به گزارش خبرگزاري بسيج، پاسي از شب گذشته بود كه براي خاموش كردن آتش به همراه دوستان وارد كوه شلم شديم جمعيت زيادي از مردم در آنجا تلاش مي كردند تا آتش را مهار كنند اما خيلي سخت بود چون گرما و دود نفس آدم را بند مي آورد.
مردم به صورت خود جوش براي خاموش كردن اين حريق تا صبح با همه ي سختي ها دست و پنجه نرم كردند.
صداي بسيجيان و مردم از جاي جاي كوه مي آمد كه با صلوات بر محمد و آل محمد به همديگر روحيه مي دادند تا بدانند تنها نيستند.
افرادي كه ماشين هاي كمك دار داشتند مردم را به بالاي كوه مي رسانند و دوباره اينكار را تكرار مي كردند تا نيرو هاي تازه نفس را در محل آتش سوزي مستقر كنند.
اما افرادي بودند كه حتي بيل نداشتند و از خاك هم آتش بيرون مي زد و نمي توانستند با دست خالي كاري كنند اما دريغ از دادن يك بيل براي خاموش كردن آتش براي همين يادداشتي را نوشتم تا مرحمي باشد براي دل هاي شكسته ي مردمم!
اين روز ها هيچ ايلام اي پيدا نمي شود كه دامن سوخته ي عروس زاگرسمان را نديده باشد، بعضي ها اينقدر بغض گلويشان گرفته بود كه سراسيمه خود را به شلم رسانده بودند و حتي يادشان رفته بود براي خاموش كردن جنگل بايد تجهيزات داشت.
نيروي هاي مردمي اينبار نيز همانند 36 سال گذشته حماسه آفريدند، حماسه اي با دستان خالي و با مايه گذاشتن از وجود خود، سرشار از عشق و بغض، عشقي براي نجات دادن تنها دلخوشي شان و بغضي براي عدم توجه مسئوليني كه بارها از مهار كردن آتش به اسم خود دم زدند اما در واقعيت همچنان كوه شلم دامنش در آتش شعله ور بود.
همه ي مردم ناراحت از نداشتن تجهيزات و نبود يك هلي كوپتر كه قابليت آب پاشي داشته باشد بودند اما فكر كنم باز خانم معصومه ابتكار، رئيس سازمان محيط زيست، در شهرهاي توسعه يافته كشور ((تجمع سگ واپسي)) برگزار كرده است.
براي همه سوال شده است كه آيا اهميت درختان بلوط در ايلام از سگ ها و تجمع طرفداران حقوق حيوانات در شيراز كمتر است؟ مگر مسئولين يادشان رفته است كه اين درختان بلوط كه ريه هاي استان ايلامند روزي سينه سپر كردند تا فرزندان غيور اين استان را از تركش دشمن نجات دهند؟
مگر مسئولين يادشان رفته كه اين درختان بلوط ريز گرد هاي كشور هاي همسايه را در خود جمع مي كردند تا تهران خاك نخورد؟
مگر تا كي قرار است پست هاي رياستي بر بعضي افراد وفا كند كه به جاي رفتن به كوه هاي ايلام، به كوههاي شمال ، دماوند ، سهند و... سفر كنند؟
شايد در تجمل گرايي هاي خود و كلاس هاي كاري شان ديگر قيد ايلام را زده اند و "ايلام بي فرياد رسم" قرار است همچنان مظلوم بماند.
قسم به دامن سوخته ي عروس زاگرس ام كه ايلام مسئولين دلسوزي را كه مظلوميتش را، بي امكاناتيش را فرياد بزنند كم دارد.
آقايان نماينده ي مجلس ! دقايقي سخن بگوييد از مردمان تان از خاك اجداديتان، به اثبات برسانيد كه ما هستيم...!
اينجا گهواره ي تمدن است اينجا مهد دلير مرداني است كه آوازه ي بسيجيان شان را سرداران اين مرز بوم مي دانند.
بگوييد كه ما نگران ريه هاي ظريف و تميز شما تهراني ها هستيم و گرنه ما به گرد و غبار و هزار بي توجهي ديگر عادت كرده ايم.
