سند 2030 و ماجرایی که تمامی ندارد!
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، سند 2030 ، سندی که از تابستان سال گذشته در دستور کار پژوهش و تحقیق ما قرار گرفت تا بواسطه مغایرت های قطعی و مسلمی که با فرهنگ ایرانی - اسلامی کشورمان، داشت مورد بررسی موشکافانه قرار گیرد.
خبرهای ناگواری از گوشه و اطراف شنیده می شد که دولت جمهوری اسلامی ایران به صورت کاملا داوطلبانه مقدمات پیوستن به این سند را فراهم کرده است، تا آن که ابلاغیه رسمی معاون ریاست جمهوری یعنی شخص اسحاق جهانگیری به کلیه وزاتخانه ها، ادارات و سازمان ها و نهادها جهت فراهم کردن زیر ساخت های لازم جهت اجرای این سند آب پاکی را روی دستمان ریخت.
همه می دانند که از آنجایی‌که سند توسعه پایدار 2030 یک تعهد دو جانبه بین کشورها و سازمان ملل است، طبیعی است که سازمان ملل به دلایل واهی می‌تواند در امور فرهنگی، آموزشی و اجتماعی کشورها دخالت کند که مداخله‌های یونسکو در موضوعاتی نظیر آموزش جنسی در مهد کودک ها، قانونی کردن روسپیگری درکشورها و تلاش برای حذف روز مادر در کشورمان از نمونه های بارز این مدعاست!!
فریاد دردمندانه و اعتراض آمیز دلسوزان نظام هم در اعتراض به پذیرش تعهد در اجرای سند 2030 به جایی نرسید، دولتیان هم عجیب خود را به تجاهل زده بودند و خیال بیدار شدن از خواب خرگوشی خود را نداشتند!!
کار بدانجا کشید که سرانجام مقام معظم رهبری آشکارا وارد میدان شدند و در سخنان عتاب آمیزی اجرایی شدن سند 2030 در کشور را خیانتی آشکار خواندند.
شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل جلسه داد و اجرای سند به ظاهر متوقف و ملغی اعلام شد. اما هم اکنون با گذشت چندین ماه از آن اعلام مواضع، از گوشه و کنار کشور زمزمه های اجرایی شدن پنهانی سند 2030 به گوش می رسد و حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با سخنرانی آتشینی پرده از این فاجعه بر میدارد.
خبرهایی به گوش می‌رسد که شهر اراک از سوی یونسکو برای اجرای پایلوت سند ننگین 2030 انتخاب شده و وزارت آموزش و پرورش هم قرار است با این سازمان بین المللی همکاری لازم را انجام دهد. سند خبر فوق در سایت سازمان یونسکو موجود است. https://t.me/irunesco_channel/435
در همین راستا است که بهائیان شروع به فعالیت گسترده در کشور نموده اند و موسسات بسیاری شروع به کار کرده اند که به عنوان نمونه می توان به موسسه سیکا (سرای یاری کودکان امید) اشاره کرد.
نامه اعتراضی مردم شهر اراک به آموزش و پرورش این شهر در عریان کردن دانش آموزان جلوی چشم بقیه به بهانه معاینات پزشکی، تعلیم معلمان این شهر زیر نظر سازمان یونسکو برای آموزش جنسی برای کودکان، جذب کودکان و نوجوانان شهر به موسسه سیکا آن هم به صورت گسترده و... را می توان در همین راستا ارزیابی کرد.
پرداختن به همه ابعاد این خیانت بزرگ در این مقال نمی گنجد. اما از قدیم گفته اند:«در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.»
