به گزارش خبرکزاری بسیج به نقل از رادیو گفت و گو، برنامه " گفت و گوی فرهنگی " رادیو گفت و گو با موضوع تبارشناسی هنر انقلاب با حضور مجید ملانوروزی هنرمند، نویسنده و شخصیت موثر در هنر معاصر ایران و مدیر مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد اسلامی روانه آنتن شد.
ملانوروزی در آغاز عنوان کرد: اگر چه روش و افکار و احساسات هنرمندان انقلابی ما به صورت طبیعی در این سالهای پس از انقلاب تغییر کرده ولی باور و ایمان این هنرمندان به آثار انقلابی که خلق کرده اند هنوز وجود دارد و این هنرمندان در حال حاضر هم به روش های دیگر در حوزه های اندیشه و احساسات هنری حضور موثری دارند.
وی با بیان اینکه انقلاب ما خودجوش و مردمی بود و ما باید ساختارها و شعارهای انقلاب را در فضای داخلی خودمان جستجو کنیم تصریح کرد : هنر انقلابی ما در آن زمان بسیار فاخر بود و از لحاظ فرم حتما تحت تاثیر هنرهای انقلابی دنیا بوده است.
ملانوروزی تاکید کرد: هنر انقلابی ما می توانست با نظرات فرهنگی درست همراه شده و فرم های بهتری پیدا کند ولی در بعضی موارد به مسیر دیگری رفت و با فضای جهانی همسو شد.
مدیر مرکز هنر های تجسمی وزارت ارشاد عنوان کرد: در حوزه هنر و فرهنگ ایرانی حوزه تجسمی برای موضوعات اجتماعی قوی نبوده و نگارگری های ما به حوزه های ملی و رزم و شاهنامه خوانی اختصاص داشته و به این دلیل است که خطیبان و سینماگران ما تاثیر گذار تر از حوزه های تجسمی عمل کرده اند.
ملانوروزی گفت: امروز جهان به دنبال شخصی سازی هنرمندان است. هر هنرمندی نگاهش به هستی متفاوت است و ما نمی توانیم از همه هنرمندان انتظار داشته باشیم که نگاه سیاسی و اجتماعی داشته باشند.
وی افزود: هنرمندان انقلابی در آن زمان به دنبال فروش نبودند و دولتها باید از این هنرمندان حمایت کرده و امکان حضور آنها را در فضای جهانی فراهم می کردند. مسئولان ما قدر این هنرمندان را ندانستند.
ملانوروزی گفت: در اوایل انقلاب با نقاشی های دیواری موضوعات مردمی و فیگوراتیو نقش زیادی ایفا کردند در حالی که سالها هنر تجسمی ما این مسئله را تجربه نکرده بود. ما در فرهنگمان نقش هنرهای تجسمی را جدی نگرفته و برای هنرمندان انقلابی تا سالها حتی آلبوم درخوری تهیه نکرده ایم.
وی در پایان با بیان اینکه هیچ گاه نتوانستیم فضاهای هنری خود را در رویداد های بزرگ دنیا معرفی کنیم گفت: مسئولان می توانستند با توجه به این موضوعات هم به معیشت هنرمندان کمک کنند و هم نیاز به دیده شدن و نقد آثار آنها را مورد توجه قرار دهند ولی متاسفانه در این زمینه کوتاهی شد.
