به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، معراج، مقدّس‌ترین سفر در طول تاریخ است، مسافرش پیامبر اسلام (ص)، فرودگاهش مسجدالحرام، گذرگاهش مسجد الاقصی، میزبانش خدا، هدف آن دیدن آیات الهی، سوغاتی‌اش اخبار آسمان‌ها و ملكوت و بالا بردن سطح فهم بشر از این دنیای مادّی بوده است.
سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ
«منزه است آن [پروردگاری] که بنده‌اش را شبانگاه از مسجد الحرام به سوی مسجد الاقصیٰ که پیرامون آن را برکت داده‌ایم سیر داد تا از نشانه‌های خود به او بنمایانیم که او همان شنوای بیناست.»
روشنایی روز از صحنه گیتی رخت بر بسته و تاریکی شب، همه جا را فرا گرفته بود. مردم از کار و تلاش روزانه، دست کشیده و در خانه خود آرمیده بودند. پیامبر اسلام نیز می خواست پس از ادای فریضه، برای رفع خستگی در بستر آرام بگیرد. ناگهان صدای آشنای جبرئیل امین را شنید: «ای محمد! برخیز! با ما همسفر شو؛ زیرا سفری دور و دراز در پیش داریم».
و این سفر در شب هفدهم ماه رمضان آغاز شد تا ثمَُّ دَنَا فَتَدَلیَ فَکاَنَ قَابَ قَوْسَینِْ أَوْ أَدْنیَ فَأَوْحَی إِلیَ عَبْدِهِ مَا أَوْحَی... «سپس نزدیک‌تر و نزدیک‌تر شد»؛ «تا آن‌که فاصله میان او و معلمش به اندازه دو کمان یا کمتر بود!» و در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بنده‌اش وحی نمود.
امام صادق(ع) در حدیث زیبایی، هدف از معراج پیامبر اكرم(ص) را چنین بیان می‌كند: «خداوند هرگز مكانی ندارد و زمان بر او احاطه ندارد. اما خدا می خواست فرشتگان و ساكنان آسمانش را با گام نهادن پیامبر در میان آنها احترام كند و نیز بخشی از شگفتی های عظمتش را به پیامبر نشان دهد، تا پس از بازگشت، برای مردم بازگوید».
انگیزه معراج پیامبر (ص) مشاهده آیات عظمت الهی بود تا روح بزرگ پیامبر با مشاهده اسرار قدرت خدا در سراسر جهان خلقت، عظمت بیشتری یابد و آمادگی فزون تری برای هدایت انسان ها پیدا كند و با درك و دید تازه‌ای از هستی، هدایت و رهبری انسان ها را ادامه دهد، اگرچه، پیامبر قدرت خدا را شناخته بود و از شكوه آفرینش نیز آگاه بود.
جواد قاسم آبادی
مدیر عقیدتی حوزه شهید مبارکی همدان و ارشد اندیشه سیاسی در اسلام
انتهای پیام/
