به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان،امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی، در دهم رجب دیده به جهان گشود.
نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران میباشد.
امام محمد تقی (ع) پس از شهادت پدرش امام رضا (ع) درسال 203 قمری، مقام منیع امامت را در هشت سالگی بر عهده گرفت، و آن را به راستی و درستی هدایت کرد و به مقصد عالی رسانید.
مامون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع)، از امام جواد دل جویی کرد و دخترش ام الفضل را به عقد وی درآورد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان ،در مورد شهادت امام جواد (ع) يك دسته از روايات مىگويند آن حضرت به دست همسرش ام الفضل، دختر مأمون، به اشاره معتصم مسموم گشت.
معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای ام فضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسه ای گذاشت و جلو امام جواد (ع) نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان حال ام فضل پشیمان شد و گریه کرد. حضرت به او فرمود: «چرا گریه می کنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. این را بدان که به سبب این جنایت، به چنان دردی مبتلا می شوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران پذیر نباشد». بر اثر نفرین آن حضرت، ام فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به هلاکت رسید.
مرقد مطهر امام جواد (ع) در در کنار جدش امام کاظم (ع) ،در شهر قریش بغداد که امروز به آن کاظمین میگویند، دفن گردید.
