رمز جذابیت گاندو برای مخاطبان بیش از هر چیز به دلیل نمایش بی‌پرده واقعیت‌هایی است که در سال‌های اخیر و شرایط کنونی کشور رخ داده و مخاطبان آن‌ها را شنیده‌اند؛ اما در مورد پشت پرده و چگونگی بسیاری از این رخداد‌ها اطلاع دقیقی نداشتند.
کد خبر: ۹۱۵۳۳۷۷
|
۱۵ تير ۱۳۹۸ - ۱۳:۳۸
به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی؛ سریال گاندو را می‌توان از تولیدات برجسته و نسبتاً فاخر رسانه‌ای کشور در سال‌های اخیر و نمونه‌ای از تولیدات هنری متعهد انقلابی دانست که صریح، شفاف و انقلابی به بازنمایی برخی پدیده‌های سیاسی‌ـ امنیتی در چند سال اخیر پرداخته است.
 
جذابیت گاندو تنها در نوع موضوع، استفاده دقیق از جلوه‌های هنری و مسائلی از این دست نیست، بلکه فراتر از این موارد، به دلیل تلاش موفق در استفاده از برخی نشانه‌ها و نماد‌ها برای انتقال پیام و معنای موردنظر به مخاطب است. به عبارت دیگر رمز جذابیت گاندو برای مخاطبان بیش از هر چیز به دلیل نمایش بی‌پرده واقعیت‌هایی است که در سال‌های اخیر و شرایط کنونی کشور رخ داده و مخاطبان آن‌ها را شنیده‌اند؛ اما در مورد پشت پرده و چگونگی بسیاری از این رخداد‌ها اطلاع دقیقی نداشتند.
 
در این میان، برخی تلاش می‌کردند با موج‌سواری بر ضعف آگاهی مخاطبان، با توجه به ماهیت محرمانگی این قبیل رخدادها، عملکرد نیرو‌های اطلاعاتی‌ـ امنیتی کشور را وارونه جلوه دهند؛ به گونه‌ای که جامعه به جای تجلیل از آنها، این نیرو‌ها را عامل مشکلات خود قلمداد کند! در گاندو تلاش شده تا با به‌کارگیری نشانه‌های کافی، پشت‌پرده این رخداد‌ها و صحنه واقعیت برای مخاطبان ترسیم شود. علاوه بر این، روش حصول به موفقیت در خنثی‌سازی توطئه‌های دشمنان نیز در آن نمایانده شده است؛ از این رو گاندو علاوه بر داشتن کارکرد تبیینی، کارکرد گفتمان‌سازانه هم دارد و در آن تلاش می‌شود تا برخی گزاره‌ها و دال‌ها معتبرسازی شود. به هر حال، در تحلیل نشانه‌ـ معناشناختی سریال گاندو می‌توان به چند نکته مهم اشاره کرد:

۱ـ ترسیم شرایط جنگی: گاندو در گام نخست تلاشی است برای به تصویر کشیدن شرایط جنگی در کشور و آگاه کردن مخاطبان از صورت زیرین واقعیت‌هایی که آن‌ها به طور روزمره با آن درگیر هستند. در واقع در گاندو تلاش شده است تا تغییر فاز و ماهیت جنگ دشمنان علیه نظام که مبتنی بر تمرکز بر نفوذ سیاسی برای خرابکاری و فساد اقتصادی با استفاده از انواع شیوه‌هاست، برای مخاطبان ترسیم و تبیین شود. اهمیت این موضوع از آن جهت است که وقتی دستگاه‌های اطلاعاتی‌ـ امنیتی با سوژه‌ای برخورد می‌کنند، همواره برخی در داخل به جای پشتیبانی و تقدیر از نیرو‌های خدوم اطلاعاتی‌ـ امنیتی کشور، آن‌ها را به دشمن‌تراشی، برخورد غیرمنطقی، دستگیری بدون حساب و کتاب و... متهم می‌کنند.

۲ـ نمایش منشأ مشکلات: ضعف‌های ساختاری و مدیریتی در کنار تحریم‌های ظالمانه استکبار جهانی در سال‌های اخیر، سبب شده است چالش‌ها و مشکلاتی در زندگی روزمره مردم ایجاد شود. در این شرایط، وقوع برخی فساد‌ها در میان بخشی از مسئولان و عملیات روانی‌ـ رسانه‌ای دشمنان نیز مزید بر علت شده و این تصور یا قضاوت را نزد برخی از مردم شکل داده که منشأ ناکارآمدی‌ها، ضعف‌ها و چالش‌های زندگی روزمره مردم، ضعف کلی در مهار این فساد‌ها از سوی نهاد‌های حاکمیتی است. گاندو با دقت برای شالوده‌شکنی و از بین بردن این تصویر تلاش کرده و در این زمینه موفق بوده است. ترسیم شبکه نفوذ و ارتباط‌گیری دشمنان با عوامل داخلی، نشان دادن راهیابی ویروس فساد، نفوذ و انگیزه‌های نامشروع به جای معدودی از فرزندان و نزدیکان برخی مسئولان و... بخشی از تلاش گاندو در این زمینه است. به عبارت دیگر، گاندو تلاش می‌کند تا به مخاطبان نشان دهد اگر مشکلاتی در کشور وجود دارد، نباید آن‌ها را به فساد و ناکارآمدی همه مسئولان یا برآمده از ذات نظام و انقلاب مربوط دانست؛ زیرا ریشه این مشکلات در عملکرد ضعیف و سوءمدیریت برخی مسئولانی نهفته است که به عارضه‌هایی مانند فساد، نزدیکان و اطرافیان آلوده به فساد، نفوذی بودن و... دچار هستند.

۳ـ دفاع منطقی از عملکرد نیرو‌های اطلاعاتی‌ـ امنیتی: گاندو در عین تلاش برای زدودن غبار ناکارآمدی و فساد از انقلاب و نظام، تلاشی برای دفاع از عملکرد نیرو‌های خدوم اطلاعاتی‌ـ امنیتی کشور است؛ بدین معنا که برخلاف تصورات و اتهاماتی که برخی در داخل و خارج کشور متوجه این نیرو‌ها می‌کنند، عملکرد آن‌ها بر اساس رصد و محاسبه دقیق و منطقی است و اگر کسی را احضار یا دستگیر می‌کنند، به سبب ارتکاب به عملی خاص یا جرمی است که حریم امنیت، اقتدار و منافع کشور را در معرض خطر قرار می‌دهد و این‌گونه نیست که آن‌ها بدون حساب و کتاب عمل کنند.

۴ـ جوان‌گرایی: جوان‌گرایی از جمله دال‌ها و گزاره‌هایی است که در سریال گاندو تلاش شده تا با استفاده دقیق از برخی نشانه‌ها، به معتبرسازی آن پرداخته شود؛ برای نمونه همه اعضای تیم عملیات و رصد میدانی، جوانانی هستند جسور و انقلابی که می‌توانند به ایفای بهینه و دقیق مأموریت‌های خود بپردازند. در عین حال، الگویی از اجرای جوان‌گرایی در سیستم اداری کشور نیز به مخاطبان ارائه می‌شود. جوان‌گرایی در این سریال، به معنای حذف پیشکسوتان نیست، بلکه معنای آن میدان دادن به جوانان و اعتماد به آن‌ها در کنار تداوم نقش هدایت‌گری پیشکسوتان و بهره‌گیری از تجربه‌های ارزشمند آنان است؛ زیرا در این سریال، تیم عملیات میدانی جوانانی هستند که بیشتر آن‌ها زیر ۳۰ سال دارند؛ اما تیم مدیریتی، نیرو‌هایی به شمار می‌آیند که محاسن همه آن‌ها سفید شده است.

۵ـ معرفی حافظان و حاملان حقیقی انقلاب: در گاندو شاهد مبارزه میان دو جبهه هستیم؛ برخی مسئولان که به واسطه انقلاب به نان و نوایی رسیده‌اند، زندگی مرفه و لاکچری دارند و گاهی ارزش‌های فرهنگی آن‌ها تغییر کرده و با طیفی از عوامل داخلی دشمن، در یک جبهه مشغول خرابکاری و پیشبرد اهداف دشمن در داخل کشور هستند. جبهه دیگر شامل نیرو‌های انقلابی است که مسئولیت مقابله و خنثی‌سازی اقدامات آن‌ها را بر عهده دارند و اتفاقاً برخاسته از توده‌های جنوب شهری، غیرمرفه و البته ارزشی و انقلابی هستند؛ برای نمونه، «محمد» یکی از شخصیت‌های اصلی این سریال، تا پاسی از شب درگیر پرونده‌های پیچیده‌ای است، اما وقتی آخر شب به منزل خود مراجعه می‌کند، با موتورسیکلتی معمولی وارد خانه‌ای قدیمی در مناطق جنوبی و غیربرخوردار شهر، می‌شود. نشانه‌های به کار گرفته شده در ارتباط با زندگی شخصی محمد، به خوبی درصدد انتقال این معنا یا پیام به مخاطب است که هنوز هم همین طیف‌های مستضعف و غیربرخوردار حاضر به جان‌فشانی و مجاهدت در راه انقلاب و نظام هستند.

از دیگر پیام‌هایی که سریال گاندو تلاش کرده به مخاطبان منتقل کند، شناساندن شبکه نفوذ و عملیات دشمن در داخل کشور، پیچیده بودن این شبکه و گستردگی ابزار‌ها و شیوه‌های عملیات آنهاست؛ اما در عین حال، این شبکه علی‌رغم تجهیز کافی و داشتن امکانات و ارتباطات لازم، در مقابل رصد و فعالیت‌های نیرو‌های اطلاعاتی‌ـ امنیتی کشور آسیب‌پذیر است.

پایگاه بصیرت / گروه فرهنگی / مصطفی قربانی
منبع: هفته نامه صبح صادق
ارسال نظرات
پر بیننده ها