به گزارش خبرگزاری بسیج، نادر طالبزاده در مصاحبه با برنامه "آغاز یک پایان"در رادیوگفت‌وگو اظهار کرد: برنامه شما نام جالب و بامسمایی دارد، چون آغاز انقلاب اسلامی به مثابه پایان هژمونی غرب بود، این به دلیل دو مطلب است؛ زیرا انقلاب اسلامی هم ایدئولوژی و هم اخلاق دارد. اگر در برخی مسائل مانند اقتصاد سر جای خودش نباشد، به مرور به آن می‌رسد؛ مانند بخش نظامی که در ابتدا هیچی نداشتیم اما اکنون به جایی رسیدیم که یک حداقل‌ها و در برخی جاها استانداردهایی را داریم. لذا در سایر بخش‌ها باید صبور باشیم به پیشرفت در آنها نیز می‌رسیم.
وی افزود: به نظرم انقلاب اسلامی آغاز یک پایان نبود نه در چهملین سالگرد انقلاب اسلامی. نخستین قدم خیلی عجیبش تسخیر سفارت آمریکا بود؛ یکی از عجیب‌ترین اتفاقاتی که به آن توجه نمی‌کنند. برخی از آنها که از دیوار بالا رفتند، اظهار پشیمانی هم کردند، چون به تاریخ تسلط نداشتند یا متوجه نبودند، مطلبی که امروز خود کارشناسان آمریکایی می‌گویند. امروز حقوقدان آمریکایی معترفند که ایران حق داشت که سفارت آمریکا را تسخیر کند، چون از داخل همان سفارت ۲۵ سال قبل کودتای ۲۸ مرداد راه‌اندازی شد.
این مستندساز ادامه داد: آمریکا در خیابان روزولت، -طالقانی- کودتا کرد و مملکت را ۲۵ سال به عقب برد به روایتی ۵۰ سال به عقب راند. لذا باید سفارت را تسخیر می‌کردیم تا دوباره شیطنت نکند. طبق قوانین بین‌المللی تسخیر سفارت مشروع است که چرا ایران دست به چنین کاری زد. زیرا ترس از این بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از داخل همان سفارت دست به کودتا زده شود. از سویی چرا امام خمینی تسخیر سفارت را به انقلاب دوم تعبیر کرد که حادثه بزرگی است و از علایم آن بزرگترین تجمع خبرنگاران آمریکایی و اروپایی است که در ایران جمع شدند. من نخستین فیلمی که برای انقلاب اسلامی ساختم، چهار ماه پس از گروگانگیری بود که بخشی از آن را در نیویورک فیلمبرداری کردم و بخش دیگری از آن را در لانه جاسوسی و به مصاحبه با دانشجویان پرداختم و بخش دیگری را به مصاحبه با سه خبرنگار آمریکایی در تهران به انعکاس ماجرای گروگانگیری در تهران اختصاص دادم.
نادر طالبزاده گفت: حادثه تسخیر سفارت آمریکا از آن حوادثی بود که تغییر موضعی داد و همه فهمیدند که انقلاب اسلامی یک رویداد جدی است و در گام نخست نوکر هیچ کشوری نیست. آیت الله بهشتی که در ابتدای انقلاب انگلیسی خوبی صحبت میکرد و از معدود روحانیونی بود که علاوه بر صحبت به زبان انگلیسی به زبان آلمانی نیز مسلط بود و می‌گفت به هر حال آمریکایی‌ها شیطنت می‌کنند و جاسوسی هم کردند، از این موضوع اطلاع داریم و اجازه نمی‌دهیم دیگر اتفاق بیفتد و اعضای سفارت را نگه میداریم تا تصمیمی درباره آنها بگیریم. سخنان آیت الله بهشتی در حالی بیان شد که تا آن موقع یک گروهبان انگلیسی حتی دو روز هم نگه نداشته بود، چه برسد به ۵۰ نفر اعضای سفارت آمریکا در یک مکان.
وی افزود: بعد از ۱۱ سپتامبر اتفاق خاصی افتاد و برخی از روشنفکران و نخبگان آمریکا به این حادثه اعتراض کردند، زیرا تحقیق درباره این موضوع ممنوع بود و همه باید می پذیرفتند که ۱۹ نفر وهابی بودند که این کار را انجام دادند و کاری به این نداشتند که ۳ هزار دانشمند معمار و مهندس بگویند امکان ندارد سه ساختمان هر کدام ظرف ۶ ثانیه فرو بریزد. با همه ممنوعیت‌هایی که در تحقیق درباره این ماجرا بود، اما باعث بیداری افراد زیادی شد و ما خیلی از این افراد بیدار شده به ایران آوردیم. به نوعی ما آغازگر ثبت یک بیداری بودیم و با بسیاری از این افراد مصاحبه شد و مردم هم دیدند.
این مستندساز در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو عنوان کرد: مصاحبه افرادی از داخل آمریکا درباره مشکلاتی که وجود داشت، حرکت خوبی بود و آغازی برای انعکاس مشکلات آمریکا از زبان خود آمریکایی‌ها بود. چنین حرکتی برای دولتمردان و سیاستمداران آمریکا حرکتی منفور بود، چون کس دیگری این کار را نمی‌کرد. در رسانه‌های آمریکا از استادان ملایمی در نقد سیاست‌های ایالات‌متحده استفاده می‌شد نه از افرادی که شغلشان را به خاطر اسراییل از دست داده بودند. لذا برخی از آنها افرادی بودند که افشاگریشان منجر به اخراجش از دانشگاه شده بود، چون خلاف جهت سیاست دولت و انتقاد از اسراییل حرکت کرده بودند.
