روزنامه «جوان» در یادداشتی از «حسن رشوند» نوشت:
چندی است فضای سیاسی کشور تغییر کرده و جماعتی که کوچک‌ترین نقد دلسوزانه از دولت را بر نمی‌تابید، به یکباره تیغ تیز نقد خود را بر گردن دولت آقای روحانی گذاشته و فراتر از رقبای دیگر سیاسی در جبهه مخالف، آغازگر حرکتی شده که انتظار آن کمتر در مدت کوتاهی که از دولت دوازدهم سپری شده است، می‌رفت.
هر چند تردید وجود دارد که نقدها و اعتراض‌های فریادگونه از سر دلسوزی برای انقلاب و نظام باشد، چراکه ادله روشنی وجود دارد که آنچه این روزها در باب نقد از دولت آقای روحانی در حال وقوع است، بر اساس یک طراحی هدفمند است که از ابتدای دولت کلید زده شده است. این سؤال همواره این روزها مطرح است که اصلاح‌طلبانی که با یک همگرایی تصنعی همه دور هم جمع شده بودند تا پیروزی در انتخابات 96 را با انواع ترفندها برای خود رقم بزنند و کرسی قدرت را برای چهار سال دیگر حفظ کنند، چه شده است که امروز با یک چرخش معنادار، می‌خواهند سفره خود را از روحانی جدا کنند. آنها که از آورده برجام بیشتر از منتقدین جبهه رقیب اطلاع داشتند و حجم نقدینگی و رکود در کشور را می‌دانستند و به دلیل حضور در قدرت هر روز از تعطیلی واحدهای صنفی مطلع می‌شدند و به درستی می‌دانستند مسیری که دولت طی می‌کند در کمتر زمانی عوارض خود را در کشور نمایان می‌کند و آرامش اقتصادی مردم را بر هم خواهد زد، چرا امروز فریاد بر می‌آورند و در مقابل فریادهای دلسوزانه منتقدین خود نسبت به راهی که پیموده می‌شد، سکوت کرده بودند.
دیروز محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در نطق میان‌دستور خود صرفنظر از اظهارات تند، مغرضانه و جعل‌گونه که در این فراز از سخنان حضرت امام (ره) که فرموده بودند: «مجلس عصاره فضایل ملت است»، بر شورای نگهبان تاخت و یا قوه قضائیه را در آماج حملات خود قرار داد، روی دیگر سخنان خود را متوجه دولت کرد و با بیان ابرچالش بزرگ امروز کشور گفت: « ابرچالش بزرگ امروز کشور که بر چالش‌های دیگر سایه انداخته و کانون چالش‌های دیگر است، چالش در نظام کلان تدبیر و مدیریت کشور است نهادهای مستقر حاصل از این نظام تدبیر منجر به استقرار یک نظام اقتصادی رفاقتی و سفارشی شده که وابسته به درآمدهای بادآورده نفتی است و موجب رویش یک اقتصاد رانتی انگلی فسادزا و ظهور یک طبقه تازه به دوران رسیده قلدر و باجگیر شده است.» او بسیاری از چراها را مطرح کرد که اتفاقاً باید وی و همفکرانش پاسخ آن را بدهند و با گنده‌گویی و بلندفریاد زدن نمی‌توان پاسخ هیچ کدام از چراهای او را داد. اینکه چرا اراده‌های جدی در مجلس برای برخورد با مفسدان وجود ندارد؟ از نگاه ایشان چرا مجلس با مفسدان همکاری می‌کند و چرا مجلس از افشای نام بدهکاران کلان هراس دارد؟ را پیش از آنکه دیگران بخواهند پاسخ دهند باید این نماینده و دیگر نماینده‌ها پاسخ دهند که مهر سکوت بر لب‌های خود زده‌اند و از آنچه در کشور اتفاق افتاده و می‌افتد، بی‌خبر بوده یا خود را به بی‌خبری آگاهانه زده‌اند. این نماینده محترم و دیگر نماینده‌های مجلس باید به چند سؤال و موضوع پاسخ دهند:
1 ـ مجلس به عنوان تنها قوه تقنینی کشور به این سؤال پاسخ دهد که در طول امسال با وجود اطلاع از اقدامات خصمانه دشمن در مسیر اقتصاد کشور و درک از شرایط حاضر که قاعدتاً می‌تواند اقتصاد مقاومتی راه نجات کشور از چالش‌های پیش رو و تنها راه برون رفت از اقتصاد انگلی فسادزای وابسته به درآمدهای نفتی باشد، کدام طرح نظارتی را از چگونگی اجرای اقتصاد مقاومتی داشته و دولت را ملزم به پیگیری اقتصاد مقاومتی کرده است. وقتی این نماینده یا دیگرانی که اصلاً اعتقادی به اقتصاد مقاومتی نداشته و از کنار این موضوع مهم و نسخه نجات‌بخش کشور می‌گذرند، چه انتظاری دارند که دولت تدبیر چشم به 50 میلیارد دلار درآمد نفتی ندوزد. قطعاً مجلس مسیر فسادزای اقتصاد کشور را شناسایی کرده و راه برون رفت از این فساد را نیز به درستی می‌داند و اگر نداند نه چنین مجلسی را می‌توان «عصاره فضایل ملت» تلقی کرد و نه نماینده آن شایستگی نمایندگی یک ملت را دارد.
2ـ وقتی یک شهروند عادی به مدد شبکه‌های مجازی و اطلاع‌رسانی نیمه‌شفاف در جامعه از میزان نقدینگی کشور، میزان بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی، ضریب جینی و بسیاری از شاخصه‌های اقتصادی در کشور آگاهی دارد، چگونه است که امروز یک نماینده مجلس که در اول دولت یازدهم در پنج سال پیش می‌بیند نقدینگی 671 هزار میلیارد تومان است و در کمتر از سه سال این رقم به 1120 هزار میلیارد تومان می‌رسد و امروز سر از 1430 هزار میلیارد تومان در می‌آورد، شاخک‌های خود را حساس نمی‌کند و وظیفه نمایندگی خود را که نظارت بر عملکرد اقتصادی دولت است انجام نمی‌دهد و با نعل وارونه، ضعف و کاستی اقدامات خود را فراموش می‌کند و بی‌توجه به ریشه این رفتارها، دیگران را زیر سؤال می‌برد. امروز اگر دولت تدبیر دچار سکته ناقص در حوزه اقتصاد شده است، بیش از همه باید مجلسیان عزیز پاسخگو باشند. کدام طرح اقتصادی کارگشا را نمایندگان محترم مجلس به تصویب رسانده‌اند و شورای نگهبان آن را مغایر با اسلام یا قانون اساسی شناخته و از تأیید آن امتناع کرده است که شورای نگهبان را در آماج حملات خود قرار داده‌اید. صرفنظر از رد یا تأیید رفتار شورای نگهبان در رابطه با فلان عضو شورای شهر زرتشتی، آیا این رفتار شورای نگهبان یا رفتارهای مشابه آنچنان اهمیت داشته که توانسته مسیر توسعه و پیشرفت کشور را در تنگنا قرار داده و در سفره معیشت مردم و رفع مشکلات آنها تأثیرگذار باشد؟ جناب صادقی و همه نمایندگان محترم مجلس می‌دانند گیر کار در رخوت، سستی و بی‌توجهی نسبت به رسالتی است که نمایندگان برای انجام آن قسم یاد کرده‌اند و تا زمانی که این رفتار اصلاح نگردد، نباید انتظار داشت که این دولت یا هر دولت دیگری بر سبیل درست طی طریق نماید.
3ـ با فریادهای بلند و از سر عصبانیت نمی‌توان حق مردم را از دولت‌ها مطالبه کرد، بلکه این اقدامات هدفمند و دلسوزانه است که می‌تواند رافع مشکلات مردم در حوزه اقتصاد یا گرفتار آمدن آنها در انواع آسیب‌هایی از جنس مواد مخدر، بیکاری و ... باشد. با آرامش و اقدام قانونی است که می‌توان دست‌انداز به بیت‌المال را به زیر کشاند و آبرو و حیثیت او را برد و حقوق مردم را اعاده کرد و برای انقلاب و نظام برآمده از آن آبرو خرید. نطق آتشین بدون اقدام درست و منطقی فقط و فقط تهیه خوراک برای دشمن و ایجاد التهاب در کشور می‌شود، هرچند ممکن است جماعتی در این طرف و آن طرف برای چنین نطق‌هایی دست بزنند و هورا بکشند و بنگاه‌های خبری دشمن مترصد فرصت برای موج‌سواری بر آن باشند.
