شنیدن یک خاطره از سبک زندگی و فرهنگ بسیجیان و شهدای دوران دفاع مقدس، چاشنی مصاحبه و دسر بعد از نشست های خبری سرهنگ عبدالرضا زنگنه است.
هدیه امروز او بعد از پایان مصاحبه در مورد همایش سراسری مجمع عالی بسیج، این خاطره است: شهید صبوری از بچه های لشکر 27 محمد رسول الله بود حرمت پدر و مادر و بزرگ تر ها بسیار رعایت می کرد و هیچ وقت حتی پاهایش را جلوی آنها دراز نمی کرد.
وقتی شهید شد، او را به معراج شهدا آوردند، مادرش برای شناسایی و دیدن او به محل معراج شهدا رفت؛ وقتی پارچه را از روی صورت شهید کنار کشیدند، مادر گفت: خودش است، این صبوری من است؛ صبور، معصوم و آرام خوابیده است؛ مادر صورتش را روی صورت فرزندش گذاشت و بیخ گوشش گفت: توکه هیچ وقت پایت را جلوی مادر دراز نمی کردی! پس چرا بلند نمی شوی؟ سر شهید به سمتی که کج بود چند قطره ای اشک از چشمش جاری شد، گویی می خواست بگوید: مادر شرمنده ام اینجا دیگر دست خودم نیست.
