یادداشت.

یک دیار دلتنگ «میلاد»

همه آمده بودند، شور و هیجان وصف ناشدنی در میدان اصلی شهر برپا بود، از هرطیف و سنخیتی، از هر فکر و عقیده ای، از هر سنی... در مجموع همه با معرفت آمده بودند.
کد خبر: ۹۵۰۲۲۷۲
|
۱۷ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۲


به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، شور مردم را توصیفی نیست، زبان و قلم باز می‌ماند از وصف عاشقانه‌هایی که مردم برای بدرقه با شهید مدافع حرم افریدند که آفرین بر غیرت و همت والایشان شکوه حضور مردمی که آمده بودند با شهدا تجدید میثاق کنند.



انسان‌هایی که فارغ از هر سیاست و تفکر و سلیقه‌ای، درکنار هم، همچون دژی مستحکم، بی توجه به تمام سختی‌ها، مردانه به میدان حمایت از انقلابشان آمدند، امروز مادری، همسری، فرزندی و مردمی آمده بودند تا شهید جوانمردشان را تا خانه ابدی بدرقه کنند.


با وجود همه سانسور‌های خبری و مجازی که استکبار جهانی برای حذف نام این قهرمانان وطن در پیش گرفته، اما احدی نمی‌تواند جلوی عزتی که خدا داده را بگیرد و شهیدان مدافع حرم زنده‌تر از قبل در زندگی مردم جای دارند و اینگونه قهرمان قصه عالم و آدم می‌شوند.

آری در وینسار شهرستان قروه غوغا بود، مردم از هر نقطه استان خود را رسانده بودند تا آخرین نجوا‌ها را با شهید جوانمردشان داشته باشند یکی به دنبال خودکار است تا بر روی تابوت شهید یادگاری والتماس دعا بنویسد، دیگری چفیه‌ای بر دست دارد خود را از لابه لای جمعیت جا می‌کند تا چفیه اش را بر تابوت بزند، آن سوی دیگر مادر و خواهران شهدا قاب عکس‌هایی از شهید مدافع حرم را در دست دارند و زیر لب نوایی می‌خوانند، عجب حال و هوای عجیبی در شهر برپا است.



سراسر کردستان بوی بهشت گرفته بود و شهیدی در میان مردم شهیدپرور استان کردستان تشییع شد که با خود بوی بهشت را به همراه داشت.



خون شهید میلاد حیدری گواهی است بر استقامت مردم این انقلاب در برابر استعمار حال دشمنان این مرز و بوم آگاه باشند که فرزندانی همچون میلاد حیدری‌ها وارثان این انقلابند و هرگز فرصت را ولو به قیمت خون خود به دشمنان نخواهند داد.



شهید میلاد حیدری با خون خود میلاد دوباره‌ای به خطه شهید پرو کردستان داد میلادی از جنس نور و رحمت تا دشمنان و منافقین دست نشانده‌ای که کور دلانه عهد وپیمان بر سر نابودی این انقلاب می‌بندند ببینند و آگاه باشند که ثمره خون شهید حیدری نابودی رژیم صهیونیستی است و با وجود اینچنین جوانانی دشمن راه به جایی نخواهند برد و پایان راهشان رو به تباهی ست.



یادداشت از گل آرا ظاهری

انتهای پیام/

ارسال نظرات