به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، فریبا یوسفی در این دفتر شعری کوشیده شاعر مکان خود یعنی شاعر شهر و شاعر تهران باشد.
یوسفی درباره این اثر گفت: «من متعلق به این روزگارم و در دوره‌ای زندگی می‌کنم که روشنایی اتاقم از شمع نیست و کمتر پیش می‌آید پروانه‌ای ببینم. گاهی برای رهایی از ترافیک آزاردهندۀ شهر ناچار می‌شوم تن به ازدحام فرسایندۀ مترو بدهم. شعرهایم را دیگر در دفتر شعری که داشتم نمی‌نویسم و آن‌ها را در لحظه تایپ می‌کنم و به حافظۀ کامپیوترم می‌سپارم.»
شاعر این کتاب در ادامه تصریح کرد: «به هرحال، این شرایط معمول روزگار من است و کلمات من هم از همین فضاها به شعرم وارد می‌شوند. به گمانم، شعرهای من هنوز نشانه‌های کمی از این فضاها را در خود دارند و در برابر آنچه واقعاً وجود دارد، هنوز بیان و فضای سنتی بر آن‌ها غالب است؛ اما به سمتی که حقیقت اصلی زندگی ما را می‌سازد، در حال حرکت‌اند.»
با هم یکی از غزل‌های این مجموعه با موضوع شهر تهران را می‌خوانیم:
تهران تر از همیشه، خراب ــ آباد، مانند زادگاه خودم حالا
مانند کوچه‌های شلوغش زشت، مثل پرنده‌های کمش زیبا
بیرون زدم شبیه خودش از خود، بی مرز مانده گستره‌ام، بی مرز
با حفظ آن دو قطب نبردآور، از دیرباز آمده تا حالا
این جمع ها همیشه پریشانند، اضداد چون دو قطب گریزانند
از خط فقر اینهمه، این پایین، از خط فقر آنهمه، آن بالا
من مثل شهر و شهر شبیه من، هر دو چه خاک‌های بدی هستیم
هم او برای سبز شدن سنگی، هم من برای باغ شدن تنها
هم رشد هم شکوفه و هم میوه، با هم رسیده‌ایم به تابستان
این فصل‌ها که می‌گذرد یعنی: دیروزها رسیده به فرداها
آشفته پشت پنجره‌ام رفتم، یک شهر بی‌ترانه پریشان بود
دیدم شبیه او شده‌ام اما، در من نبرد سخت‌تری بر پا
لازم به ذکر است فریبا یوسفی عنوان برگزیده بخش شعر سنتی جایزه پروین اعتصامی را برای مجموعه «حالا تو» که دربرگیرنده 150 قطعه شعر در قالب غزل، مثنوی، نیمایی و سپید است، بدست آورد.
گفتنی است دفتر شعر «تا روح تنهای تنها» سال 1390، در 74 صفحه، قطع رقعی و شمارگان 2 هزار و 500 جلد منتشر شده است.
برای خرید نسخه الکترونیک از اینجا اقدام کنید.
برای خرید نسخه چاپی از اینجا اقدام کنید.
