به گزارش سرویس بسیج جامعه پزشکی خبرگزاری بسیج، چند سالی است که میلاد حضرت معصومه(س) بهانه‌ای شده است برای تجلیل مقام دختران در خانواده‌های ایرانی و ارگان‌ها و نهادهای مختلف همچنین پدران و مادران توجه ویژه‌ای به این قشر از افراد جامعه از خود نشان می‌دهند.
اعطای هدایا از طرف سازمان‌های و ادارات به دختران شاغل، خریدن کادوهای مختلف، پیشنهاد رفتن به سفر مطابق میل دختران خانواده، برگزاری مراسم جشن و و دیگر اتفاقاتی که منحصر به روز دختر است و فقط در این روز به دختران ارائه می‌شود.
از سویی توجه به تربیت عاطفی و روانی دختران از سوی والدین به ویژه پدران از اهمیت خاصی برخوردار است روان‌شناسان می‌گویند پدر هم به اندازه مادر برای رشد روانی کودکان مهم و باارزش است و برقراری تعادل بین روابط این دو با فرزندان‌شان می‌تواند از نظر روانی سبب رشد صحیح کودکان شود و این موضوع از مسائلی است که این روزها زیاد در روانشناسی مورد بحث قرار می‌گیرد.
مرد چون در میان کودک و مادر قرار دارد هم به موجب حضور فیزیکی و هم از نظر جایگاه روانی خود به کودک این اجازه را می‌دهد که هویت خاص خود بیابد، پدر نقش مهمی در شناسایی هویت جنسی کودک داشته و در عین حال که مادر سعی می‌کند با نقش حفاظتی خود فرزند را حفظ کند، پدر، او را به سمت بیرون گرایش می‌دهد و در کنار دادن حس اعتماد و امنیت به او اجازه شکستن محدودیت‌ها را می‌دهد.
پدر برای دختر بر خلاف پسرها نوعی «تایید» است و روابط بین آن دو به طور ناخودآگاه برای هر دو طرف اهمیت و برتری خاصی دارد، مهم این است که معمولا این رابطه که از همان ماه اول تولد آغاز می‌شود همیشه تعادل ندارد و گاهی یک رابطه بسیار نزدیک و عاطفی و گاهی یک رابطه با فاصله بین پدر و دختر شکل می‌گیرد.
روزگار عوض شده، بسیاری از مردان به داشتن دختر افتخار می‌کنند
خوشبختانه روزگار عوض شده است؛ بسیاری از مردان به داشتن دختر افتخار می‌کنند چون زنان نیز توانسته‌اند مانند مردان تحصیل و کار کنند و سبب افتخار پدر شوند.
پدر برای دختر و پسر حکم کسی را دارد که بین فرزند و مادر جدایی می‌اندازد، مادر فرزند را به دنیا می‌آورد و پدر دنیا را به او می‌شناساند، در واقع پدر غریبه شناسانده شده‌ای است که او را از دستان قدرتمند مادر جدا کرده و در پناه خود به او هویتی مستقل در جهان می‌بخشد.
در واقع این پدر است که دختر را به سمت دیگران فرستاده و به او دویدن و پریدن و دیگر توانایی‌های فیزیکی را می‌آموزاند، وی همچنین حامی همیشگی دختر در فعالیت‌های اجتماعی و هوشی است و به تربیت و آموزش او اهمیت زیادی می‌دهد، در ضمن پدر اولین مردی است که به عنوان نمونه جنس مذکر دختر با او آشنا می‌شود.
کار‌شناسان حوزه خانواده معتقدند یکی از روش‌های آماده سازی فکری و قلبی فرزندان برای ازدواج صحیح، نوع تربیت و مدیریت تعامل آن‌ها با اعضای خانواده است، نوع تعاملی که فرزند پسر در دوران پس از بلوغ خود با مادر و خواهر خود دارد و نیز نوع تعامل فرزند دختر پس از دوران بلوغ با پدر و برادر خود، بهترین زمینه برای شکوفایی زمینه‌های خود‌شناسی و خودباوری فرزندان برای آماده شدن جهت تشکیل زندگی مستقل است.
پدر در ارتباط با دخترش باید نحوه تعامل با مردان را آموزش دهد
از این رو پدر در تعامل با دخترش علاوه بر آنکه به نکات تربیتی فرزند خود بیندیشد، باید به او کمک کند تا نحوه تعامل با مرد را در حوزه‌های مجاز خانوادگی تمرین کرده و او را برای مواجه با مسائل خانوادگی و اجتماعی آماده کند.
طی هفته‌های اخیر کشور ما شاهد اتفاقی تلخ نسبت به دختری از دختران این دیار بود که قلب بسیاری از افراد را به درد آورد آتنا دختر کوچک و معصومی بود که طعمه گرگ صفتی شد که مشکلات روانی و مسائل مرتبط با این جانی را به مجالی دیگر بررسی می‌کنیم؛ اما نکته مهم درباره شخص آتنا است که به عنوان دختری خردسال باید بیشتر مورد توجه و تربیت والدین خود قرار می‌گرفت.
به نظر می‌رسد نقش والدین به ویژه پدر آتنا در آگاه سازی او نسبت به جنس مخالف می‌توانست تا حدودی از وقوع این حادثه جلوگیری کند آتنا و همه دختران این سرزمین نیازمند ارائه آموزش‌های لازم در برخورد با اجتماع به ویژه مردان هستند تا علاوه بر اینکه مورد آزار و اذیت قرار نگیرند بتواند با قدرت و اقتدار از سلامت جسمی و روحی خود محافظت کنند.
به گفته پروانه محمد خانی، روانشناس، آزار جنسی می‌تواند از یک نوازش شهوانی شروع شود، والدین و خانواده‌ها باید به این مساله توجه کنند؛ نوازشی که حاکی از برانگیختن حس شهوانی و جنسی فرد باشد به نوعی کودک را وسیله قرار می‌دهد تا به این برانگیختگی پاسخ دهد که شدت آن را در مورد آتنای خردسال شاهد بودیم.
این روانشناس می‌گوید: متاسفانه آزار جسمی، جنسی، غفلت و آزار روانی کودکان و به ویژه دختران در یک فضای حاکی از نادانی و بدون آگاهی و دانش یا عدم بلوغ خود پدر و مادر می‌تواند رخ دهد.
در زندگی‌های امروزی و به ویژه در جامعه شهری، بخش عمده‌ای از وقت پدر در طول شبانه روز در محل کار سپری می‌شود، در این وضعیت، نقش مادران در برجسته کردن حضور غیر مستقیم پدر در منزل برای تربیت دختران ضروری به نظر می‌رسد.
از سویی روش تربیتی صحیح از سوی والدین به ویژه در برابر فرزندان دختر، این زمینه را ایجاد می‌کند که دختران در سنین بالا‌تر توانایی حل و فصل موانع زندگی خود را به دست گرفته و دچار آسیب‌های کمتری در زندگی اجتماعی و خصوصی شوند.
