چشمان منتظر اهالی روستای چالمیان شهرستان کمیجان به خدمت بی‌منت جهادگران بسیجی

مردم با صفا و صمیمی چالمیان شهرستان کمیجان امیدوار هستند که گروه‌های جهادی بتوانند تابستان امسال با حضور در روستای آنان مشکلات عمرانی روستا را مرتفع سازند و با این خدمت بی‌منت تلخی بی‌مهری مسئولین را از ذهنشان بزدایند.
کد خبر: ۸۶۹۳۵۲۱
|
۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۲:۲۲

به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی، روستای چالمیان از توابع بخش مرکزی شهرستان کمیجان واقع در شمال شرق کمیجان که فاصله آن تا مرکز شهر 25 کیلومتر است، فاصله‌ای که از بعد جغرافیایی و زمانی خیلی دور نیست ولی ...

روستایی با جمعیتی 300 نفر که اغلب کارشان کسب روزی حلال از راه کشاورزی و دامداری است؛ روستایی با مردمی باصفا و ایستاده تا پای جان برای دفاع از آنچه که اعتقادشان و باورشان است.

روستایی که در دوران دفاع مقدس سهم خود را با 8 شهید، 9 جانباز سرافراز و 3 آزادمرد به انقلاب اسلامی به خوبی ایفا کرد و کارنامه‌ای درخشان از خود بر جای گذاشته است، روستایی که به رغم کوچک بودن ولی مردمانش دلی به وسعت دریا دارند و خود را در حصار دنیا محبوس نساخته‌اند.

روستای چالمیان شاید به خاطر روستا بودنش است که مورد غفلت مسئولین امروز قرار گرفته است وگرنه مردمش خونگرم و فاصله‌اش از مرکز شهرستان چندان دور نیست، مشکلات زیربنایی چندی است که مردم این روستا را آزرده خاطر ساخته ولی تا به این لحظه قدمی از سوی مسئولین برای رفع این مشکلات برداشته نشده است.

دهیار جوان روستای چالمیان در گفت‌وگو با خبرنگار بسیج استان مرکزی، خود را چنین برایمان معرفی کرد: ناصر فیروزی متولد 1368 که با وجود دارا بودن کارشناسی در رشته حقوق افتخار دارم سه سال به عنوان دهیار روستا توفیق خدمت به مردم ساده و بی‌آلایش این روستا را دارم.

ناصر فیروزی از دهیاران جوان شهرستان کمیجان عشق خدمت به مردم در چشمانش موج می‌زد و دوست داشت که با بیان مشکلات روستا تلنگری بر روح به خواب رفته مسئولین زند تا شاید بتواند وظیفه خود را در قبال مردم روستا به خوبی انجام دهد.

مشکل کم‌آبی و نبود راه ارتباطی با مرکز شهرستان از دغدغه مردم قانع این روستا بود، مردمی که هرگز انتظار زیادی از مسئولین نداشتند و هرگز لب به اعتراض باز نکرده بودند که اگر چنین بود پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی به رغم فاصله نه چندان دور دست‌کم بخشی بر امکاناتشان افزوده می‌شد.

جاده خاکی که دهیار روستا نشانمان داد، جاده‌ای که تنها راه ارتباطی این روستا به مرکز شهرستان بود با هر تردد گرد و غباری به هوا بر می‌خواست و بر چهره پر غصه مردم روستا می‌نشست و سخت‌تر از آن اینکه تصور کنی در این راه خاکی در هنگام بارش برف و باران چه می‌کنند؟ گام برداشتن در میان گل و لای جاده برایشان چقدر دشوار است؟

فیروزی با صدایی که می‌شد به وضوح امید را در آن حس کرد می‌گوید: محمد کریمی مسئول بسیج سازندگی سپاه ناحیه کمیجان با حضور در روستا مشکلات مردم را از نزدیک مشاهده کرد و بنا شده که مشکلات روستا در جلسه ارودوهای جهادی مطرح شود تا به همت بسیج سازندگی و دانشجویان حاضر در اردوهای جهادی برخی از مشکلات مردم روستا مرتفع شود.

یکی از مشکلاتی که مردم روستا را آزار می‌دهد و امید است تا انشالله این مشکل با کمک بسیج و سپاه حل شود نبودن پل در محل سیل گاه است.

محل عبور آب‌های سطحی و سیلاب است که مشکلات بی‌شماری را برای اهالی روستا به همراه داشته است به نحوی که مردم برای رفتن به گلزار شهدا روستا وروستاهای همجوار مجبور به عبور از این سیل گاه هستند؛ زمانی مشکلات محسوس می‌شود که در فصل بهار و زمستان عبور اهالی و حتی وسایط نقلیه غیرممکن می‌شود.

خاطره‌ای که هرگز از ذهن اهالی روستا پاک نمی‌شود این است که چند سال پیش یکی از اهالی روستا از دنیا رفت و برای تشییع پیکر وی اقدام کردیم متاسفانه در همان روزها آب زیادی در محل سیل‌گاه جمع شده بود و مانعی برای تدفین جنازه ایجاد شد به ناچار از تنه درختی کمک گرفتیم و به عنوان پل بر روی سل‌گاه قرار دادیم.

در زمانی که جمعیت می‌خواستند از روی تنه درخت عبور کنند دختر مرحوم به درون آب افتاد و موفق شدیم چند متر جلوتر وی را از اب به بیرون بکشیم تصورش هم سخت است مخصوصا برای آن خانواده عزادار که اگر می‌خواستند غم از دست دادن عزیز دیگری را نیز تحمل کنند.

وسایط نقلیه‌ای که قصد تردد به روستاهای گورچان و کسرآصف را دارند در زمانی که آب در این مسیل جاری است داخل گل و لای گیر می‌کنند که ناچار به تراکتور متوسل شده و وسایط را بیرون می‌کشیم امیدواریم که هرچه زودتر پل بر روی این سل‌گاه نصب شود اگر به همت ارودهای جهادی و بسیج سازندگی این امر محقق شود کمک و لطف شایانی در حق مردم این روستا می‌شود.

دهیار جوان باز در ادامه به دیگر مشکلات اهالی روستا اشاره می‌کند و می‌گوید: از دیگر مشکلات مردم ولایت‌مدار، مومن و معتقد روستا نداشتن خانه عالم است.

مسجدی به همت خیرین روستا احداث شده است ولی متاسفانه به علت نداشتن خانه عالم شاهد استقرار روحانی در روستا نبوده‌ایم تا بتواند با طرح مباحث دینی به تقویت امور دینی و مبانی اسلامی به ویژه در بین نسل جوان روستا بپردازد اگر این مشکل را بشود حل کرد در زمینه مباحث اعتقادی و عبادی مردم کار ی بس عظیم صورت گرفته، حق مردم روستا نیست که به علت دور بودن از شهر در ماه‌های مبارک رمضان یا دیگر ایام سال از داشتن روحانی در مسجد محروم باشند.


انتهای پیام/

ارسال نظرات