نقش اصلاح‌طلبان تندرو در ماجرای اختلاس ۸۰۰۰ میلیارد تومانی
به گزارش خبرگزاری بسیج، هر که باد بکارد، روزی طوفان درو خواهد کرد؛ رونمایی از فساد 8 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان، یک نمونه بارز از سهل انگاری وزیر سابق آموزش و پرورش و شهاب الدین غندالی در سه سال گذشته است که اکنون اینچنین موجبات حیرت همگان را فراهم آورده است.
بنا به این گزارش اکنون گزینه نخست با استعفای مصلحتی از پاسخگویی به وکلای ملت در عمارت بهارستان جان سالم به در برده و دومی، هم اکنون "در بند" است.
"علی اصغر فانی"، نقش رئیس هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان را عهده دار بوده و گزینه به "بند" رفته مجری اصلی سیاست‌های هیات امنای و مجمع این صندوق بوده است.
هر چند که هر دو گزینه، پیوند عمیقی با جریان سیاسی اصلاح طلب در کشور داشته اند.
در شرایط حاضر، زدودن و آشکارسازی زوایای فساد بزرگ در صندوق ذخیره فرهنگیان، بیش از هر زمان دیگری، جامعه فرهنگیان کشور را نسبت به سیاست‌های وزارتخانه متولی آموزش و پرورش و صندوق مذکور خشمگین ساخته است.
بر کنار از این، این پرسش ذهن عمده اعضای این صندوق، یعنی فرهنگیان شاغل و بازنشسته را به خود مشغول ساخته که چگونه در صندوقی با این عرض و طول که برای ارایه یک تسهیلات 2 میلیون تومانی بر سر راه اعطای آن موانع ریز و درشت خلق می‌شود، حال، اینچنین گشاده دستانه با دست اندازان به امول فرهنگیان برخورد شده است؟
جالب‌تر اینکه برآورد می‌شود، در اختلاس بزرگ صندوق ذخیره فرهنگیان در دولت یازدهم، به طور میانگین 8.8 میلیون تومان از جیب تک تک اعضای این صندوق به سرقت رفته است. از قرار معلوم، هم اکنون 883 هزار فرهنگی در زمره اعضای صندوق ذخیره فرهنگیان به شمار می‌روند که گویا، ماهیانه 17 هزار تومان برای پرداخت حق عضویت خویش به خزانه صندوق واریز می‌کنند.
صندوق ذخیره فرهنگیان به عنوان یک هلدینگ اقتصادی درکشور، از سال 73 و با نیت ارایه خدمات ویژه در ایام بازنشستگی به فرهنگیان فعالیت خود را کلید زده و سرمایه آن با کسر 5 درصد از حقوق فرهنگیان و واریز 5 درصدی سهم دولت تامین می‌شود.
برآور می‌شود که در حال حاضر 40 هزار بازنشسته عضو صندوق ذخیره فرهنگیان در آموزش و پرورش وجود دارد که برخی از آنها بازنشسته شده و عده‌ای دیگر هم انتهای مهر ماه بازنشسته شده‌اند.
از این رو، صندوق ذخیره فرهنگیان باید برای تسویه با آنها بین 450 تا 500 میلیارد تومان بپردازد، این یعنی پرداختن رقمی معادل ماهیانه 38 تا 40 میلیارد تومان.
شهاب الدین غندالی، مدیر عامل سابق صندوق ذخیره فرهنگیان، پیش از بازداشت گفته بود منابعی که بابت حق عضویت به صورت ماهیانه از حقوق فرهنگیان کسر و به حساب صندوق واریز می‌شود حدود 19 میلیارد تومان است که برای پاسخگویی به رقم 40 میلیارد تومانی ماهیانه به فرهنگیان بازنشسته، باید ماهیانه 20 میلیارد تومان به این رقم اضافه شود در غیر اینصورت نقدینگی صندوق ته می‌کشد. هر چند که گفته می شود دارایی این صندوق در شرایط حاضر بیش از 10 هزار میلیارد توان است.
طبق اعلام صندوق ذخیره فرهنگیان، دولت 700 میلیارد تومان بابت بدهی معادل پرداختی به این صندوق بدهکار بوده که از پرداخت آن شانه خالی می‌کند.
این صندوق و شرکت‌های تحت پوشش آن از مدتها قبل، گاه و بیگاه با یک حاشیه رسانه‌ای پیوند می‌خورده‌اند که بارها بحث تحقیق و تفحص مجلس از آن به فضای رسانه‌ای کشور راه می‌یافته است.
با طرح رسوایی مالی 8 هزار میلیارد تومانی در این صندوق، صف آرایی جالبی میان موافقان و مخالفان دولت شکل گرفته که طرفداران دولت مدعی اند که در زمان تحویل صندوق، در بازه زمانی 86 تا 92 دستکم 4 هزار میلیارد تومان دارایی معدوم الوصول وجود داشته است.
در مقابل، منتقدان معتقدند: یکی از دلایل امتناع فانی در زمان استیضاح و طرح استعفای مصلحتی، ناشی از فرار از پاسخگویی از نقاط ضعفی بوده که در دوره مدیریت آنها بر وزارتخانه متولی صندوق پدید آمده است.
روشن شدن زوایای پنهان فساد مالی بزرگ در صندوق ذخیره فرهنگیان، دستکم شش ماه زمان لازم خواهد داشت اما نمی‌توان در شرایطی که فرهنگیان کشور با حقوق یک میلیون و 200 هزارتومانی صورت خود را با سیلی سرخ نگه می دارند از دریافت حقوق های 21 میلیون تومانی مدیران شرکت های وابسته به صندوق ذخیره فرهنگیان سخن کرد.
به ویژه آنکه غندالی، پیش از بازداشت گفته بود هیچ مدیری در این صندوق حقوق ماهیانه بیش از 13 میلیون تومان دریافت نمی‌دارد.
یک روایت ساده وجود دارد: که نشستن بر سر سفره، انسان بی اشتها را هم صاحب اشتها می‌کند. گویا اشتهای غندالی و رفقای او، با دیدن سفره پر رنگ و لعاب صندوق ذخیره فرهنگیان باز شده که اینچنین چوب حراج به منابع فرهنگیان در صندوق زده اند.
"وجدان" یگانه محکمه ای است که بدون حضور هرکسی، انسان به عملکرد خود رای منفی یا مثبت خواهد داد، حال، بسیاری از فرهنگیان در گوشه گوشه کشور این پرسش را با خود مرور می کنند که اختلاس کنندگان چگونه در محکمه وجدان خویش رای به حیف و میل کردن منابع مالی یک میلیون 200 هزار فرهنگی را داه اند؟
