این شهروند با بیان اینکه برای انتقال خط تلفن ثابت خود به مخابرات محل سکونتش کراجعه کرده است، می گوید: کارگران شاغل در مخابرات حدود 10 روز است که به خاطر شرایط بد کاری و رسیدگی نکردن به مشکلاتشان از سوی مسئولان کار نمی کنند.
وی افزود: پرسنل مخابرات منطقه 5 تهران عنوان می کنند که درد دل زیاد داریم اما هیچ گوش شنوایی نیست . این کارکنان پیمانی که بسیاری از آنها بیش از 20 سال سابقه کار در مخابرات دارند، از ثبت نشدن سابقه بیمه خود گلایه دارند و اعلام می کنند که کارفرما 7 ماه از حق بیمه آنها را واریز نکرده و سهم بیمه آنها را به صورت یک ماه در میان واریز کرده است.آنها ابراز می کنند که تعدادی از همکاران خود را در دوران کرونا از دست داده ایم و تعدادی از همکاران نیز بازنشست شده اند اما تاکنون هیچ نیرویی اضافه نکرده اند و نیروی جدید را جایگزین آنها نمی کنند درحالی که حجم کارهای آنها بر روی دوش سایر همکاران می افتد هر روز کار ما سخت تر می شود و حتی یک تشکر و خداقوت خشک و خالی هم از ما نمی کنند که حداقل دلگرم شویم.
این شهروند اهل شهرری اظهار داشت: من مشکل خودم را فراموش کرده بودم و دقایقی را پای درد دل این عزیزان نشستم تا بلکه از بار غم آنها کم شود. او اضافه کرد: این افراد نگران آینده خود و خانواده شان هستند و می گویند اگر هنگام کار دچار حادثه شویم چه کسی پاسخگو خواهد بود در حالی که بیمه ما را به صورت مرتب و مستمر پرداخت نمی کنند. همچنین طبق قانون مقرر شده بود که فرزندان ایثارگران پس از بازنشستگی آنها به جای این عزیزان به کار گیری شوند که این قانون هم گویا در قفسه های ادارات و سازمان ها خاک می خورد. وی خاطرنشان کرد: قبل از اینکه صدای به حق این افراد زحمت کش به گوش رسانه های فرصت طلب خارجی برسد رسانه های داخلی روایت اول را مطرح کنند. مسئولان ذیربط از پشت میزشان بلند شوند و سری به پرسنل و نیروهای تحت امر سازمان خودشان بزنند ببینند که آنها چگونه زندگی می کنند.
گزارش: علی اشرف خانلری
