تولید غذا در کشور؛ از چالش‌های خودساخته تا بحران‌های جهانی
به گزارش خبرگزاری بسیج، سید جواد حسینیان در یادداشتی نوشت: غذا و تولید آن همیشه چالشی برای بقای بشریت بوده است. وضعیت تولید غذا در جهان با گرم‌تر شدن زمین و تغییرات آب‌و هوایی که خشکسالی و کم‌آبی شدید به همراه داشته، کند شده و افزایش تقاضا و رشد روزافزون جمعیت کره زمین و جنگ و ناآرامی بین کشورها این روند را تشدید کرده است.
همین موضوع باعث شده بسیاری از کشورها به ذخیره‌سازی دیوانه‌وار غذا روی آورند. «در هر ۵ ثانیه مرگ یک کودک به خاطر گرسنگی»، «عبور گرسنگان جهان از مرز یک میلیارد نفر» و «فوت یک کودک یمنی در هر ۱۰ دقیقه به دلیل نبود غذا» و «رشد نزدیک به ۳.۵ دلاری قیمت غذاهای اساسی مانند گندم، دانه‌های روغنی و خوراک دام و طیور» قسمتی از گزارش رسمی سازمان ملل متحد درباره وضعیت غذای جهان است.
بانک جهانی نیز در گزارش خود اعلام کرد: «ناامنی غذایی بزرگترین نگرانی در جهان است» و قیمت مواد غذایی در سه ماهه سوم سال ۲۰۲۳ نسبت به سال گذشته ۶ درصد افزایش داشته و درگیری روسیه و اوکراین که تولید کنده بیش از ۳۰ درصد غلات جهان هستند، نمکی بر این زخم جهانی است.
تولید غذا در کشور ما نیز از جهان مستثنی نیست و ایران نیز با خشکسالی و کم‌آبی دست و پنجه نرم می‌کند و همین موضوع باعث شده کشور ما بیش از پیش به واردات گندم و دانه‌های روغنی احتیاج پیدا کند.
مدیریت ناکارآمد در بخش کشاورزی به ویِژه وزارت جهاد کشاورزی باعث شده اکنون بعد از گذشت ۴۵ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، مرغ را در کشور مونتاژ کنیم، وضعیت فعلی جهان و عدم برنامه‌ریزی درست در داخل بر نگرانی‌ها در تأمین غذا در کشور افزوده است.
عدم اجرای درست و دقیق برنامه الگوی کشت در کشور و از طرفی خلف وعده در خرید تضمینی از کشاورزان باعث شده روند برنامه توسعه تولید غذا و خودکفایی به تأخیر بیفتد.
آبیاری سنتی و کشاورزی به سبک قدیمی با کشت‌های سنتی باعث تشدید بحران آبی کشور و ضرر و زیان کشاورزان شده است.
هرساله با این دست اخبار مواجه هستیم که کشاورزان برای فروش محصولاتشان که اغلب آب‌بر هستند، دچار مشکل شدند و خریداری برای محصولات آن‌ها نیست و یا با نایاب شدن یک محصول کشاورزی قیمت آن چندین برابر می‌شود.
این، محصول ترک فعل مسؤولان در اجرای برنامه الگوی کشت کشور و همچنین تصمیمات خلق الساعه وزارت صمت در صادرات و ممنوعیت صادرات است. اجرای این برنامه مستلزم همکاری و مجاب کردن کشاورزان است؛ کشاورزانی که با خلف وعده و در خرید تضمینی محصولشان در زمان برداشت، به مسؤولان بی‌اعتماد شده‌اند.
بالا بودن هزینه تولید در کنار نرخ پایین خرید تضمینی نیز از عواملی است که کشاورزان را برای هزینه بیشتر و استفاده از روش‌های نوین آبیاری سست کرده است. همچنین تصمیمات عجیب و غریب و یک شبه برای صادرات و ممنوعیت آن باعث شده صادرکنندگان برای صادرات محصولات کشاورزی کمتر رغبت به خرج دهند.
