به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج، سفر‌های مربوط به اربعین حسینی در حالی به اتمام رسید که برای برپایی این ضیافت معنوی که حدود ۲۲ میلیون نفر دران شرکت کردند افراد مختلف از مردم عادی تا گروه‌های خیر و جهادی و نهاد‌های خدمات رسان زیادی از دو کشور عراق و ایران شرکت کردند و هر کام سعی کردند خالصانه در خدمت زوار باشند. یکی از این گروه‌ها که در یک اقدام جالب و کم سابقه سراغ مواکب می‌رفتند و مشکلاتی که از دست افراد عادی برنمی‌آمد را برطرف می‌کرد قرارگاه جهادی شهید غیور اصلی بود لذا برای اطلاع بیشتر شما مخاطبان عزیز، با حاج اسماعیل صدیقی، مسئول این قرارگاه گفتگویی کرده‌ایم که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.
با سلام و عرض قبولی عزاداری‌ها. لطفا در ابتدا کمی درباره قرارگاه جهادی شهید غیور اصلی توضیح دهید؟
این قرارگاه در شهرستان گناباد استان خراسان رضوی قرار دارد و تاکنون بیش‌از ۱۵۰ باب خانه را برای محرومان احداث کرده است. ما دو سالی است که در ایام اربعین و در مسیر راه پیمائی با ظرفیت ۹۰ نفر از نیروهای فنی مثل کاشی‌کار، برق‌کار، بنا، جوشکار، لوله کش و ... فعال هستیم و از اول ماه صفر تا ۸ صفر، موکب به موکب می‌رویم و مشکلات باقیمانده مواکب را برطرف می‌کنیم مثلاً امسال برای موکبی درمحل پل امام حسین علیه السلام در کربلای معلی تا ۱۵ چشمه حمام و سرویس بهداشتی احداث کردیم و برای مساحتی حدود ۳۰۰ مترمربع دیوارکشی کردیم. ده تا ۱۵ پنجره در همان محل ساختیم و نصب کردیم. همچنین در موکبی ایرانی - عراقی هم اقدامات دیگری انجام دادیم.
مورد دیگر در باب القبله امام حسین علیه السلام بود جایی هست که برای فعالیت حدود ۲۰۰ دکتر متخصص و فوق تخصص گنجایش دارد. سیدی اهل تهران مسئول آنجا بود زمینی تهیه کرده بود در حدود ۶۰۰ متر مربع، اما سرویس بهداشتی، اتاق بهداشت، اتاق پذیرش آن و... تکمیل نشده بود بچه‌ها رفتند و دیوارکشی، سیمانکاری، کاشی، سرامیک و لوله‌کشی آن را انجام دادند بعد از آن مسئول آنجا می‌گفت سرعت شما از سرعت چینی‌ها هم بیشتر است همچنین می‌گفت سال قبل در همین مکان با وجود تکمیل نبودن پنج شش نفر از مرگ حتمی نجات پیدا کرده اند. همچنین موکبی به نام مدافعین حرم و موکب دیگری هم برای مجلس اعلای شیعیان عراق بود که مشکلات آن‌ها را هم برطرف کردیم مثلا کولر‌های گازی آنجا را راه‌اندازی و تعدادی سرویس بهداشتی هم برای آن‌ها احداث کردیم. بعد از آن وارد مسیر پیاده‌روی شدیم و از عمود ۵۷۵ شروع کردیم بچه‌ها به نحوی کار و تلاش می‌کردند که باصطلاح خیس آب می‌شدند و گویا آب روی آن‌ها ریخته اند. داخل آن اماکن، کولر و پنکه وجود نداشت و دمای شرجی بالای ۵۰ درجه داشت و کار خیلی سخت بود، اما بچه‌ها دست از کار نکشیدند. به قول یکی از دوستان " آمدیم ساختیم تا ساخته شویم".
در کنار احداث سرویس‌های بهداشتی، مواردی مثل حفر چاه را هم شما انجام می‌دهید؟
خیر. چاه‌های آن جا " سپتیک" دارد یعنی به شبکه فاضلاب متصل است در ایران به آن "طرح اگو" می‌گویند.
آیا صفر تا صد مشکلات این مواکب را شما برطرف می‌کردید؟
خیر. مشکلات زمین مانده را برطرف می‌کردیم.
آیا ابتدا به کربلا رفتید و سپس در مسیر پیاده‌روی اربعین قرار گرفتید؟
بله. اول به کربلا رفتیم و بچه‌ها زیارت کردند سپس کار را شروع کردیم.
آقای صدیقی نحوه پیدا کردن مواکب نیاز به کمک را چگونه انجام می‌دادید؟
بنده به‌اتفاق یکی از مهندسان یک روز زودتر می‌رفتیم و به مواکب سر می‌زدیم و پس‌از آمار گرفتن از مشکلات آن‌ها و ثبت درخواست شان روز بعد نیروهای مخصوص آن کار را در آنجا مستقر می‌کردیم و کار‌های بهسازی و نوسازی و به قولی آن کار‌های بر زمین مانده را انجام می‌دادیم.
کلا چند موکب را سرکشی کردید؟
به حدود ۲۵ موکب سرکشی کردیم. صاحب بیشتر مواکب از شیعیان ساکن در شهر‌های بصره، العماره، ناصریه و بدریه بودند و در بازه زمانی دهه اول صفر می‌آیند و مواکب را برپا می‌کنند، اما برخی از آن‌ها دارای مشکلاتی هستند که بعضا نمی‌توانستند ان را برطرف کنند که ما می‌رفتیم و سعی می‌کردیم مشکلات ان‌ها را برطرف کنیم.
چرا از عمود یک شروع نکردید؟
پارسال از عمود یک شروع کردیم و تا حدود عمود ۵۰۰ آمدیم و امسال این مسیر را ادامه دادیم و به عمود ۹۴۴ رسیدیم و ان‌شاءالله به شرط حیات، سال بعد در ادامه مسیر فعال می‌شویم.
اگر تعداد شما بیشتر بود آیا بهتر نبود؟
چرا، اما چون بچه‌ها یک انرژی محدودی دارند و بالاخره باید هم پیاده‌روی و هم کار و هم زیارت کنند بیش از این نمی‌شود فعالت کرد.
کلا سفر و ماموریت شما چند روز طول کشید؟
حدود ۱۶ روز
برای این کار جهادی آیا خودتان رأساً اقدام کردید یا کسی یا نهادی به شما مأموریت داد؟
خیر. خودمان اقدام کردیم. سال‌های قبل کاروان به کربلا می‌بردم و این‌گونه مشکلات را از نزدیک می‌دیدم لذا در آنجا به این فکر افتادم با همکاری گروه جهادی مان مشکلات را برطرف کنیم لذا خودمان راسا اقدام به این کار کردیم. مطالبه خیلی زیاد بود و قصد دارم از سردار زهرایی مسئول سازمان بسیج سازندگی درخواست کنم که این موضوع را سامان‌دهی کنند تا گروه‌های جهادی دیگر هم بیایند و ما هم حاضریم به آن‌ها کمک و انتقال تجربه کنیم و اگر این موضوع فراگیر شود می‌توان مشکلات بیشتری را از مواکب برطرف کرد.
آیا از ایران فقط یک گروه جهادی به مراسم راه‌پیمایی اربعین رفته بود؟
ما در حوزه ساخت‌وساز، گروهی غیر از گروه جهادی خودمان را ندیدیم، اما گروه‌های جهادی که موکب داری، کار‌های فرهنگی و پذیرایی می‌کردند زیاد بودند.
آیا در نجف و سامراء و کاظمین هم فعالیت داشتید؟
خیر. چون یک گروه نمی‌تواند آن‌قدر پراکنده کار کند مخصوصاً در کشوری دیگر. همین‌جا هم با سختی کار کردیم یک خاور داشتیم که داخل آن بیل، کلنگ، کمپرسور، موتورجوش، فرغون و... بود مثلا ۵۰ تا بیل داشتیم و در برخی مسیر‌ها بچه‌ها موتورجوش را داخل فرغون می‌گذاشتند و حدود ۲ کیلومتر طی می‌کردند تا به آن موکب موردنظر برسند که این نشان می‌دهد کار سخت است.
آیا خاطره‌ای از ایام اربعین در ذهن دارید؟
بله. خاطره‌ای درباره همین درمانگاهی که در کربلا بدان اشاره شد دارم. یک نفر رفته بود به آن درمانگاه و وقتی وضع آنجا را نامرتب و بهم ریخته دیده بود شماره تلفن ما را به صاحب آن درمانگاه داده بود وقتی به من زنگ زد من آن موقع در باب القبله کربلا بودم به وی گفتم باید بیایم و از نزدیک آن مکان را ببینم و بعد رفتم و بررسی کردم و قرار شد که با آن‌ها همکاری کنیم آن شخص سریع مصالح را در آنجا ریخت و بچه‌های ما هم کار را شروع کردند در گروه جهادی شهید غیوراصلی بچه‌های مختلف فنی داریم مثلا ۷ لوله‌کش داریم سیمان کار، برق‌کار، لوله‌کش، سرامیک کار و... داریم لذا توانستیم کار را خیلی سریع در ۳ روز جمع کنیم آن شخص وقتی این صحنه‌ها را دید خدا را شکر می‌کرد و می‌گفت مانده ام شما را چه کسی به اینجا هدایت کرده است که توانستید مساحتی حدود ۶۰۰ مترمربع را در ۳ روز تمام کنید. بچه‌ها تا کار تمام نشد از آنجا بیرون نرفتند. یک روز که از زیارت بر می‌گشتم دیدم تخت‌های بیمارستانی در آنجا نصب شده است و حدود ۴۰ تا ۵۰ پزشک در یک محیط خوب و تمیز مشغول خدمت‌رسانی به زوار بودند و این اقدام برای بنده خیلی جالب و جذاب بود.
آیا پزشکان آنجا ایرانی بودند؟
بیشتر آن‌ها ایرانی بودند، اما از کشور‌های دیگر هم بودند.
اسم آن مکان یا موکب درمانی چه بود؟
این موکب مردمی به‌نام امام حسن مجتبی علیه السلام و در باب القبله امام حسین (ع) واقع است.
آیا خدمات آن رایگان بود؟
بله کلا خدمات آن رایگان است و جالب بود برخی پزشکان با هزینه شخصی خود به انجا رفت و امد می‌کردند و حتی شخصی می‌گفت آن‌ها کلی از خودشان هم دراین مرکز برای زوارهزینه می‌کنند.
قبلاً چند درصد پیشرفت فیزیکی داشت؟
۶۰ تا ۷۰ درصد
آیا مصالح ساختمانی را هم شما فراهم می‌کردید؟
خیر خودشان می‌آوردند البته برخی از تجهیزات مثل قسمتی از لوازم برقی و آبی مثل سر شیلنگ یا خود شلنگ آب را با خود برده بودیم و از آن استفاده می‌کردیم.
شما سراغ موکب‌های غیرعراقی هم می‌رفتید؟
بله هر موکبی که مشکل داشت سعی می‌کردیم مشکلاتش را برطرف کنیم از موکب لبنانی بگیر تا کویتی و عراقی و ایرانی.
سال اولی که مشرف شدید کربلا و مشغول این کار شدید چند نفر بودید و امسال چند نفر؟
سال اول ۴۵ نفر و امسال حدود ۹۰ نفر.
آیا قصد انتقال تجربه را به دیگر گروه‌های جهادی دارید؟
اگر بسیج سازندگی بخواهد ما حاضریم که تجربیاتمان را به دیگر گروه‌ها منتقل کنیم.
اگر نکته یا مطلبی باقیمانده است در خدمت شما هستیم؟
روز‌های اول برخی جوان‌های عراقی ما را نگاه می‌کردند و برای کار کردن جلو نمی‌امدند، اما بعداً وقتی تلاش‌های گروه جهادی را دیدند امدند جلو و خودشان بیل به دست گرفتند و‌آمدند به کمک ما لذا اگر دو ملت شیعی ایران و عراق باصطلاح با هم گره بخورند دیگر دشمن نمی‌تواند جنگی مثل جنگ ۸ ساله را به ما تحمیل کند همچنین فرهنگ جهادی هم با این‌گونه کشور‌ها منتقل می‌شود و آن‌ها هم یاد می‌گیرند که به کمک محرومان جامعه خود بپردازند.
همچنین ما درخواست داریم که به ما امکانات بیشتربدهند، چون ما آماده کار هستیم. سردار فدوی یک بار به ما قول دادند که یک دستگاه کمپرسی و مینی‌بوس یا اتوبوس به ما بدهند که ما بتوانیم قسمتی از هزینه‌هایمان را از این طریق جبران کنیم، اما تاکنون عملی نشده است. ما به کارگر و بنا نمی‌توانیم بگوییم مثلا هزینه‌های رفت و امد خودت را هم از جیب خود پرداخت و بیا اینجا کار کن. حداقل ما باید بتوانیم هزینه رفت‌وآمدش را بپردازیم لذا ما که با دست خالی توانستیم بیش از ۱۵۰ باب خانه را برای خانوار‌های دارای دو تا ۸ یتیم احداث کنیم و تا فاصله ۶ کیلومتری مرز افغانستان هم فعالیت داشته ایم اگر امکانات بیشتری به ما بدهند توانایی داریم که خدمات‌رسانی بیشتری داشته باشیم.
آقای صدیقی تشکر و خیلی ممنون بابت این گفتگو.
یا علی.
