پیوندعاطفی،دینی و اعتقادی با مؤمنین و آمادگی برای مبارزه با زورگویان، مهمترین وظیفه منتظران

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، منتظر حقیقی، کسی است که از یاد و نام محبوب خود غافل نمی شود و پیوسته در فکر و اندیشه او است. شخص مؤمن، در هیچ حالی از حالات و هیچ وقتی از اوقات و هیچ مکانی از مکان ها، از یاد امامش و انتظار قدوم مبارک او، خالی و فارغ نیست.

روایت شده است: وقتی امام موسی بن جعفر علیه السّلام از امام غایب و نعمت باطنی خدا یاد کرد، فردی پرسید: آیا از امامان کسی غایب می شود؟ فرمود: «نعم یغیب عن ابصار النّاس شخصه و لا یغیب عن قلوب المؤمنین ذکره و هو الثّانی عشر منّا»؛ «بلی، شخص او از دیدگاه های مردم غایب می شود؛ ولی یاد او از دل های مؤمنان نهان نمی شود و او دوازدهمین نفر از ما است».

بزرگداشت یاد و نام امام مهدی (عج) مصادیق و شکل های مختلفی دارد که به بعضی از آنها اشاره می شود:

 

1- برپا خاستن به هنگام شنیدن نام ایشان؛ نقل شده است: «روزی در مجلس حضرت صادق علیه السّلام، نام مبارک حضرت مهدی (عج) برده شد؛ امام ششم به منظور تعظیم و احترام نام آن حضرت از جای خود برخاست و قیام فرمود». «امام رضا علیه السّلام نیز با شنیدن نام آن حضرت برخاست و دست خود را به نشانه تواضع بر سر گذاشت».

2- نکوداشت روزهای منسوب به آن حضرت؛ مانند نیمه شعبان و اعیاد چهارگانه اسلامی: فطر، قربان، غدیر و جمعه.

3- آغاز کردن هرروز با سلام به پیشگاه امام علیه السّلام؛ منتظران امام مهدی (عج) در آغاز هرروز و در تعقیب نماز صبح، سلام به مولای خود را فراموش نمی کنند و متناسب با فرصت وقت، یکی از زیارت ها و دعاها را می خوانند و...

یکی از وظایف و بایسته های مهم منتظران، شناخت امام علیه السّلام و آشنایی و ارتباط هرچه بیشتر با آن حضرت است. شناخت امام علیه السّلام به حدی ضرورت دارد که در روایات معتبر شیعه و سنّی آمده است: «هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است». این معرفت هم شامل نام و نسب می شود و هم شامل اوصاف و ویژگی ها و هم اهداف و برنامه ها می باشد. به همین جهت در یکی از دعاهای معتبر و معروف می گوییم: «اللهم عرّفنی نفسک فانّک ان لم تعرّفنی نفسّک لم اعرف نبیک، اللّهم عرّفنی رسولک فانّک ان لم تعرّفنی رسولک، لم اعرف حجّتک، اللّهم عرّفنی حجّتک فانّک ان لم تعرّفنی حجّتک ضللت عن دینی».

* دعا

مؤثّرترین وسیله برای ایجاد رابطه روحی با امام عصر (عج) و نیز عامل مؤثر در ظهور آن حضرت، دعای مردم برای فرج آن حضرت است. در کتاب مکیال المکارم، برای دعا در فرج امام زمان (عج) صد فایده مهم نقل شده است؛ از جمله:

 

1- دعا برای فرج، موجب فرج خواهد بود.

2- موجب زیاد شدن نعمت پروردگار می شود.

3- سبب ناراحتی و اضطراب شدید شیطان می گردد.

4- باعث کامل شدن ایمان است.

5- باارزش ترین اعمال و اجر رسالت پیامبر است.

6- موجب دعا کردن متقابل امام زمان (عج) برای دعاکننده است.

7- موجب نجات از فتنه های آخر الزمان و سالم ماندن از هلاکت روحی است و. .

*آیت الله ممدوحی

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم  می گوید: «مردم باید با این واقعیت آشنا شوند كه اگر ظهور امام عصر(عج) تحقق یابد دیگر نه به دادگستری و كلانتری و قاضی و داروغه نیازی هست و نه ناامنی در جهان وجود خواهد داشت بلكه همه این موارد توسط خود مردم رعایت و اجرا می‌شود و تمام حقایق اسلامی بر ملا می‌شود و هیچ پنهانی باقی نخواهد ماند.»

مرحوم شیخ طوسی متوفی 460 هـ ق در "تجرید الاعتقاد" می نویسد: «وجوده لطف و عدمه منا.» یعنی وجود حضرت لطف و عنایت بر ماست و غیبت ایشان به خاطر اعمال و رفتار بد ماست .

"گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است

گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است"

"گفتم که از که پرسم جانا نشان کویت

گفتا نشان چه پرسی آن کوی، بی نشان است"

حضرت علی علیه السلام فرمودند: «زمین خالی از حجت خدا نیست، لکن خداوند متعال، خلقش را از اینکه حجت را بشناسند نابینا و محروم می نماید و این به خاطر ظلمی است که بر خودشان روا داشتند.»(بحارالانوار، ج51، ص113)

«ظلم و جور با بصیرت سنخیت ندارد، و کسی که در کلاس گناه و معصیت بسر می برد هم سنخ با اولیای خدا نیست. لذا دیده اش از شناخت حضرت نابیناست.»(مشعل هدایت، ج2، ص126، مقاله امکان تشرف)

حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، در توقیعی چنین می فرمایند: «فما یحبسنا عنهم إلا ما یتصل بنا مما نکرهه و لانوثره منهم» یعنی محبوس نکرده ما را از دوستان، مگر خبرهای ناگواری که همواره از ناحیه آنان به ما می رسد که ناخوشایند است، در حالیکه ما آن کارها را از ایشان نخواستیم.(احتجاج طبرسی، ج2، ص322)

*مقام معظم رهبری

بزرگترین وظیفه منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانی که در دوران دفاع مقدّس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدّس شرکت میکردند، منتظران حقیقی بودند. کسی که وقتی کشور اسلامی مورد تهدید دشمن است، آماده دفاع از ارزشها و میهن اسلامی و پرچم برافراشته اسلام است، میتواند ادّعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهای خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانی که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را میبازند و زانوانشان سست میشود؛ کسانی که برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حرکتی که مطامع آنها را به خطر می‌اندازد، انجام دهند؛ اینها چطور میتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسی که در انتظار آن مُصلحِ بزرگ است، باید در خود زمینه‌های صلاح را آماده سازد و کاری کند که بتواند برای تحقّق صلاح بایستد.

انتهای پیام/ غ