ابوالفضل قناعتی عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری بسیج با اشاره به لزوم جمع آوری معتادان و کارتن خواب ها در فصل سرما اظهار داشت: متاسفانه معضل کارتن خواب ها در کلانشهری همچون تهران از نظر کمی جمعیت زیادی را تشکیل می دهد.
وی با تاکید بر لزوم همکاری مسئولان دولتی با شهرداری تهران در جمع آوری معتادان و کارتن خواب ها در فصل زمستان گفت: طبیعتاً شهرداری تهران به تنهایی نمی تواند پاسخگوی این همه مشکلات و معضلات شهری مانند کارتن خوابی و اعتیاد باشد، لذا شورای اسلامی شهر تهران از مسئولان دولتی درخواست کمک و همکاری در این زمینه را دارد؛ دولت در کنار شهرداری تهران باید درخصوص این افراد یک برنامه ریزی منسجم و پیوسته ای داشته باشند که یک فرد معتاد و یا کارتن خواب از لحظه ای که جمع آوری از خیابان می شود تا لحظه ای که به سلامت، بهداشت و درمان و ظاهر و باطن او رسیدگی می شود و از مجموعه خارج می شود باید برنامه ریزی درستی برای آنها شده باشد.
عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران خاطر نشان کرد: البته شهرداری تهران بخشی از این کار را انجام می دهد که جای تشکر هم دارد اما نمی تواند پاسخگوی قطعی رفع این مشکلات و معضلات باشد؛ برای این قضیه در قالب مدیریت یکپارچه، این افراد بعد از جمع آوری به مراکز بهاران و گرم خانه ها انتقال داده می شوند و بعد از رسیدگی به وضعیت ظاهری و بهداشت و درمان آنها باید یک راهکار و برنامه ریزی شود و اینجاست که رویکرد و نگاه دولت را می طلبد.
قناعتی در ادامه این مطلب اضافه کرد: ما در رابطه با این قضیه در شورای اسلامی شهر تهران برای شهرداری تکلیف کردیم که گرم خانه هایی را در اطراف تهران ایجاد کند کمااینکه الان مجموعه هایی به نام بهاران ساخته شده و برای حمام، تست سلامتی، تخت، امکانات استراحت و غذای گرم برنامه ریزی شده است اما این کار در حد مدیریت شهری است که نگذاریم این افراد در فصل سرما در خیابان ها بمانند و جان خود را از دست دهند؛ اما طبیعتاً این اقدامات هم نمی تواند تمام کننده و پاسخگو باشد لذا برای حل کامل این معضلات مسئولان دولتی باید کمک کنند.
عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران در خاتمه با اشاره به آمار فوت کارتن خواب ها در فصل زمستان در تهران بیان داشت: معمولا در فصل زمستان تهران 3 یا 4 نفر بر اثر سرما و یا به خاطر تزریق سرنگ فوت می کنند ؛ دلیل آن هم این است که این افراد در مکان هایی قرار می گیرند که در دسترس نیستند یعنی فضاهایی که قابل رویت نیست مانند بلوارها، فضای سبز، زیر پل ها و در پارک هایی که مردم کمتر تردد می کنند.
