خبرگزاری بسیج قزوین: اگر منتظر یک فیلم کمدی سراسر خنده هستید، اگر می خواهید فیلمی در ژانر اجتماعی ببیند و یا حتی از علاقه مندان کارهای جواد رضویان هستید، با هیچ کدام از این سبک و علاقه ها وارد سینما نشوید.
فیلم زهر مار نامی طنز را به دوش می کشد ولی در هیچ یک از سکانس های فیلم نمی توانید لحظه ای کمدی و مطلقا طنز بیابید، حتی نمی توانید علت انتخاب نام را هم درک کنید، گویا کارگردان در نظر داشته در زمانی کمتر از دو ساعت خیلی تیتر وار به موضوعات مختلفی که در ذهن خود دارد بپردازد و خوب متاسفانه نتوانسته به هیچ یک از موضوعات حتی در همان حد و اندازه های تیتر نزدیک شود.
مسئله بعدی که در فیلم زهر مار با آن مواجه می شوید شخصیت های سرگردان و دم دستی هستندکه نه خوبند و نه بد و نه حتی خاکستری...مداحی که درگیر انتخابات است، نوچه هایی که خودشان هم نمی دانند از مرید بودن چه می خواهند، حتی به مراد خود اعتماد هم ندارند، زنان سرگردان داستان خصوصا نقشی که شقایق فرهانی به دوش می کشد به واقع تعریفی ندارد و تا به انتهای فیلم مخاطب نمی داند نام او را چه بگذارد و چه جایگاهی برای او در نظر بگیرد!
از سویی دیگر فیلم به شدت شتابزده است چند مسئله اجتماعی و نه طنز را در کنار هم پیش می برد که حتی هر کدام از آنها به تنهایی می تواند موضوعی تاثیرگزار در یک فیلم بلند سینمایی باشد: اعتیاد، زنان سرپرست خانوار، ولنگاری های اجتماع، طلاق، سیاست و بازی های سیاسی ... و با این حجم از مسائل مهم یاد شده وقتی پای خود را از سالن سینما بیرون می گذارید حتی به یاد نمی آورید که چه چیزهایی مطرح شد و یا چه دیده اید!
در خوشبینانه ترین حالت امتیاز 3.5 از 10 میتواند نمره منصفانه ای برای اولین ساخته جواد رضویان باشد که بار همین مقدار را هم باید دستاورد تلاش شبنم مقدمی، زن شماره یک فیلم دانست.
1004/ت30/ب
