پای درد و دل خبرنگاران شهرستان خاتم؛

داشتن انجمن خبرنگاری در خاتم یک ضرورت است/توجه به جای تقدیر از خبرنگاران

غم و شادی زندگی، به خبری بند است که می آید. اتفاقی که اشک ها و لبخند ها را به هم گره می زند تا خبرنگاری پیدا کند. وقتی توافقی، پایکوبی را به شهر می کشاند و عصری که سیل، غم را بر سر شهر می بارد؛ این خبرنگار است که ثبت می‌کند، اشک‌ها و لبخندها را. وقتی قلم و دوربین اش را بر می دارد و هر آنچه هست را، می نویسد و به تصویر می کشد .
کد خبر: ۸۵۵۲۹۲۸
|
۱۹ مرداد ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۹

به گزارش خبرگزاری بسیج از خاتم،غم و شادی زندگی، به خبری بند است که می آید. اتفاقی که اشک ها و لبخند ها را به هم گره می زند تا خبرنگاری پیدا کند. وقتی توافقی، پایکوبی را به شهر می کشاند و عصری که سیل، غم را بر سر شهر می بارد؛ این خبرنگار است که ثبت می‌کند، اشک‌ها و لبخندها را. وقتی قلم و دوربین اش را بر می دارد و هر آنچه هست را، می نویسد و به تصویر می کشد .

خبرنگار آنکه وقایع و رویداد ها را با قلم دوربین و نگارش بر دفتر زمانه به من و شما گوشزد می کند آنکه نباشد خبر نیست و غم و شادیمان کنج خانه محبوس شده در کوچه پس کوچه های شهر باقی می ماند و هیچ کس را اطلاعی نیست.

آنگاه که مردم شهرم خوشحالند و آنگاه که غمگین آنگاه که بارش سیل محصولات کشاورزی مردم شهرم را نابود می کند، آنگاه که سرمازدگی و یخبندان مزارع سبزرا به یکباره زرد می کند، آنگاه که آب شهر کفاف شرب و بهداشت مردم را نمی دهد و افت دارد آنگاه که گازرسانی آغاز می شود و آنگاه که.... می نویسم با قلم خبرنگاری تا شاید مسئولان غم و شادی مردمم را بدانند .

مشقت هایش را ندیدم و نداشتم که راه بس دشوار است و سخت، بسیار بلندی دارد نپرسیدم که آیا می توانم همپای قلمم در این مسیر گام بردارم یا ن؟فقط راه افتادم

گویا جوهر قلم مرا در این مسیر یارا نمی دهد او نیز شکوه از روزنه این سختی ها دارد..

17 مرداد هر ساله مصادف است با روز خبر نگار و سالروز شهادت خبرنگار شجاع و پرتلاش شهید محمود صارمی و موجب شد تا این بهانه ای برای نامگذاری این روز شود.

که اگر این اتفاق نمی افتاد هرگز روزی برای یادآوری حرفه روزنامه نگاری و خبرنگاری نبود و ما ساده از کنار آن می گذشتیم اما این شهادت که از مظلومیت حق خبرنگاران می گوید یادآوری برای رشادت ها و مشقت ها می باشد.

به همین بهانه به سراغ خبرنگاران شهرستان خاتم رفته و در مورد دغدغه های این حرفه هم صحبت شدیم :

فاطمه کشاورز مدیر مسئول سایت طنین خاتم تنها سایت خبری شهرستان گفت: فعالان رسانه نه پول می‌خواهند نه کمک، بلکه برای آنها احترام به شخصیت، عقاید و سیاست‌های رسانه در اولویت قرار دارد.

وی افزود: خبرنگار متأسفانه جزو آن دسته از اقشار جامعه است که با اینکه رسالت بزرگی را بر دوش دارد اما مورد توجه مسئولان قرار نمی‌گیرد؛ نه تنها از وی حمایت نمی شود بلکه گاهی اوقات از بعضی اطلاع رسانی های او نیز ایراد گرفته می‌شود.

کشاورز بیان کرد: بحث بر سر برخی خبرها که انتشار آن به صلاح جامعه نخواهد بود ،نیست! بلکه بحث بر سر اطلاع رسانی های "به جا" و گاهی انتقادی خبرنگار است که گاهی به مذاق فلان مسئول خوش نمی آید و قسمتی از عملکردش را زیر سوال می رود. این نوع خبر رسانی ها علاوه بر آگاهی جامعه، باعث اطلاع مسئول و اصلاح او خواهد شد که در جامعه اسلامی بسیار پسندیده و لازم است.

فقط روز خبرنگار، ما دیده می شویم

مدیر مسئول  سایت خبری طنین خاتم اظهار داشت: در طول سال فقط یک روز خبرنگار به مسائل و مشکلات خود می پردازد. لا اقل در همین روزها چه خوب است به همین بهانه مسئولان به درد و دل این قشر که هیچ حامی ندارند توجه و نسبت به رفع مشکلات آنها چاره اندیشی کنند.

بیمه اصلی ترین درخواست خبرنگاران بی حامی

کشاورز گفت: در حال حاضر فقدان بیمه برای همه خبرنگاران و عدم امنیت شغلی از مهم‌ترین معضلات پیش روی خبرنگاران استان و مانعی برسر راه پرداختن به رسالت عظيم خبرنگاری است اگرچه حقوق آنها نیز در این مسیر تضیع شده است برای برخی بسیار مشکل ساز می باشد.

تشکیل انجمن خبرنگاران در خاتم یک ضرورت است

وی در پایان اظهار داشت: اداره ارشاد به‌عنوان متولی اصحاب رسانه باید در سامان‌دهی خبرنگاران با جدیت قدم بردارد و از ارشاد شهرستان خاتم نیز انتظار می‌رود انجمن خبرنگاران را با سرعت بیشتری در شهرستان تشکیل دهد.

در ادامه با علی کاظمی پور  یکی دیگر از خبرنگاران خاتم  در مورد دغدغه ها این قشر مظلوم هم کلام شدیم

کاظمی پور صحبت خود را با این مطلب شروع کرد ،چه زیبا گفتند که؛ لزوم توجه به جای تقدیردر17مرداد ! خبرنگاران: روزدارند ,حال وروز ندارند.

خبرنگاران گمنام هستند

وی گفت: آن نباشد جزخبردرازمون/ هرکه را افزون خبردانش افزون/ اقتضای جان چو ای دل اگهی است/ هرکه اگاه تربود جانش قوی است/

 اینقدر خبرنگاران گمنامند که کسی جزخودشان سراغی از آنها نمی گیرد و از مشکلاتشان چیزی نمی پرسد و نمی دانند.

آقای کاظمی که برای تأمین معاش زندگی به جز وقت گذاشتن برای خبر و تهیه اخبار شهرستان عکاسی نیز می کند در پایان اظهارداشت : یه روزیه بنده خدا ازنانوائی بایه بغل نان تازه به خانه برمی گشت درراه به مردی برخوردکه ژولیده وگریان بود ، نشست کناراوازگریه اش پرسید جواب داد;دوروزاست گرسنه ام ونانی نخورده ام. مردی که نان دربغل داشت شروع کرد بلند بلند گریه کردن مرد گرسنه پرسید توچرا گریه میکنی گفت هرچه بخواهی برات گریه میکنم وابرازهم دردی ولی نان بهت نمی دم مسئولین ماهم..... ابرازهم دردی میکنند ولی در مقابل کاری نمی کنند .

خبرنگار : شهلا حیدری


ارسال نظرات