در شهر های امروزی مد یکی از داشته های اصلی افراد است که با استفاده از
آن می توانند خود را به هم نشان بدهند؛ بفمانند، چرا که گمنامی نسبی و ضرب
آهنگ پرشتاب زندگی در کلان شهر های کنونی مستلزم روش های کاملا بصری و
نسبتا فوری برای ابراز هویت فرد است.
چنانکه نظریه پردازان مد اشاره می کنند: « ره‌گیری خلاقانه از اقلام مد روز
می تواند برای ترسیم مجموعه تصویر هایی بکار رود که بر پایه سیاست های
هویتی نمایش ثروت و قدرت، قدرت و موفقیت یا منزلت زیر زمینی یا کولی منشی
استوار است» از سوی دیگر به نظر می رسد تمایل به مد در شهرها و شهرستان‌های
کوچک نیز خبر از اعلام موجودیت فرد به عنوان موجودی متمایز با ترجیحاتی
متفاوت از آنچه جامعه او می پسندد دارد. به علاوه استفاده از مد برای
جوانان تجربیات لذت بخشی به همراه دارد چراکه می تواند تجسم رویا های آنان
در پروراندن خویشتن دیگری برای خود به حساب آید.
ارتباط مد و هویت، مد و زمان، مد و دیگری، مد و تغییر. اگرچه این واژه‌ها در ابتدای امر نامرتبط به نظر می‌رسد، اما در نشانه‌شناسی می‌دانیم که زمان، هویت و تغییر ارتباط بسیار تنیده‌ای با یکدیگر دارند.مد، درواقع، تابلوی تبلیغاتی یک فرهنگ یا خرده فرهنگ است. پس استفاده کننده از یک مد، باید به مثبت یا منفی بودن فرهنگ آن مد توجه کند و زمام فکر و عمل (در نتيجه هويت و شخصيت) خود را بدون بررسی دقیق، در اختیار آن مد و صاحبان فرهنگی آن قرار ندهد. بسیاری از شرکتهای تجاری و تولیدی برای اینکه تعدادی از مردم، محصولات نشاندار آنها را مصرف کنند، هزینه های هنگفتی می پردازند. برای نمونه، در ساخت فیلمها و سریالها و مسابقات ورزشی، به عنوان حامی مالی برخی اشخاص حقیقی و حقوقی سرمایه گذاری می‌کنند تا برای چند لحظه، نشان آن شرکت به نمایش درآید.
جریانهای فکری، بیشتر از راه مد و تبلیغ باورهای خاستگاه خود، حضور و گسترش مییابند. در کشورهای غربی، حزبها، جمعیتها و گروههای فراوانی با باورهای گوناگون دینی، سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی وجود دارند که اعتقادهای آنها در بیشتر موارد با هویت اسلامی و ایرانی ما سازگار نیست، به ویژه گروههایی مثل: شیطان پرستان، همجنس گرایان و فمینیستها. این گروهها برای خود شعارهایی در نوع لباس، نوع دوخت، ترکیب رنگی، طرح خاص، آرایش مو و چهره، دستبندها و گردن آویزها فراهم آورده اند.
استفاده از نشانه های مد آنان میتواند به معنی وابستگی به آن جمعیتها، پذیرش آنها، علاقه به آنها، همفکری و هم سویی با آنها و تبلیغشان باشد. کار منطقی آن است که پیش از پیروی کردن از این مدها، به شناخت کافی درباره آن گروه، هدفها و باورهای آنها دست یابیم. در غیر این صورت، حرکتی انفعالی و بی پایه و تقلیدی کورکورانه شکل خواهد گرفت.
