری کرده و احساس امنیت به ارمغان می‌آورد.
