قله شاهوار با ارتفاع ۴ هزار متر از سطح دریا در ۲۴ کیلومتری شمال غربی شاهرود از جاذبه‌های گردشگری منطقه تاش و مجن محسوب می‌شود. این قله از نظر ارتفاع در ایران رتبه ۲۴ و در استان و شمال شرق ایران رتبه نخست را داراست
به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود،
نواحى کوهستانى در فصول مختلف سال مکانى مناسب براى گردشگران طبیعت انتخاب می‌شود تا ساعاتی را به‌دوراز هیاهوى شهر، در دامنه‌هاى خنک و خوش آب‌وهوا سپرى کنند.
ازاین‌رو در روز‌های تعطیل به‌ویژه در فصل تابستان، ارتفاعات منطقه شاهرود علاقه‌مندان بسیاری را به‌سوی خود جلب مى‌کنند. در فصل زمستان، سپیدی برف بروی کوهساران، چهره‌اى دل‌فریب به آن‌ها داده و چشم‌اندازى زیبا خلق می‌کنند.
قله شاهوار با ارتفاع ۴ هزار متر از سطح دریا در ۲۴ کیلومتری شمال غربی شاهرود از جاذبه‌های گردشگری منطقه تاش و مجن محسوب می‌شود. این قله از نظر ارتفاع در ایران رتبه ۲۴ و در استان و شمال شرق ایران رتبه نخست را داراست به‌گونه‌ای که به‌راحتی و در روز‌های غیر ابری از سطح شهر شاهرود، عظیم و باوقار می‌درخشد و از جهاتی شبیه به ارتفاعات شمالی تهران است.
روستا‌های نگارمن، تاش، آبشار و قندیل‌های یخی آوستا ابرسج و ییلاق‌های زیبا و خوش آب‌وهوای قطار زرشک، دهی، پیرمیشی و منطقه فوق‌العاده زیبای پری خوانی (بین نگارمن و تاش) در کوهپایه‌های شاهوار قرارگرفته‌اند. قله این کوه در سرتاسر سال پوشیده از برف است و در افسانه‌ها و باور مردم منطقه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: شاهبار و بی برف؟! (کنایه از فرد دارایی که هنگام تقاضا از او، ابراز فقر و نداری می‌کند)
پوشش گیاهی این منطقه تنوع زیادی دارد، از درختچه‌های گَون و زرشک تا درختان استوار اورس و درختان همیشه‌سبز تا بالاترین ارتفاعات این قله روییده است و ازنظر گونه‌های جانوری از تنوع خاصی برخوردار است که می‌توان به گونه‌های کل، بز، قوچ، میش، خرس، پلنگ و پرندگانی همچون عقاب و کبک اشاره کرد. از معروف‌ترین مسیر‌های صعود به قلۀ شاهوار، می‌توان به مسیر‌های نگارمن، تاش، قطار زرشک، ابرسج، پیر میشی، چشمه خرسی و چشمه پری خانی اشاره کرد.
در سال ۱۳۷۹ در دامنه شاهوار پناهگاهی توسط شهرداری تهران تکمیل و تجهیز شده و به فدراسیون کوهنوردی اهداء شده است. در روستای تاش نیز فدراسیون کوهنوردی قرارگاه مجهزی تأسیس نموده است. مسیر دستیابی به این روستا (تاش) بعد از گذر از شاهرود و ادامه مسیر در جاده مُجن به سمت شاهکوه و چهارباغ است.
کوه‌هاى شمالى شهرستان شاهرود مکان‌هاى مساعدى براى گذراندن اوقات فراغت و تفرج در طبیعت است. برخی از ارتفاعات قابلیت اسکی، صخره‌نوردی و ... برخوردارند.
کوهنوردى، راهپیمایى، استفاده از طبیعت زیبا، دره نوردی، صخره‌نوردى و گلگشت در مسیر‌های کوهستانی و جنگلی البرز شرقی همانند مسیر گردنه خوش ییلاق، اُلَنگ، رامیان، مسیر‌های مختلف جنگل ابر به علی‌آباد کتول و مسیر تاش و شاهکوه به چهارباغ ازجمله فرصت‌های توسعۀ گردشگری در نواحى کوهستانى شهرستان است.
رشته‌کوه البرز شرقی و شاهوار منشاء زایش و زندگی منطقۀ شاهرود است. ارق و تعصب مردم خطۀ معلمان دین و اخلاق نسبت به نام شاهوار مثال‌زدنی است. وقتی صحبت از نام‌گذاری استان جدیدی در این منطقه می‌شود اولین نامی که به ذهن می‌رسد واژۀ شاهوار است چراکه این کوه بلند در هوای آفتابی و عاری از گردوغبار از سایر مناطق شاهرود، بسطام، مجن، کلاته خیج، میامی، بیارجمند، طرود و دهملا دیده می‌شود. نام بسیاری از همایش‌ها، جشنواره‌ها، شرکت‌های بزرگ و واحد‌های صنفی مختلف شهرستان برگرفته از این نام است.
رشته‌کوهی که نماد تاریخ طبیعی و سربلندی مردم شهرستان شاهرود و هزاران سال مأمن حیات‌وحش و تأمین‌کننده آب شرب و کشاورزی مردم دو سوی البرز شرقی بوده است.
چند سالی است در اثر سهل‌انگاری و بی‌تدبیری مسئولین بدون در نظر گرفتن اصول حفظ محیط‌زیست و گردشگری به معدنی به نام بوکسیت تاش و سیاه رودبار مجوز داده‌شده و مشغول برداشت غیراصولی از منابع این کوه است.
حجم تخریب‌های این معدن به حدی است که پوشش گیاهی و درختان ممنوع القطع اورس بسیاری را از بین برده و همچون غده سرطانی به جان این رشته‌کوه عظیم افتاده است و از دیدن این مصیبت غم‌بار دل هر انسان آزاده‌ای به درد می‌آید.
از این رو وظیفه فعالان محیط‌زیست و گردشگری است تا با درخواست تعطیلی هر چه زودتر این معدن با حفظ منابع طبیعی و استفاده بهینه از مراتع، پرورش گیاهان دارویی و ایجاد کمپ‌های کوهنوردی و گردشگری ضمن نجات شاهوار، در اشتغال و گردشگری پایدار این خطه از ایران اثرگذار باشند.ای ساکت صبور من،ای آشنای دل
بهتر ز. هر ترانه سکوتت برای دل
من عاشق شکوه تو ام شاهوار من
من از تو ام، صدام بزن پس نگار من!
ازاین‌رو در روز‌های تعطیل به‌ویژه در فصل تابستان، ارتفاعات منطقه شاهرود علاقه‌مندان بسیاری را به‌سوی خود جلب مى‌کنند. در فصل زمستان، سپیدی برف بروی کوهساران، چهره‌اى دل‌فریب به آن‌ها داده و چشم‌اندازى زیبا خلق می‌کنند.
قله شاهوار با ارتفاع ۴ هزار متر از سطح دریا در ۲۴ کیلومتری شمال غربی شاهرود از جاذبه‌های گردشگری منطقه تاش و مجن محسوب می‌شود. این قله از نظر ارتفاع در ایران رتبه ۲۴ و در استان و شمال شرق ایران رتبه نخست را داراست به‌گونه‌ای که به‌راحتی و در روز‌های غیر ابری از سطح شهر شاهرود، عظیم و باوقار می‌درخشد و از جهاتی شبیه به ارتفاعات شمالی تهران است.
روستا‌های نگارمن، تاش، آبشار و قندیل‌های یخی آوستا ابرسج و ییلاق‌های زیبا و خوش آب‌وهوای قطار زرشک، دهی، پیرمیشی و منطقه فوق‌العاده زیبای پری خوانی (بین نگارمن و تاش) در کوهپایه‌های شاهوار قرارگرفته‌اند. قله این کوه در سرتاسر سال پوشیده از برف است و در افسانه‌ها و باور مردم منطقه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: شاهبار و بی برف؟! (کنایه از فرد دارایی که هنگام تقاضا از او، ابراز فقر و نداری می‌کند)
پوشش گیاهی این منطقه تنوع زیادی دارد، از درختچه‌های گَون و زرشک تا درختان استوار اورس و درختان همیشه‌سبز تا بالاترین ارتفاعات این قله روییده است و ازنظر گونه‌های جانوری از تنوع خاصی برخوردار است که می‌توان به گونه‌های کل، بز، قوچ، میش، خرس، پلنگ و پرندگانی همچون عقاب و کبک اشاره کرد. از معروف‌ترین مسیر‌های صعود به قلۀ شاهوار، می‌توان به مسیر‌های نگارمن، تاش، قطار زرشک، ابرسج، پیر میشی، چشمه خرسی و چشمه پری خانی اشاره کرد.
در سال ۱۳۷۹ در دامنه شاهوار پناهگاهی توسط شهرداری تهران تکمیل و تجهیز شده و به فدراسیون کوهنوردی اهداء شده است. در روستای تاش نیز فدراسیون کوهنوردی قرارگاه مجهزی تأسیس نموده است. مسیر دستیابی به این روستا (تاش) بعد از گذر از شاهرود و ادامه مسیر در جاده مُجن به سمت شاهکوه و چهارباغ است.
کوه‌هاى شمالى شهرستان شاهرود مکان‌هاى مساعدى براى گذراندن اوقات فراغت و تفرج در طبیعت است. برخی از ارتفاعات قابلیت اسکی، صخره‌نوردی و ... برخوردارند.
کوهنوردى، راهپیمایى، استفاده از طبیعت زیبا، دره نوردی، صخره‌نوردى و گلگشت در مسیر‌های کوهستانی و جنگلی البرز شرقی همانند مسیر گردنه خوش ییلاق، اُلَنگ، رامیان، مسیر‌های مختلف جنگل ابر به علی‌آباد کتول و مسیر تاش و شاهکوه به چهارباغ ازجمله فرصت‌های توسعۀ گردشگری در نواحى کوهستانى شهرستان است.
رشته‌کوه البرز شرقی و شاهوار منشاء زایش و زندگی منطقۀ شاهرود است. ارق و تعصب مردم خطۀ معلمان دین و اخلاق نسبت به نام شاهوار مثال‌زدنی است. وقتی صحبت از نام‌گذاری استان جدیدی در این منطقه می‌شود اولین نامی که به ذهن می‌رسد واژۀ شاهوار است چراکه این کوه بلند در هوای آفتابی و عاری از گردوغبار از سایر مناطق شاهرود، بسطام، مجن، کلاته خیج، میامی، بیارجمند، طرود و دهملا دیده می‌شود. نام بسیاری از همایش‌ها، جشنواره‌ها، شرکت‌های بزرگ و واحد‌های صنفی مختلف شهرستان برگرفته از این نام است.
رشته‌کوهی که نماد تاریخ طبیعی و سربلندی مردم شهرستان شاهرود و هزاران سال مأمن حیات‌وحش و تأمین‌کننده آب شرب و کشاورزی مردم دو سوی البرز شرقی بوده است.
چند سالی است در اثر سهل‌انگاری و بی‌تدبیری مسئولین بدون در نظر گرفتن اصول حفظ محیط‌زیست و گردشگری به معدنی به نام بوکسیت تاش و سیاه رودبار مجوز داده‌شده و مشغول برداشت غیراصولی از منابع این کوه است.
حجم تخریب‌های این معدن به حدی است که پوشش گیاهی و درختان ممنوع القطع اورس بسیاری را از بین برده و همچون غده سرطانی به جان این رشته‌کوه عظیم افتاده است و از دیدن این مصیبت غم‌بار دل هر انسان آزاده‌ای به درد می‌آید.
از این رو وظیفه فعالان محیط‌زیست و گردشگری است تا با درخواست تعطیلی هر چه زودتر این معدن با حفظ منابع طبیعی و استفاده بهینه از مراتع، پرورش گیاهان دارویی و ایجاد کمپ‌های کوهنوردی و گردشگری ضمن نجات شاهوار، در اشتغال و گردشگری پایدار این خطه از ایران اثرگذار باشند.ای ساکت صبور من،ای آشنای دل
بهتر ز. هر ترانه سکوتت برای دل
من عاشق شکوه تو ام شاهوار من
من از تو ام، صدام بزن پس نگار من!
* روزنامه نگار و فعال رسانه ای
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
