از مجاهدت در افغانستان تا شهادت در آبادان
به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، علیرضا اشرفی لاله ۲۹ آبان سال ۱۳۳۴ در «تبریز» دیده به جهان گشود.
وی پس از گذراندن دوران کودکی، مراحل تحصیل را با موفقیت پشت سر گذاشت و در سال ۱۳۵۳ موفّق به دریافت مدرک دیپلم شد. او در همان سال عازم خدمت سربازی شد و پس از اتمام آن، به استخدام سازمان تامین اجتماعی استان آذربایجان شرقی در آمد.
«علیرضا» انسانی پاک، بی‌باک و آگاه به زمان بود و در سال‌های آغاز نهضت انقلاب اسلامی، با مردمی که نغمه آزادی سر داده و با رژیم ستم‌شاهی پهلوی مبارزه می‌کردند، همراه شد. او با جان و دل در تظاهرات و راهپیمایی‌‍‌ها و پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) فعال بود و از نقش‌آفرینان پیروزی انقلاب اسلامی ایران در شهر تبریز به شمار می‌رفت، تا جایی که در مسجد «شعبان» تبریز که خاری در چشم رژیم پهلوی بود، با شهید «قاضی طباطبایی» همکاری می‌کرد و هرچه در توان داشت در طبق اخلاص می‌گذاشت.
«علیرضا اشرفی لاله» پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌همراه چند نفر از دوستان خود به افغانستان اعزام شد و به همراه چریک‌های افغانستانی، به مبارزه با دشمنان پرداخت و از آن‌جا نیز به کمک آوارگان فلسطینی رفت و سپس به لبنان شتافت. هرکجا که صدای ناله مظلومی بلند می‌شد، «علیرضا» دوست داشت که برود و از مظلومان حمایت کند، چندماهی در لبنان بود که دسیسه مزدوران استکبار جهانی در ایران شروع شد؛ بنابراین او برای مبارزه با مزدوران داخلی به ایران بازگشت و به کردستان رفت و در شهر‌های «سردشت»، «بانه» و «مهاباد» به مبارزه با دشمنان مشغول شد.
پس از آغاز تجاوز گسترده ارتش بعث عراق در سال ۱۳۵۹ به خاک کشورمان و تصرف بخشی از منطقه خوزستان، «علیرضا اشرفی لاله» با خیل دوستان خود به جبهه جنوب شتافت به مبارزه با دشمن بعثی پرداخت، تا این‌که چهارم فروردین سال ۱۳۶۰ به گروه زرهی «المهدی (عج)» پیوست و در منطقه «ذوالفقاریّه» آبادان، پس از نبردی جانانه با مزدوران بعثی عراق در روز ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ به شهادت رسید و پیکر مطهرش را به تبریز انتقال دادند و طبق وصیتش، در گلزار شهدای «وادی رحمت» به خاک سپردند.
