به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان‌شرقی، دوران دفاع مقدس، تجلی دفاع قهرمانانه مردم ایران از میهن و ارزش‌های انقلاب اسلامی بود که چون برگی زرین، بر تارک تابناک تاریخ ایران می‌درخشد.
آینده‌نگری و دوراندیشی از ویژگی‌های بارز شهدای آن دوران بود که پیام‌ها و دیدگاه‌های خود را درباره دین، انقلاب، سبک زندگی، استقلال، آزادی و... در قالب وصیتنامه به آیندگان به یادگار گذاشته‌اند. وصایایی که در شـرایط روحی خاص و با شور و حال عارفانه دلاوران و جان‌برکفان نوشته‌شده و در آن‌ها به معنویت، خدامحوری، تبعیـت از قـرآن و سـنت و سیره معصومین (علیهم‌السلام)، اخلاق و رفتار اسلامی توصیه شده است.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز در بیانیه گام دوم انقلاب، با درایت و جامع‌اندیشی، نقشه راه پیشرفت و تحکیم انقلاب را در 40 سال آینده تبیین و ترسیم فرموده‌اند؛ که این رهنمودها، منشوری است برای «دومین مرحله خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی».
اینک تلاش بر آن است تا رهنمودهای هفت‌گانه مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب را در آئینه کلام شهدای استان آذربایجان‌شرقی نشان دهیم.
شهید والامقام «توفیق احمدپور» یکم خرداد 1339، در شهر ترکمنچای از توابع شهرستان میانه به دنیا آمد. پدرش اسلام و مادرش مرضیه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. کشاورز بود. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم فروردین 1362، در سومار توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
گزیده‌ای از وصیتنامه شهید «توفیق احمد پور»
بسم الله الرحمن الرحیم
«اشهد ان لا اله الله
اشهد ان محمداً رسول الله
و اشهد ان امیرالمؤمنین علی ولی الله»
با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با سلام بر شهیدان گلگون کفن این رهروان صادق ائمه اطهار (ع) و با درود بر تمام بندگان پاک و صادق و صالح خداوند.
خواستم چند کلمه وصیتی بنویسم. ما در لحظه‌ای از زمان قرار داریم که جنایتکاران و خون آشامان زمان به سرپرستی آمریکای جهان خوار از هر سو چنگال ظالمانه خود را برای به هلاکت رساندن مستضعفان آماده کردند و برای هر انسان آزاده و مسلمان واجب است که تعهد و مسئولیتی که در قبالش گذاشته‌اند به بهترین وجه انجام دهد.
اول این‌که پیرو خط رهبری چون امام خمینی باشد.
ای برادر و ای خواهری که نوشته‌های من به دستت می‌رسد. این همان لحظه‌ای است که دیگر از من خبری نیست؛ ولی شما را به خدا قسم می‌دهم هرگز به کسی ظلم نکنید و نگذارید کسی به شما ظلم کند، از مبارزه با ستمگران و ظالمان لحظه‌ای دریغ نورزید و پیرو خط امام خمینی باشید.
به خدا قسم با چشمی بینا این راه را انتخاب کردم، چون راه حق و راهی باسعادت است. دشمنان اسلام به خیال خام خود می‌خواستند اسلام و انقلاب را از ما بگیرند و در این راه چه جنایت‌هایی نکردند، به زنان و دختران تجاوز کردند. خاک پاک این میهن اسلامی‌مان را از زیر چکمه‌های خود قراردادند. بمب‌های خود را بر سر این ملّت بی‌دفاع ریختند. خانه‌ها را بر سر ساکنانش ویران کردند و بعد نیز ادعای صلح‌طلبی کردند و آیا در این لحظه از زمان بنشینی کنج خانه و بی‌تفاوت باشی. آیا سکوت خیانت به اسلام و مسلمین نیست ... .
در پایان از تمام همبستگان و تمام آن‌ها که مرا می‌شناختند از آن‌ها نیز تقاضای حلالیت می‌طلبم و همگی شما را به خداوند بزرگ می‌سپارم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
62/1/11
جان‌نثار همیشگی شما
توفیق احمد پور
