شکوفایی ذهنی یعنی نترسیدن از جنگ و هیبت دشمن، نقش معجزه آسا و تعیین کننده ای در پیروزی جنگ دارد، سربازی که از جنگ بترسد، جنگ را باخته است.
کد خبر: ۸۹۰۴۵۳۹
|
۲۹ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۰:۱۶
به گزارش باشگاه خبرنگاران، شهرکرد؛هدف اصلی جنگ ها تحمیل اراده سیاسی یک دولت یا ائتلافی از دولت ها بر دولت دیگر است که از اهداف حداکثری یعنی ساقط کردن نظام سیاسی مستقر در کشور مورد هجوم یا تضعیف قدرت ملی آن کشور با از بین بردن منابع اقتصادی و انسانی یا وابستگی سیاسی، تسلط بر منافع اقتصادی کشور مقابل یا تحمیل قراردادهای سیاسی بر کشور مورد هجوم است.

شکوفایی ذهنی یعنی نترسیدن از جنگ و هیبت دشمن، نقش معجزه آسا و تعیین کننده ای در پیروزی جنگ دارد، سربازی که از جنگ بترسد، جنگ را باخته است. نمونه این خودباختگی و ترس از دشمن را در سلسله پادشاهان قاجار در جنگ های با روس و انگلیس به عینه می توان مشاهده کرد. حتی در جنگ با عثمانی و سقوط خرمشهر در سال 1353 هجری قمری که با دخالت روس و انگلیس آزاد شد، این تحمیل اراده دشمن را می توان دید. بعدها هم در سال 1273 یک بار دیگر خرمشهر بدست انگلیسی ها تصرف می شود و با پیگیری فرانسه آزاد می شود و آخرین بار قبل از دفاع مقدس در جنگ جهانی توسط متفقین تصرف و باز با توافق قدرتهای بزرگ و اشتراک منافع آن آزاد شد.

آنچه مهم است تحمیل اراده ملت ایران در دفاع مقدس بر دشمن خارجی است که نه تنها خرمشهر بلکه همه سرزمین های اشغالی آزاد می شود، حتی در دوران دفاع مقدس اشغال خرمشهر به سادگی صورت نگرفت و آزادسازی آن نیز به دست ملت ایران انجام می گیرد نه قدرت های خارجی.

بنابراین مقاومت، ایستادگی و اراده پولادین همه اقشار و ملت و رزمندگان را در نقطه نقطه سرزمین اسلامی می شود مشاهده کرد. از مقاومت مردم در موشک باران شهرها تا رزمندگان که  تا مرز شهادت پیش می رفتند و از همه مهمتر ایستادگی و شکست ناپذیری اراده آزادگان در اردوهگاه های صدام و زیر بدترین شکنجه های روحی و جسمی از درخشان ترین دوران طلایی فرزندان این ملت در طول تاریخ به حساب می آید.

برای آگاهی مردم دنیا و ملت شهیدپرور ایران اسلامی بخصوص نسل جدید و نسل های آینده، یادداشتم را ارجاع می دهم به بخش از آغاز سخن کتاب "من زنده ام" نوشته آزاده سرافراز معصومه آباد، تا شاید بتوانم گوشه ای از درد و رنج آزادگان را به طور مستند منعکس کنم.

" من زنده ام که فراموش نکنیم ما آزادگان هنوز شب ها با کابوس زندان الرشید استخبارات، قتلگاه های عنبر، رمادیه، تکریت و موصل از خواب می پریم بی آنکه سازمان های مدافع حقوق بشر به آن همه جنایات پاسخی داده باشند.

من زنده ام که فراموش نکنیم جنگ تحمیلی هشت ساله، جنگ دنیا با ایران بود و دفاع ما یک دفاع یک تنه بود. میگ و میراژهایی که بمب بر سر ما می ریختند هدیه ی شوروی و فرانسه بودند و مواد اولیه بمب های شیمیایی گاز خردل و سیانور، تحفه ی آلمان به رژیم بعث عراق بود. هواپیما های خبرچین آواکس و ناوهایی که نفت کش های عربستان و کویت را اسکورت میکردند، همه چشم روشنی  آمریکا به صدام بود. آن ها با ناوچه هایی که به رژیم بعثی عراق پیشکش میکردند با هواپیماهای سوپراتاندار به سکوهای نفتی ما حمله ور می شدند. ناجوانمردانه تر اینکه این جنگ، فقط جنگ سرباز و ارتش نبود بلکه آنها دامنه جنگ را به تمام شهرها و خیابان ها و مردم بی سلاح و بی دفاع کشانده بودند و با موشک های نه متری و دوازده متری،کوچه های دو متری را مورد اصابت قرار می دادند تا هیچ جان پناهی برای کودکان، مادران و غیر نظامیان باقی نگذارند. حالا چطور فرزندان ما باید باور کنند کشورهایی که اسلحه در اختیار صدام می گذاشتند، تغییر روش داده اند و دوست دار صلح و مدافع حقوق بشر شده اند...؟

... کاش دنیا بداند گوشت تن رضا رضایی از شدت شکنجه ها چنان شکافته بود که کابل های بعثی ها به استخوان های او می پیچید اما عطش شان فرو نمی نشست. بر زخم هایش نمک ریختند و باز راضی نشدند و تن شرحه شرحه اش را روی خرده شیشه هاغلتاندند و دست آخر او را به برق وصل کردند. کاش دنیا جسم رضا را میدید و به سازمان های بشر دوستانه هبوط انسانیت را نشان می داد.

کاش دنیا بداند صیادی که همیشه در اردوگاه شق و رق راه می رفت و قدم می زد، بر اثر ضربات کابل خونریزی مغزی کرد و شهید شد و یا وقتی هیات صلیب سرخ برای علی دشتی با وجود داشتن شماره ی اسارت، شهید شده بود.

کاش دنیا بداند اردوگاه تکریت جایی بود دیوار به دیوار جهنم که اسرای بسیاری از جمله قدرت الله رحمتی در آنجا بر اثر تشنگی و بی آبی به شهادت رسیدند... "

بله، مقاومت و پایداری ملت ایران به خصوص آزادگان، که برخاسته از روح وحدت و ایمان بود، در سایه هدایت های رهبر کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) شکل گرفت و باعث پیروزی در جنگ، تحمیل اراده ملت ایران بر اراده قدرت های شرق و غرب و نهایتا باعث احیای یک مکتب سازنده ، نهضت آرمانگرا و ایدئولوژی جهانی شد.

دشمنان ما علی رغم در اختیار داشتن ابزار تکنولوژی و متخصصان مجرب،در برابر ایثار و پایمردی رزمندگان و آزادگان و در یک کلام مردم سلحشور ایران اسلامی سر تسلیم فرود نیاوردند و حاکمیت ایمان و اعتقاد را در زندگی یک ملت آگاه و سراپا شور و حماسه نظاره کردند و اینچنین شد که حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: " در جنگ پیروزی از آن ملت ما گردید و دشمنان در تحمیل آن همه خسارات چیزی بدست نیاوردند"

یادداشت از سرهنگ پاسدار عباس عباسی 
ارسال نظرات