اخیر خبر هایی مبنی بر اینکه، عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست با انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی موافقت کرده و این موضوع باعث شده که فریاد خیلی از دلسوزان محیط زیست بلند شود.
از سازمان حفاظت از محیط زیست که باید حامی محیط زیست باشد اتخاذ و تمکین به چنین تصمیمی بسیار بعید باید باشد و امروز این سوال مطرح است که چرا باید چنین تصمیمات غیرکارشناسی اتخاذ شود.
دریاچه خزر یک دریاچه بسته است و هرگونه دستکاری در یک سیستم بسته مانند خزر تبعات غیرقابل جبرانی خواهد داشت، لذا در صورت اجرای این پروژه آب خزر پس‌روی خواهد کرد و تأسیسات و صنایع شمال کشور در کنار صید و صیادی از بین خواهد رفت البته پس روی آب تبعات زیادی به لحاظ زیست محیطی دارد
یکی از دلایل های مطرح شده در خصوص انتقال آب خزر به سمنان، موضوع مصارف غیرشرب در این استان است ، و هدف آن است که با انتقال آب به سمنان صنایع سنگینی که نیاز به آب دارند تامین نیاز گردند.
سطح آب دریای خزر حدود ۲۸ تا ۳۰ متر از آب‌های آزاد پایین‌تر است، به همین دلیل انتقال آب بدون پمپاژ مقدور نخواهد بود. ملاحظات و ارزیابی‌های فنی، اقتصادی و محیط زیستی مقرون به صرفه نبودن این طرح را تایید میکند و اجرای آن را موجب خسارت میداند.
داستان ارومیه، فاجعه زیست محیطی اصفهان، خوزستان و آذربایجان در مازندران و سمنان را تکرار نکنید، دغدغه تأمین آب برای مردم سمنان نباید به قیمت از دست دادن دریاچه باشد.
از سویی، جناب دکتر روحانی در سفر پیشین خود به استان سمنان و به مردم این استان نوید داده بودند که بحث کمبود آب ان استان رو از طریق انتقال آب دریای خزر تامین نمایند، وعده ای که بنظر اکثر کارشناسانه موجب از بین رفتن بخشی از اکوسیستم جنگل های هیرکانی و پروژه ای با صرف مالی چندهزار میلیاردی می باشد که با توجه به ازعان دولت به کسری بودجه امری غیر منطقی است.
از سویی فعالیت های عمرانی در کشور نباید بگونه ای باشد که گوشه ای از کشور آباد گردد و ما به ازای آن گوشه ی دیگری از کشور دچار خسران و ویرانی گردد.
بدیهیست که پیشرفت نقطه نقطه ی ایران آرزوی قلبی ماست و مخالفت ما با انتقال اب دریای خزر به استان سمنان یک مخالفت ناسیونالیستی نیست بلکه دلسوزانه و آینده نگرانه است و فراموش نکنیم خزر دریا نیست و دریاچه است.
انتهای پیام/
