به گزارش خبرگزاری بسیج، جنیدی معاون حقوقی رئیس جمهور در خصوص وعده‌های انتخاباتی روحانی گفت: «شما انتخابات بدون وعده در دنیا دارید؟ آن وقت دیگر انتخابات نمی شود! مگر می‌شود بگویی من در انتخابات شرکت میکنم اما کار خاصی نمی‌توانم انجام دهم! طبیعی است که هر رئیس‌جمهوری که آمده می‌گوید که می‌خواهم اگر مردم مرا واجد صلاحیت بدانند و در این مَسند قرار گیرم خواست های مردم را پیگیری میکنم؛ اصلا هر رئیس جمهوری باید همین را بگوید، شما هم اگر بخواهی رئیس جمهور شوید باید این را بگویید. به طور کلی اطلاع دارید که همه روسای جمهور قبلی مشکل افزایش اختیارات را مطرح کردند پس این چیزی نیست که اختصاصی ایشان( روحانی) باشد.»(فارس- 19/اردیبهشت98)
انتظاری که از یک معاون حقوقی می رود این است که، اظهاراتش را مستند و منطقی ارائه دهد و اسیر احساست حزبی و جناحی نشود؛ باید خدمت ایشان عرض کنیم:
خانم معاون! از این که به لقلقه ی زبانی بودنِ وعده های آقای رئیس جمهور و نداشتن بنیه فکری و عملیاتی در پس وعده های انتخاباتی اعتراف ضمنی نمودید سپاسگزاریم ؛ اما، در انتخابات وعده هایی می دهند که لااقل بتوانند 70 درصد آن را یا لااقل نصف آن را انجام دهند و نه اینکه فقط وعده صرف دهند!
در انتخابات دنیا شاید هزارو یک کار دیگر هم انجام بدهند پس تفاوت نظام اسلامی با آنان چیست؟!
تفاوت کسی که لباس پیامبر را بر تن کرده است با یک آدم هفت تیغه و کرواتی غربی در چه می تواند باشد؟! صداقت با وعده توخالی دادن فرق دارد؛ سه بار قسم جلاله بخورند و بگویند اگر راه حل برای مشکلات کشور نداشتم، وارد انتخابات نمی شوم! با فردی صفرکیلومتر، که با ارکان و ضوابط نظام جمهوری اسلامی آشنایی ندارد فرق دارد!
خانم جنیدی! پی گیر شدن خواست های مردم با اینکه وعده حل آنها و ایجاد رفاه تا آنجا که حتی نیاز به گرفتن یارانه ها نباشد، خیلی فرق دارد؟! رفع کامل تحریم ها، گزارش های 100 روزه، خانه های اجتماعی، اعتبار بخشیدن به پاسبورت ایرانی، رفاه اقتصادی، ثبات قیمتها، جلوگیری از افزایش نرخ دلار و تقویت پول ملی،و... این ها وعده است و نه فقط صرفاً پی گیری خواستهای مردم!
خانم معاون حقوقی! جناب رئیس جمهور سالهای در مسئولیتهای مختلف در طول این 4 دهه انقلاب بوده است و کسی است که به اعتراف خودش آشنایی کامل با زیر و بم نظام دارد لذا نق زدن برای افزایش اختیارات، حربه ای بیش برای سرپوش گذاشتن بر ضعفهای مدیریتی ایشان نیست!
این نکته نیز نباید از نظر محو شود که هیچ دولتی به اندازه دولت فعلی از اختیارات کافی جهت اجرای برنامه ها و سیاستهایش برخوردار نبوده است ؛ به اذعان حامیان فکری همین دولت، اگر این اختیارات را به یک چوب خشک می دادند بهتر از این عمل می کرد!
مشکل وعده های عمل نکرده دولت نیست؛ مشکل این دولت نگاهی است که می خواهد همه عملکردشان را منطبق با غرب کنند؛ حتی عملکردشان در تبلیغات انتخابات!
حسن ختام این مطلب در خصوص اختیارات رئیس جمهور و وعده های انتخاباتی، جان کلام در سخنی از رهبرمعظم انقلاب می باشد. که فرمود:«من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید. رییس جمهور در کشور ما و طبق قانون اساسی ما، امکانات فوق‌العاده زیادی در اختیار دارد. رئیس جمهور امکاناتش در قانون اساسی، امکانات وسیعی است؛ رئیس جمهور بودجه‌ی کشور را در اختیار دارد، همه‌ی ارکان اجرائی کشور را در اختیار دارد، ترتیب اجرای قوانین را در اختیار دارد، توانائی استفاده از همه‌ی افراد صاحب نظر را در سراسر کشور در اختیار دارد؛ رئیس جمهور در همه مسائل گوناگون دستش باز است...»
