این بار بحث یک جای خالی در میان است؛ یک جای خالی در کابینه برای دولتی که با شعار حقوق زنان و عدالت جنسیتی و وعده سه وزیر زن در کابینه آمده است، اما زنان در عمل سهمی از آن نداشتهاند و کابینهای کاملاً مردانه بسته شده است
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،
در حالی که مدت زمان زیادی به پایان دوره هشت ساله دولت تدبیر و امید باقی نمانده است، استعفای وزیر آموزش و پرورش برای کاندیدا شدن به عنوان نماینده مجلس! و اداره این وزارتخانه با سرپرست، فعالان اصلاحطلب حوزه زنان را به گمانهزنی و تلاش برای ثبت یک وزیر زن در کارنامه کاری دولت دکتر حسن روحانی ترغیب کرده است. آنها امیدوارند لااقل در دو سال باقی مانده دولت بتوانند زنی را در جایگاه وزارت قرار دهند؛ تلاشی که بر مبنای شایستهسالاری نیست بلکه آنها با دو هدف پیگیر این ماجرا هستند؛ نخست در پی وعده قدیمی سه وزیر زن در کابینه که در انتخابات دولت یازدهم از سوی رئیسجمهور و تیم تبلیغاتیاش ارائه شد و هدف دوم یا اصلیتر اینکه اصلاحطلبان میخواهند با نشاندن یک زن بر کرسی وزارت آموزش و پرورش در زمینه حضور یک زن در کابینه از دولت یازدهم کم نیاورند! چنانکه شهیندخت مولاوردی مشاور حقوقی و معاون سابق زنان و خانواده رئیسجمهور در این باره گفته است: «زمانی که در دولت دوازدهم شعار انتخاب وزیر زن وعده داده شد، طرفدارهای دولت قبل به خود من پیامک میدادند که این چیزی که برای شما آرزوست، برای ما خاطره است.»
وزارت آموزش و پرورش یکی از حساسترین وزارتخانههای کشور است، اما در دولت اخیر این وزارتخانه با چالشهای متعددی مواجه بوده است و وزرای پرحاشیهای سکانداری وزارتخانهای که آینده میلیونها دانشآموز ایرانی را در دست دارد بر عهده داشتهاند. در نهایت هم با استعفای غیرعادی محمد بطحایی از وزارت برای نمایندگی مجلس حالا مدتی است که این وزارتخانه مهم با سرپرست اداره میشود.
رکورد تغییر وزیر
پس از علیاصغر فانی، فخرالدین احمدی دانشآشتیانی و سیدمحمد بطحایی، نفر بعدی چهارمین وزیر آموزش و پرورش در دولتهای روحانی خواهد بود تا این دولت را رکورددار بیشترین تعداد وزیر آموزش و پرورش کند. از تعداد وزرا مهمتر، حواشی این وزارتخانه طی دولتهای یازدهم و دوازدهم بود. ماجرای اجرای سند توسعه هزاره موسوم به ۲۰۳۰ در این مدت آنچنان جدی گرفته شد که رهبر انقلاب شخصاً به اجرای بیسر و صدای این سند در مدارس کشور ورود کردند و توقف آن را خواستار شدند. حالا، اما همچنان حاشیهها این وزارتخانه را دنبال میکند. این بار بحث یک جای خالی در میان است؛ یک جای خالی در کابینه برای دولتی که با شعار حقوق زنان و عدالت جنسیتی و وعده سه وزیر زن در کابینه آمده است، اما زنان در عمل سهمی از آن نداشتهاند و کابینهای کاملاً مردانه بسته شده است. فعالان اصلاحطلب برای این جای خالی نقشه دارند و در تلاشند تا لااقل با فعالیت رسانهای، مصاحبه و تلاش برای سهمخواهی، افکار عمومی را در این حوزه اقناع کنند؛ زنانی که با تمام شعارهایشان درباره عدالت جنسیتی و لزوم حضور زنان در پستهای مدیریتی خودشان از دولت سهمی نداشتهاند!
تلاشها برای زن شدن آخرین وزیر
به همین خاطر است که این روزها معاون سابق زنان و خانواده رئیسجمهور بیش از پیش فعال شده، مصاحبه میکند، توئیت میزند و در رسانههای جریان اصلاحات حضور دارد. مولاوردی عدم اعتماد روحانی به زنان برای وزارت را همچنان با جهتدهیهای خاص سیاسی توجیه میکند؛ اینکه حساسیت روی دولت یازدهم و دوازدهم زیاد است و رئیسجمهور میخواست وزیر زن معرفی کند، اما نشد!
چهره دیگری که بر انتخاب یک زن برای وزارت آموزش و پرورش تأکید دارد، فائزه هاشمی است. وی خطاب به روحانی میگوید: «ما زنان جامعه از شما انتظار داریم حالا که این فرصت به وجود آمده تا بار دیگر نسبت به انتصاب وزیر آموزش و پرورش اقدامی انجام دهید، یک وزیر زن را معرفی کنید.» هاشمی با اشاره به اینکه وظیفه و ذات وزارت آموزش و پرورش مادرانه است، تأکید میکند: «رئیسجمهور قبل وزیر زن داشت و عملکرد روحانی نباید کمتر از احمدینژاد باشد.»
مردم به دنبال وزیر شایستهاند
جامعه و خانوادههای ۱۴ میلیون دانشآموز انتظار دارند که لااقل برای این دو سال پایانی فردی شایسته برای وزارت آموزش و پرورش انتخاب شود. بدیهی است کسی که در رأس این وزارتخانه کلیدی قرار میگیرد باید دانش و تعهد لازم را نسبت به سرنوشت و آینده دانشآموزان داشته باشد و این شایستگی و تعهد به طور یقین ارتباطی با جنسیت ندارد. زنان و مردان جامعه ما به عنوان مادران و پدرانی که نگران آینده فرزندانشان هستند میخواهند بدانند آیا کلید بنفش وزارت آموزش و پرورش به فردی شایسته خواهد رسید یا این وزارتخانه باز هم قربانی سیاسیکاری میشود.
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰