با کار کردن آنها که درست خدمت نمی‌کنند را تحریک و تهیبج کنیم

حسین طلا، شهردار اسلامشهر در این با بیان اینکه بین صندلی و پست با خدمت یک تفاوت وجود دارد که به نوع نگاه به هر کاری باز می‌گردد؛ آیا نگاه به آن صندلی نگاه طعمه است یا خدمت؟ گفت: اگر کسی که پشت این صندلی می‌نشیند به دنبال منافع شخصی و ارتباطات خودش باشد و احساس کند باید برای تامین آینده خود و خانواده اش از این پست استفاده کند نگاه طعمه به صندلی دارد و این‌ها همه مصادیق و معیار‌های شناخت افراد است.

وی افزود: به عنوان مثال کسانی را داریم که عمرمدیریتی شان از ابتدای انقلاب تا دوره دوم دولت گذشته به طول انجامیده و فقط چهار سال نبودند و اکنون دوباره وارد مناصبی شده اند و برآورد می‌شود که ثروت حدود هزار میلیارد تومانی و بیش از ۳۰ شرکت دارند. سوال این است که آیا واقعا در این چهارسال تا این حد درآمد کسب کرده اند؟ اگر چنین توانمندی وجود دارد پس چرا وضع کشور اینگونه است؟

طلا با طرح این پرسش که چرا زندگی شخصی با زمانی که در منصب قرار می‌گیرند تا این حد متفاوت است و در دوره مدیریتی شان ناکارآمدی و مشکلات بسیار می‌بینیم؟ گفت: این نکات معیار‌هایی است که می‌توان خدمت خالصانه را از غیر آن شناخت. ریشه این امر به دو نوع نگاه و تفکر بر میگردد. نوع نخست تفکر لیبرالی است و منافع شخصی و اصالت را برتری می‌دهند و نگاهشان به پست نگاه طعمه است که مقام معظم رهبری نیز از آن منع کرده اند. نگاه دوم نیز نگاه و تفکر انقلابی است.

شهردار اسلامشهر ادامه داد: نظام واقعا خدمات بسیاری ارائه کرده و اگر آمار‌های قبل و بعد انقلاب را مقایسه کنید نشان دهنده شکوفایی است. اما اگر میخواهید ببینید انقلاب کجا پیاده شده و کجا پیاده نشده باید مصادیقی را بیان کنیم. ظهور و بروز انقلاب در شهید احمدی روشن، دکتر کاظم آشتیانی، شهید تهرانی مقدم، جوانان ۳۰ تا ۴۰ ساله موشکی سپاه و... است. جایگاه ایران در جهان در موضوعاتی، چون نانو، سلول‌های بنیادی، صنعت هسته‌ای و... متعلق به تفکر بچه‌های انقلابی است که الزاما از نسل اول نیستند و شاید حضرت امام را هم ندیده باشند.

وی افزود: انقلاب اسلامی فواید و دستاورد‌های خوبی داشته و خدمات بسیاری ارائه کرده است؛ تغییر نگاه مردم برای خود باوری و توانستن خود، بزرگترین خدمت بوده است. اما یک واقعیت این است که در زمینه تربیت و تقویت منابع انسانی به عنوان مدیر متعهد و متخصص کمتر سرمایه گذاری کرده ایم.

طلا به موج دنیاطلبی و برخی چشم و هم چشمی‌ها که بتدریج افراد را از این فضا‌ها دور می‌کند نیز اشاره و اظهار کرد: به فرموده مقام معظم رهبری امروز مصداق بارز مبارزه با امریکا این است که هرکسی هر جایی هست خوب کار کند. الزاما فرد نباید به مکانی، چون منطقه محروم هجرت کند، بلکه در هرجایی هست باید وظیفه اش را به نحو احسن انجام دهد. البته موضوع اردوی جهادی می‌تواند اثر غالبی را بر این باور داشته باشد.

شهردار اسلامشهر با اشاره به هرم نیاز مازلو گفت: در نگاه تجربی به رفع پله پله این نیاز‌ها و رشد افراد اشاره می‌شود. اما در تاریخ افرادی به نام نیک ماندگار شدند که از کف نیاز‌های خود میگذرند تا به سقف آرمان‌های خود برسند. مثل گاندی که سختی‌هایی را تحمل کرد، اما در نهایت استقلال کشورش را رقم زد.

وی اضافه کرد: عالم و خلقت هستی بر این مبنا بنا شده است که انسان‌ها کمک حال یکدیگر باشند و باری از دوش هم بردارند.

طلا با اشاره به فرهنگ کار جهادی گفت: اوایل انقلاب افراد در قالب جهادسازندگی جمع می‌شدند و به مناطق محروم می‌رفتند که در دوران جنگ کمرنگ شد و بعد دوباره توسط رهبری احیا شد. اینکه اکنون افراد بدون اجبار برای کار جهادی به مناطق محروم می‌روند یک فرهنگ است. هرچند در حوزه مدیریت می‌لنگیم، چند مدیر جهادی انقلابی متخصص داریم؟

وی ادامه داد: ضمن آنکه پارادوکسی در کشور وجود دارد؛ در اوایل انقلاب نسبت جمعیت شهر به روستا ۳۰ به ۷۰ بود، ولی امروز برعکس شده است. استان تهران یک پنجم و شهر تهران یک ششم جمعیت کل کشور را در خود دارد، آیا به این یک ششم جمعیت باید خدمت رسانی بشود یا خیر؟ در مقابل یک معیار و پارامتر امنیتی در روستا‌های مرزی داریم، آنجا باید چه کرد؟ نمیشود هرکدام از این‌ها را فدای دیگری کرد. مناسفانه نگاه تمرکزگزینی در مجموعه شهر تهران داریم و روی تفکر و باور انقلابی فرهنگسازی نکرده و کادر نیروی انسانی تربیت نکرده ایم.

شهردار اسلامشهر با بیان اینکه اکثر مدیران ما در برخی دستگاه‌ها با این باور‌ها و تفکر‌های انقلابی و جهادی تربیت شده و پیوند خورده اند گفت: به عنوان مثال در حوزه علوم یا حوزه نظامی سرمایه گذاری کرده ایم و هدفمند جلو رفته ایم. در دوران جنگ سیم خاردار نبود و کالای نظامی محسوب می‌شد. اما امروز پیشرفت‌های ما را در صنایع نظامی ملاحظه می‌کنید.

طلا درباره راه کار‌های نهادینه شدن روحیه کار جهادی گفت: ابتدا نیازمند فرهنگسازی هستیم. نمونه آن قبلا در دوران جنگ اتفاق افتاده است، تمام دنیا علیه ما بود، اما با نگاه انقلابی جنگیدیم. نکته دوم جابجایی نسلی است، طبیعتا وقتی سن بالا می‌رود افراد محافظه کار می‌شوند، اما جوان‌ها کمی بی پرواتر، عدالت طلب و ایده آلیست هستند.

طلا اضافه کرد: ۲۱۳ هزار شهید دادیم که ۷۵ درصد آن‌ها زیر ۳۰ سال داشتند. چرا حالا این باور‌ها را نداریم؟ بنده نمیگویم که یکسری جوان‌ها را بیاوریم تا دوباره تجربیات گذشته را تکرار کنند، اما کسی که تجربه کار دارد باید بالا بنشیند، برنامه ریزی و سیاست گذاری انجام دهد و اجرا به جوان‌ها بسپارد. تنها کسانی که به عنوان الگو مدنظر دارم رهبری و شهدا هستند، الباقی هرلحظه امکان چرخیدن دارند.

فرشاد محمدزاده، فعال جهادی مناطق محروم نیز با بیان اینکه اقداماتی که انجام می‌دهیم نعمت و توفیقی است که به برکت انقلاب نصیب ما شده است تا به هموطنان در مناطق محروم خدمت کنیم گفت: پستی ندارم و هر آنچه کردم آتش به اختیار است؛ ما از سال ۹۱ به مدت شش سال در منطقه درگان استان سیستان و بلوچستان که به محروم‌ترین شهرستان در محروم‌ترین استان کشور معروف است رفته و در کنار مردم مهربان، مومن، انقلابی، با غیرت و مهمان نواز این مناطق خدمت می‌کنیم.

وی افزود: یکی از توفیقاتی که نصیب ما شد این بود که با همسر و پنج فرزندم به این منطقه رفتیم. یکی از فرزندانم روز اول از رفتن به کلاس درس نگرانی داشت، اما مهربانی همکلاسی هایش را که مشاهده کرد با چهره خندان به خانه برگشت.

محمدزاده با اشاره به اظهارات مهمان دیگر این برنامه مبنی بر دستاورد‌های خوب نظام گفت: علیرغم خدمات انجام شده، توزیع ظرفیت‌های نظام در همه نقاط کشور عادلانه نبوده است؛ زیرا اگر توزیع این ظرفیت‌ها عادلانه بود دیگر منطقه محروم نداشتیم. اگر از ظرفیت نیروی انسانی در مناطق محروم استفاده می‌کردیم اکنون تعداد افرادی، چون شهید احمدی روشن‌ها بیش از این بود.

محمدزاده در پاسخ به اینکه عمده خدمتی که در مناطق محروم می‌کنید در چه حیطه‌ای است گفت: ابتدا به عنوان یک ایرانی سهم خودمان را از ظرفیت‌های موجود با یک فرد ساکن در منطقه مرزی سنجیدیم. اتفاقا معتقدم سهم افراد مناطق مرزی که امنیت کشور را تامین می‌کنند باید بیش از سایرین باشد در حالی که اینگونه نیست. بر همین مبنا احساس وظیفه کردم تا به سمت کار جهادی بروم.

وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه این منطقه مسئول و نماینده دارد پس آن‌ها چه می‌کنند؟ عنوان کرد: اتفاقا یکی از سوالاتی که همه از ما می‌پرسند این است که آیا در نظام جمهوری اسلامی مسئولیت و برنامه‌ای برای مناطق محروم نداریم؟ البته در مجلس برای جبران عقب افتادگی مناطق محروم برنامه و قانون تنظیم شده و مجری آن دولت است. دولت‌های مختلف آمده اند، کار‌هایی هم انجام داده اند، اما هنوز به نقطه مطلوب نرسیده ایم.

این فعال جهادی ادامه داد: یکی از آرمان‌های انقلاب محرومیت زدایی بوده و اتفاقات مهمی در این بخش رخ داده است. اینکه دولت و نظام چه کرده اند یک طرف، اما من ِنوعی هم که ادعای انقلابی گری دارم باید بخشی از ذهن و عملم را به محرومیت زدایی معطوف کنم. از آنجا که برچسب انقلابی گری به ما خورده و قبل از آن ایرانی هستیم توفیقی حاصل شد تا به منطقه محروم برویم.

وی ادامه داد: ۲۰ سال است که در حوزه تعلیم و تربیت غیردولتی و آزاد کار می‌کنم و اصل کارم در آن منطقه همین بود. البته تلاش کردیم ظرفیت‌های خیرین را هم به این سمت جذب کنیم.

محمدزاده در پاسخ به اینکه باید چه کنیم تا فرهنگ کار جهادی در کشور نهادینه شود اظهار کرد: نیازمند الگوسازی برای جوان‌ها در این زمینه هستیم. مشکل ما در مناطق محروم و کلا در کشور نبود امکانات نیست که اکنون غصه اش را بخوریم، مشکل توزیع امکانات است.

وی ادامه داد: در یکی از رشته‌های ورزشی پول‌های وحشتناکی به بهانه هوادار داشتن خرج می‌شود. در حالی که اگر به هر کدام از طرفداران فوتبال بگوییم دیوار خانه هموطنت دارد روی سرش خراب میشود و یک هفته است غذا نخورده یا فرزندش بیمار است و... حالا بیخیال فلان مربی خارجی بشو، آن را می‌پذیرد. وقتی همه را توجیه کنیم که نیازی نیست میلیارد میلیارد بی حساب و کتاب خرج این رشته ورزشی کنیم می‌شود با این بودجه شهرستانی را تا حدی از محرومیت خارج کرد.

این فعال جهادی با تاکید بر اینکه باید مبانی انقلاب و جهاد را تببین و الگوسازی کنیم گفت: البته الگو داریم و باید آن‌ها را معرفی کنیم. چرا وقتی تهدید نظامی می‌شود اغلب جوان‌ها با انواع و اقسام گرایش‌ها پای کار هستند، چون الگو دارند، اما برای فعالیت جهادی کدام نهاد و مسئول در این حوزه به طور مشخص داریم؟

همچنین حسین یکتا، فعال فرهنگی در آیتم "با دیروزی ها" در پاسخ به اینکه شما در سیل، زلزله و خلاصه همه جا هستید، پستتان چیست؟ گفت: خداوند را شاکرم، جنگ هم که رفتم بسیجی و بی جایگاه و عنوان و درجه رفتم. وارد کار فرهنگی، راهیان نور و فضای اجتماعی هم که شدم با همین نگاه بود. هر جا احساس تکلیف کنیم، خادمی، پست و عنوان و جایگاه ماست.

وی افزود: هرچه خادمی و نوکری کنیم و پای غم و غصه مردم باشیم، چه جنگ سخت باشد و چه جنگ نرم و چه کمک به سیل زدگان و زلزله زدگان باشد ضرر نکردیم.

یکتا با بیان اینکه پست و صندلی ندارم، ولی بار‌ها به دانشجو‌ها و رفقا گفته ام که به قول شهید بهشتی "برای انجام کاری پست و حکم ماموریت لازم نیست" گفت: ماموریت طبق آیات قرآنی به ما داده شده است. کار کردن برای مردم، اطاعت امر رهبری کردن، تکلیف خدا را انجام دادن، پست و جایگاه نمیخواهد.

وی ادامه داد: به فرموده رهبری هرکجا هستید آنجا مرکز جهان است و هرکسی بگوید کاری نمیشود و شدنی نیست او را به کمی همت متهم می‌کنم. معتقدم در این نظام و انقلاب و کار برای مردم در این دستگاه ولایت یک نگاه عنایتی و حمایتی است. هرکس برای خدا حرکت کرد ملائکه بدر نیز به کمکش آمدند.

این فعال فرهنگی در پاسخ به اینکه در این نظام با آن‌ها که بخوبی و درست خدمت نمی‌کنند چه باید کرد، گفت: ما بسیاری جا‌ها آن‌ها را که کار نمی‌کنند یا کم کاری می‌کنند یا خیانت می‌کنند باید با کار کردنمان به مردم معرفی کنیم، یا آن‌ها را برای حرکت تحریک و تهییج کنیم. بنده با دود و غرغر مخالف ام. دودِ غر غر زیاد و بیجا به چشم ولایت می‌رود.

وی افزود: در جنگ یاد گرفته ایم بسوزیم و بسازیم. دود ممنوع، سوز آزاد. باید بسوزیم و بسازیم و خودمان را و جامعه را از نفس و عقل و اعتقاد و دین و ایمان بسازیم و سازمان را بنوازیم. رقصی آنچنان میانه میدان آرزوست. راهی جز این هم نیست، چون در مقابل یک نظام پرپول، پر زور، پر تزویر و پرتجربه هستیم. باید باورمان شود که خداهست و کمک می‌کند.

یکتا با بیان اینکه بار‌ها توصیه کردم اگر قصد ورود به کار‌های جهادی دارید بروید توحید امام خمینی و حضرت آقا به خداوند و معرفتشان به امام زمان را مطالعه کنید اظهار کرد: موقع بازگشت به ایران و در هواپیما از امام می‌پرسند چه احساسی داری به ایران می‌روی؟ می‌گوید که هیچ حسی ندارم. وقتی قیام للهی باشد و رنگ خداوند بگیرد فرد حس و احساسی ندارد جز اینکه تکلیفش است و باید آن را انجام دهد. جایگاه و پست و تزویر و قدرت در دستگاه امام خمینی معنی نداشته و می‌گفته باید ببینم خدا به چه چیزی راضی است.

این فعال فرهنگی درباره اینکه در همه بحران‌هایی که پای کار بودید کجا لرزیدید و حالتان عوض شد؟ گفت: چندجا به ما فشار سنگین وارد شد یکی قطعنامه، دیگری فوت امام و مورد دیگر فتنه ۸۸ بود. همه جا‌هایی که درگیر می‌شویم حتی همان هشت ماه کف خیابان در زمان فتنه همه تلاشمان این بود که آرامش برگردد. ناراحت بودیم که کسب و کار مردم دارد به هم می‌خورد و به یک حرف و حدیث و دروغ و تزویزی از خارج کشور وحدت و انسجام ملی دارد به هم می‌ریزد. عمده جا‌هایی که دلمان لرزیده جا‌هایی بوده که احساس می‌کنیم از خدا، اهل بیت و امام عصر فاصله گرفتیم.

یکتا افزود: این لشکر نسل امروزی باید از معارف الهی بشنوند و از شهدا و اهل بیت و زیبایی فطرت خداپرستی بدانند در حالی که مرجع اجتماعی، نگاه، تفکر و سبک زندگی آن‌ها دارد عوض می‌شود و و ما نیاز به تربیت تحولی و تذکری تکان دادنی علاوه بر تربیت مسجدی و کانونی که تاثیر آن طولانی مدت است دایم.

این فعال فرهنگی ادامه داد‌: همین جاست که انسان هول برش می‌دارد که در تربیت تحولی و ساماندهی نسل قبل از ظهور نتواند کارش را خوب انجام دهد. امروز نباید غصه بخوریم که پست و منصب داریم یا نداریم ما باید غم و غصه این را داشته باشیم که ماموریت داریم یا نداریم. امروز گیر ما این است؛ نه پست میخواهیم نه ریاست و نه جایگاه. آن چیزی که نیاز است قدرت نفوذ کلمه برای تغییر سبک زندگی و نگاه نسل جدید به ماموریت هایش است.

وی در پایان خطاب به نسل امروزی‌ها گفت: دهه شصتی‌ها فرمانده میدان، دهه هفتادی‌ها میدان دار، دهه هشتادی‌ها پیاده نظام و دهه نودی‌ها نیروی احتیاط اند، ما جبهه ای‌ها از لقاءالله جاماندیم بپایید و مراقب باشید از بقیه الله جا نمانید.