پناه بر خدا از ژنرال‌های منتقدکش/برخورد «گازانبری» با رسانه‌هایی که از «خط بنفش» عبور می‌کنند

اما مدتی نگذشت که دولت کلید که سمبل پوپولیستی مدرن است، وارد کارزار سیاست شد و آنانی که می خواستند از «بستن دهان منتقدان» به خدا پناه ببرند، بلافاصله پس از استقرار، داس به دست گرفتند و به قلع و قمع روانی و عملی منتقدانشان پرداختند و آنان را به جهنم و زندان حواله دادند.

سکاندار دولت یازدهم در برابر مردم سخنان شیرین و عامه پسندی در ارتباط با آزادی انتقاد از دولت و دولتمردان ارائه می دهد اما در عمل، علیرغم اظهارات و شعارهای سر داده شده، متاسفانه به هیچیک از گفته هایش پایبند نماند و برای منتقدین خویش کمترین ارزش و احترامی هم قائل نشد تا جایی که محدودیتهای متعددی نیز برایشان ایجاد کرد.

دولت مدعی راستگویان اندک رسانه های منتقد را نیز تحمل نمی کند و هرکدام از آنها به بهانه ای مورد تهدید دولتی ها قرار گرفتند؛ این در حالی بود که رسانه های جریان وابسته به دولت، بدون هرگونه رعایت خطوط قرمزی، مورد حمایت دولت واقع شده اند و به نظر می رسد که رعایت خطوط بنفش واجب تر از خطوط قرمز است! نمونه هایی از این ادعا را می توان در برخورد دوگانه دولت مدعی اعتدال با رسانه هایی همچون کیهان، 9 دی، وطن امروز، یالثارات، رجانیوز و... مشاهده کرد.

رسانه‎های منتقد در دولت ژنرال ها، به شدت تحت فشار و محدودیت هستند و آنها، علاوه بر پذیرش تحریم مالی و اقتصادی نهادهای دولتی، بارها تذکر گرفته و به مراجع قضایی نیز معرفی شده‎اند که نمونه ای از این تحدید آزادی، برخورد رادیکالی دولت یازدهم با هفته نامه انقلابی 9 دی قابل رویت است. این نشریه طی 3 سالی که از عمر دولت حسن روحانی می گذرد، تاکنون 4 بار توقیف شده است. پیش از این نیز برخی نشریه‎های منتقد دولت از جمله وطن امروز و یالثارات، توقیف و یا به دادگاه ارجاع داده شده بودند.

توقیف روزنامه حامی دولت و برخورد دوگانه وزیر!

این مساله اما برای رسانه های حامی دولت متفاوت است. به عنوان نمونه، روزنامه اصلاح طلب بهار مقاله ای را در روز عید غدیر منتشر کرد که در بخش هایی از آن، ولایت امیرالمومنین علی(ع) را زیر سوال برد؛ پس از اثبات توهین این مقاله به جایگاه ولایت، روزنامه «بهار» از سوی هیات نظارت بر مطبوعات توقیف شد اما علی جنتی وزیر ارشاد هنگام اعلام این خبر گفت: «من نظر هیات نظارت بر مطبوعات را در این باره اعلام کردم و نظر شخصی نمی‌دهم؛ من از توقیف روزنامه بهار متاسفم و امیدوارم راه‌های دیگری به جز توقیف پیدا کنیم»!

توقیف روزنامه منتقد دولت

این در حالی بود که در جلسه مورخ ۱۷دی ماه سال ۹۲، هیات نظارت بر مطبوعات حکم تعطیلی هفته نامه «یالثارات» را صادر کرد و در همان جلسه نیز روزنامه وطن امروز به دلیل آنچه «نقض مصوبه شورای عالی امنیت ملی» عنوان شده بود، از هیات مذکور تذکر گرفت و پرونده این روزنامه نیز به مراجع قضایی ارسال شد.

جرم روزنامه وطن امروز انتشار گزارشی با عنوان «هولوکاست هسته ای» و انتقاد از توافق نامه ژنو بود.

واکنش علی جنتی به توقیف هفته نامه یالثارات

علی جنتی در حاشیه بازدید از خبرگزاری دولتی ایرنا در گفت و گویی با اشاره به توقیف هفته نامه یا لثارات گفت: «آنچه که در چندین شماره اخیر این نشریه بررسی کردیم مشحون از نشر اکاذیب، توهین های بسیار بارز به رییس جمهوری، اعضای دولت و مقامات کشور است؛ در این نشریه نوعی لمپنیسم در بکار گیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت مشاهده می شود».

در همین رابطه، محمدصالح جوکار، نماینده سابق مجلس، در گفت‌وگو با «خبرگزاری بسیج» با انتقاد از رفتار دوگانه دولت در رابطه با رسانه ها می گوید: دولت می بایست میزان سعه صدر و بردباری خود در برابر رسانه های منتقد را افزایش دهد؛ نباید این مدل از برخورد با رسانه های منتقد به عنوان یک اصل نهادینه شود. جوکار با بیان اینکه اهانت و حمله به رسانه های منتقد شیوه بزرگان نیست، افزود:‌ امیدواریم دولت در آینده این رفتار خود را تصحیح کند.

همچنین میکائیل دیانی، دبیر سابق اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل، نیز در واکنش به نوع مدل متناقض دولت یازدهم هنگام مواجهه با رسانه ها به خبرنگار ما گفت: دولت با رفتارهای گازانبری و چکشی خود از جمله بستن چندباره رسانه‎ها، برخورد با نخبگان و دانشجویان به جای پاسخگویی به شبهات و انتقادات با منتقدان خود برخورد شدید می‎کند و از رفتارهای دولت به وضوح می‎توان دید با آنچه که نشان می‎دهد فرسنگ‎ها فاصله دارد و دولت نقد پذیری نیست. وی بیان کرد: هیچ کس شعارهای آقای روحانی و توهین های او به منتقدین خود را از جمله بزدل و بی شناسنامه خواندن آنها گرفته تا راهی کردن منتقدین به سمت جهنم، فراموش نکرده است؛ این مسئله نیز عیان است و حرف های رئیس جمهور که تنها پاسخ در فضای رسانه‎ای و بازی در این فضاست، از واقعیت به شدت دور است.

کاهش یارانه رسانه‌های منتقد دولت!

البته در این میان، برخورد دولت با رسانه های منتقد با ابزاری همچون پرداخت یارانه نقدی نیز سنجیده می شود؛ چنانکه حسام الدین آشنا، مشاور فرهنگی روحانی، در گفت‌وگو با «بسیج» به این قضیه اعتراف می کند و می گوید: یارانه رسانه‎ها با انتقاد از سیاست‌های دولت کم می‌شود! آشنا درباره شرکت نکردن رسانه های منتقد دولت در نمایشگاه مطبوعات گفت: تصمیم رسانه ها برای شرکت کردن یا نکردن در یک نمایشگاه، گاهی اوقات انفرادی و گاهی اوقات جمعی است و بستگی به سیاست های خبری و اجتماعی رسانه ها دارد. وی افزود: ادعایی که مطرح می‎کنند که در پرداخت یارانه به مطبوعات تبعیض قائل می شود باید در زمانی که شیوه یارانه دادن به رسانه ها مصوب می شد، مورد مخالفت قرار می گرفت و آنچه که واقعیت دارد این است که یک رابطه مستقیم و مشخصی بین کاهش یارانه دریافتی توسط بعضی رسانه ها و میزان انتقادشان به سیاست های دولت وجود دارد؛ لذا هر چه که میزان انتقاد به سیاست های دولت بیشتر باشد یارانه آن رسانه کاهش می یابد البته این رابطه ممکن است که به صورت بر عکس هم اتفاق بیافتد یعنی ممکن است هر چقدر که یارانه کمتر شود انتقاد بیشتر شود. مشاور روحانی خاطرنشان کرد: در سایت وزارت ارشاد یک فرمول شفافی بیان شده است که از طریق آن فرمول به رابطه بین میزان یارانه مطبوعات و نقد آنها از دولت اشاره شده است. وی درباره سخنان روحانی در نمایشگاه مطبوعات که رسانه های منتقد را به پلیس مخفی تشبیه کرده بود و با توجه به اینکه شعار آقای روحانی در ابتدای دولت یازدهم آزادی بیان بود تصریح کرد: ادبیات آقای رئیس جمهور نسبت به گذشته هیچ تغییری نکرده است؛ ما از رسانه هایی صحبت نمی کنیم که وظایف قانونی خودشان را انجام می دهند بلکه از رسانه هایی صحبت می کنیم که با شیوه هتاکی و درز اطلاعات و تهمت زدن تلاش می کنند تا فضای آرام اجتماعی را متشنج کنند.

جالب اینجاست که رییس دولت یازدهم هنگامی که در جایگاه سخنوری قرار می گیرد، اعلام می کند: «نقاد را دستگیر نمی‌کنند و به زندان نمی‌برند. نقادی یک نعمت است. البته بحث کسانی که دروغ می‌گویند، اتهام می‌زنند و قدرت ملی را تضعیف می‌کنند جداست. اما کسی که دلسوزانه نقادی می‌کند نباید در پیچ و خم گرفتار شود»!

حال این تناقض آشکار وجود دارد که نسبت روحانی با خودش و مشاورانش و سیاست های کلیدی دولتش چگونه است و برای این دوگانگی هایی که در حرف و عمل وجود دارد چه تدبیری می اندیشند؟!