خبرهای داغ:
نیم‌نگاهی به احیای یک سنت دیرینه

مراسم چهارده سر خاک؛ گرامیداشت رفتگان در ابرسج

چهاردهم عید در روستای ابرسج بخش بسطام شهرستان شاهرود آیینی سنتی به نام «چهارده سر خاک» برگزار می‌شود.
کد خبر: ۹۰۰۳۶۵۷
|
۱۵ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۸
به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود، یکی از مراسم خوبی که در روستای ابرسج بخش بسطام در ایام عید نوروز و بعد از روز سیزدهم فروردین انجام می‌شود، مراسم چهارده بدر یا سر خاکی است.
در این روز، کسانی که عزیزی را در سال گذشته از دست داده‌اند و اکثر اهالی روستا از صبح با حضور در سر مزار عزیزان خود و بردن هفت نوع یا بیشتر خوراکی برای خیرات که شامل قِتِلمِه (نوعی از خوراکی که با آرد و روغن و داخل آن ماش پخته‌شده می‌ریزند)، نان کاک، فطیر، نان زردی، نان آبی، سنجد، برگه زردآلو، کشمش نخود و ... است، از اهالی روستا و مهمانان که به مزار آمده پذیرایی کرده و کنار مزار آنان روضه و فاتحه خوانده و برای اموات طلب رحمت و آمرزش می‌کنند.
همچنین اهالی در این روز به زیارت پیر عبدالله و علمای دفن‌شده در آن و قبور مطهر شهدا در گلزار شهدا و همچنین به مزار سید میرقاسم و سیدعلی موسوی در محله پایین رفته و برای برآورده شدن حاجات خود مقبره این بزرگواران را زیارت می‌کنند.
در گذشته جوانان و بزرگ‌تر‌های روستا بعد از زیارت اهل قبور در روز چهاردهم نوروز به باغ قادر رفته و تا ساعت ۱۴ بعدازظهر در این مکان کشتی شالی می‌گرفتند.
ایرانی‌ها شاید جزو معدود اقوامی هستند که این جشن باستانی را به شیوه خاص خود برگزار کرده و تاکنون نیز زنده نگاه داشته‌اند و پس از اسلام نیز با گذاشتن کتاب آسمانی قرآن بر سر سفره‌های نوروزی خود بر قداست این جشن باستانی افزودند تا این سنت را هر چه پربارتر حفظ کنند.
مردم شاهرود با برخورداری از فرهنگی غنی که پیشینه‌ای بیش از چند هزار سال دارد در احیای سنت‌های ملی خویش کوشیده‌اند و تلاش ما نیز بر آن است تا با کنکاش پیرامون گوشه‌ای از آداب و رسومی که مربوط به آیین‌های نوروزی در بین مردم سرزمین شاهوار است و از یاد‌ها فراموش شده و یا خواهد شد را معرفی کنیم.
مراسم چهارده یا چهارده بدر یکی از آیین‌های نوروزی مردم روستای ابرسج بخش بسطام شهرستان شاهرود است.
سیدعلی‌اصغر شریعت‌زاده، محقق و پژوهشگر شاهرودی در کتاب فرهنگ مردم شاهرود در خصوص مراسم چهارده بدر یا چهارده بدر مردم روستای ابرسج نوشته است: «صبح زود اهالی به قبرستان پایین آبادی می‌روند. ابتدا قبور دو سادات بزرگ به نام‌های (آقاسیدعلی) و (آقاسید میرقاسم) را زیارت می‌کنند و در این ضمن (کشمش و نخود و سنجد و برگه زردآلو و (قِتِلمِه) خیرات می‌کنند.
سپس هر صاحب قبری پارچه‌ای سیاه روی قبر خویشاوند خود پهن می‌کند و مقداری از خوراکی‌ها و شیرینی‌های نوروزی را روی پارچه می‌ریزند.
زنانی که به‌تازگی عزیزی را از دست داده‌اند، زنان آبادی را به سر قبر عزیزشان دعوت می‌کنند. فردی برای حاضران مصیبتی می‌خواند و سپس صاحب عزا به هر یک از زنان یک نان کاک و قطاب و نان زردی و مقداری برگه زردآلو و سنجد و شیرینی می‌دهد.
تمام مردم آبادی به مزار بالا به زیارت (پیر عبدالله) می‌روند و اهالی در محوطه‌ای به نام (عید گاه) کشتی می‌گیرند.»
گزارش از: جمال رضوانی
ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار