به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، اینکه دولت تدبیر و امید اعطای یارانه را با بیان اینکه شب واریز یارانه شب مصیبت تلقی می کند و منتی بر ملت مظلوم و همواره همراه مسئولین، می داند، نه تنها در عمل، بلکه محترمانه ایده ای بدور از انصاف و یک سو نگرانه است زیرا با توجه به برنامه آزاد سازی قیمت ها، مابه التفاوت حاصله همه کالاها در قبال آزاد سازی قیمت، برای جبران یارانه نقدی - نه مبلغ فعلی ای که چندین سال درجا می زند - حتی یارانه به میزان مبلغی برابر با رشد تورم باشد کفایت دارد.
براساس حساب 2 دو تا ویا همان گزارش کارشناسان اقتصادی دریافت مابه تفاوت می تواند افزون تر از آن، سود درآمدی دولت باشد، که به نظر نمی رسد این مهم را حد اقل، مردم فراموش کرده باشند، اما چرا شب واریز یارانه شب مصیبت دولت تلقی می شود شاید بخاطر این باشد که بعضی ها دوست ندارند به ضعفا رسیدگی کنند و اصل اصیل حکومت اسلامی را اجرا کرده باشند یا اهدافی را در بوجود آوردن تبعات فشار بر ملت با بهانه های مدیریت اقتصادی بوجود آورند!
بهر حال دولت مردان و متولیان بر امور مردم که البته آحاد آنرا مستضعفان شکل می دهند باید بدانند که پرداخت یارانه نقدی با همه معایبی که برخی کارشناسان اقتصادی مطرح کرده و ادای باصطلاح روشنفکرانه را بخود می گیرند، تا حدودی زندگی ساده بسیاری ازخانوار ها را رونق داده است و امید را به شرط استمرار یارانه نقدی و البته تطابق آن با تورم در زندگی جاری ساخته است.
توجه نکردن مسئولین اسلامی به اینکه عنوان می شود یارانه نقدی موجب تورم و بهم ریختگی اقتصادی می شود ضرورت دارد زیرا به نظر نمی رسد توجه به ارزشها ، خدمت به مستضعفان و یاری رساندن در اموراتشان در دین خدا موجب آشفتگی گردد و لذا بایست آشفتگی اقصادی را در جا های دیگر جسجو کرد که خود هم آگاهی دارید و براین اساس باید ایده های مغرضان نسبت به ملت اسلامی را ندیده گرفت.
در دولت گذشته برمبنای شفافسازی هزینه واقعی
کالاهای ضروری، که از مایحتاج زندگی روزمره مردم بشمار میرود، تصمیم گرفته شد تا
برخی از آن کالاها با هزینه تمام شده در اختیار عموم قرار داده شود و برای جبران
کاهش قدرت خرید اقشار کم درآمد و آسیبپذیر، مقرر شد تا معادل افزایش قیمت آن کالاها،
یارانه در اختیار مردم و مستحقان واقعی جامعه قرار داده شود.
این سیاست که از دولتهای آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی مطرح بود و
حتی با عنوان «طرح هدفمندسازی یارانهها»، که در چارچوب طرح تحول اقتصادی کشور بود،
به تصویب مجلس شورای اسلامی هم رسیده بود، که انجام آن جسارت یا همان کار انقلابی
بودکه برخی نتوانستند اجذایی کرده و جالبتر اینکه پس از تحقق آن ودر دولت شبه
رجایی(دولت محرومان و مستضعفان) دست هایی با بهنه هایی در صدد بر چیدن این خدمت
شایسته و بایسته به آحاد مردم است.
با این وصف در دولت نهم و دهم
این اراده اسلامی رقم خورد که سرانجام با
عزم و تدبیر جدی دولت آقای احمدینژاد به اجراء گذارده شد و در مرحله اول، حاملهای
انرژی و نان مورد اصلاح قیمت قرار گرفت و در این ارتباط مبلغ 455000ریال معادل 60درصد جبران افزایش قیمتها برای هر عضو خانوادهها در نظر گرفته شد و
از آذر ماه 1389 پرداخت یارانهها به مردم شروع شد و از آن زمان تاکنون به صورت
ماهیانه پرداخت میشود.
در مرحله دوم قانون هدفمندسازی یارانهها، در ازاء واقعیسازی قیمتها،
چند خدمات دولتی هم مشمول افزایش شد و با اعمال آن، هیچ تغییری در رقم پرداختی
یارانه به جامعه هدف داده نشد.
دولت باید با شادی ملت شاد باشد
فرهاد بروجنی، که خود را کارگر روزمزد معرفی کرد، میگوید: شرائط
زندگی واقعاً برای ما سخت شده و درآمد روزانهمان بهیچوجه از عهده هزینههای صرفهجویانانهمان
بر نمیآید.
وی در ادامه اظهار میکند: از اول که پرداخت نقدی یارانهها شروع شد،
ما با صرفهجویی میتوانستیم تا حدی از مبلغ 455000تومان پسانداز کنیم و به هزینههای
دیگرمان میزدیم، اما الان پس از گذشت چندسال و حذف یارانهها از برخی اقلام دیگر
و اضافه شدن قیمت نان و آب و برق و گاز و تلفن و لبنیات و دیگر موارد، مبلغ یارانه
چند سال قبل، تغییری نکرده و عملاً قدرت خرید ما کم شده و در نتیجه وضع طبقه ضعیف جامعه،
بدتر شده است.
این کارگر روزمزد مازندرانی میافزاید: چند شب قبل در اخبار شنیدم که
یکی از وزراء گفت که شب پرداخت یارانه، شب عزا و مصیبت دولت است. این حرف ضمن
اینکه مرا پیش زن و بچههایم شرمنده کرد که چرا باید وضع ما این طور باشد که مستحق
دریافت یارانه باشیم تا این خجالت و خفت و منت را تحمل کنیم، از این بابت هم
ناراحت شدم که چرا دولت با شادی ما بیبضاعتها، شاد نمیشود و با غم و ناراحتی ما،
محزون نمیشود؟!
لطفاً دولت به ما منت نگذارد
فرهاد بروجنی با ابراز ناراحتی از منتگذاردن دولت بر سر پرداخت
یارانه، خاطرنشان میکند: برای چندمین بار است که میشنوم دولتمردان بابت پرداخت یارانه،
به مردم منت میکنند. من از اینجا میخواهم خواهش کنم که دولت لطفاً، از این به
بعد بابت پرداخت یارانه، منت بر سر ما محرومین نگذارد.
غلط یا درست، دولت تدبیر صحیح کند
محمدرضا پورقاسمی، مدرس اقتصاد هم معتقد است که پرداخت نقدی یارانه،
راه درستی برای کمک به توانمندسازی محرومین نبوده و میشد راههای دیگری را پیمود،
ولی میافزاید: درست یا غلط، دولت وقت پرداخت نقدی یارانه را آغاز کرد و این عمل،
مورد استقبال جامعه قرار گرفت و چه بسا کمک بزرگی به خانوادههای پر تعداد و محروم
بوده است، اما حالا نمیتوان با اظهارات تحقیرکننده، مشکل پرداخت نقدی یارانهها
را حل کرد، که اتفاقاً تاثیر فوقالعاده منفی در جامعه دارد و رابطه ملت-دولت را
مورد آسیب قرار میدهد.
این مدرس مازندرانی راه حل مشکل پرداخت نقدی یارانهها را نیازمند
بررسی راههای مختلف توسط کارشناسان اقتصادی کشور دانست و گفت: تلفیق ظرفیتهای
علمی دانشگاهها با توانائیهای عملی و تجربی حوزه اقتصاد، راهنمای خوبی برای دولت
است تا با استفاده از برآیند نظر کارشناسان سراسر کشور، بهترین راه حل را مورد استفاده
قرار دهد.
ظرفیتهای مغفول اقتصاد مقاومتی
پورقاسمی در بیان یکی از راه حلها، اظهار میکند: اقتصاد مقاومتی، که
بسیار از آن سخن گفته میشود و کمتر به آن عمل میشود، دارای ظرفیتهای فراوانی
است که راهگشای اقتصاد کشور و توانمندسازی آن میباشد. یکی از این ظرفیتها، هدایت
نقدینگی جامعه و حتی یارانه نقدی مردم به سوی سرمایهگزاریهای تولیدی در عرصه
اقتصاد مقاومتی است که این مهم، نیاز به ساز و کارهای اعتمادآفرین برای جامعه هدف
دارد و باید در این زمینه برنامهریزی دقیق و تضمین موفقیت آن از سوی دولت و تبیین
دقیق آن برای مردم به منظور فرهنگسازی عمومی را انجام داد و با پشتکار، به آن تا
رسیدن به موفقیت کامل استمرار داد.