راز همراهي زنان در کاروان حسینی
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج با توجه به نبوغ و علم و مهارتي که امام در اوضاع سياسي اسلام داشت؛ از روي‌نقشة صحيح و مجراي طبيعي، شروع به مبارزه کرد و هرچيزي که در پيشرفت مقصودش‌مؤثر بود، به کار بست. مؤثرترين عاملي که در پيشرفت هدف امام حسين دخيل بود،همراه آوردن و شرکت زنان در اين نهضت عظيم ديني بود. اگر امام حسين با يک عده ازياران و وابستگان خود به کوفه مي‌رفت و شهيد مي‌شد، بلافاصله دستگاه‌هاي تبليغاتي‌بني اميه که در همه جا آماده و مجهز بودند و تمام پيشامدها را به نفع آنان توجيه مي‌کرد،به کار مي‌افتادند.
بر اثر تبليغات سوء بني اميه، مردم اين قيام و جنگ را از جنگ‌هاي معمولي ميان‌اعراب تلقي مي‌نمودند و سر و صداها در مدت کمي خاموش مي‌گشت و باز بني اميه درکرسي سلطنت قرار مي‌گرفت و بر مبناي مرام خود عمل مي‌کرد، اما شرکت بانوان در اين‌قيام، نگذاشت نقشة شوم بني اميه عملي شود.
مرحوم آيتي اصرار دارد که اهتمام زنان اهل‌بيت به خطبه و خطابه در فرصت‌هاي‌مختلف، با بودن امام علي بن الحسين، همه براي اين بوده که مانع تحريف حادثة کربلاشوند (چه لفظي و چه معنوي). متن آن‌چه واقع شده بود را به صورت خطبه و خطابه بيان‌کردند و هدف‌ِ امام را هم تشريح کردند.
راز مطلب اين است که حسين مي‌خواهد از راه شهادت، ماده‌اي تهيه کند که باتبليغ روي آن، براي ابد دستگاه اموي را رسوا سازد و آيين ظلم و ستم آنان را محکوم‌نمايد.
مرگ و شهادت رکن اساسي و هستة مرکزي نقشة حسين است، اگر صحنة لرزانندة کربلا به وجود نيايد، زينب کبري و زين العابدين با کدام سرمايه مي‌توانند قدم درراه تبليغ گذارند و با کدام حربه مي‌توانند پيکر ظلم اموي را در هم کوبند.
حسين مي‌رود تا با جانبازي پرشکوه خود، اين سرمايه را تهيه کند، مي‌رود تا باايجاد يک صحنة شکننده، حربة لازم را به دست زينب و بازماندگان خود بسپرد. به‌همين دليل است که او خود تنها در اين راه نمي‌رود، بلکه زنان و کودکان و جميع‌بستگانش را نيز به همراه مي‌آورد. به او گفتند: اي حسين، اکنون که خود عازم اين سفرهول انگيز و خطرناک هستي، چرا کودکان و زنان را با خود مي‌بري؟ محمد حنفيه، باچشماني اشکبار اصرار مي‌ورزيد که حسين از بردن زنان و کودکان خودداري کند، ولي‌حسين به همه يک جواب مي‌داد و مي‌فرمود: «نه، آنها نيز بايد در اين مسافرت با من‌باشند، خداوند خواسته آنان نيز لباس اسارت به تن داشته باشند.»
آري بايد يک کاروان اسير به راه افتد و در لباس اسارت، دربارة قتل حسين تبليغ‌کند و کوفه و شام را منقلب نمايد.
گردآورنده: پریا مهشدی،
