به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، فاطمه محمدخانی:
خنجر را نه بر فرق قمر امت شیعه که بر دل شیعیان زد.
محراب به خون نشست و خاک یتیمی بر سر آل علی ...
به راستی که آن سرو قامت خیبر شکن را ، چه کسی می‌توانست از پا بنشاند؟! جز ابن ملجمی که نمک خورده و نمکدان شکسته بود. او که بی مهابا علی را به هنگام سجود به درگاه خالقش مضروب کرد! کسی را که لقمه از دهان خویش برمیگرفت تا نکند آنکه به طلب روزی بر خانه اش دق البابی کرده با تهی دستی و گردنی خمیده بازگردد. جز ابن ملجمی که علی تنها از او پرسید:«
یابن ملجم ؛ آیا برای تو بد امامی بودم؟!»
اه ، اه از درد پدری که برای امتش پدری کرد و فرزندان این امت خیر پدر را ندیدند.
مگر کم بود درد فاطمه!؟ کم بود بی کس شدن علی و پناهش به چاه از رنج نداشتن همدردی که بتواند حرف دل به او بزند؟!
دلمان میسوزد و این دلسوزی از اتفاقی است که در دل تاریخ جای دارد، اما چه‌قدر دلهای ما از خنجر هایی که خویش با دستان اعمال شرک آلودمان نه بر فرق ، که بر دل فرزند علی ، م ح م د می‌زنیم میسوزد؟!
مایی که به پیشوایی از سلمان که پا جای پای علی گذاشت و از جانب او شیعه خوانده شد،شیعه ای هستیم عزادار از داغ پدر و غافل از داغ فراق امروز ، فرزند علی...
انتهای پیام/ ر
