به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب بقیع

آل سعود و تخریب بقیع!!!

«بقیع» آرامگاه مردان و زنان مؤمنی است که دل‌های عاشقان را به سوی خود پرواز می‌دهد. غربت بقیع از چند جنبه است و دل را آتش می‌زند؛ غربت بهترین‌های خلق که در میان سرزمینی پر از خاک، بدون بارگاه هم می‌درخشند! و از آن بالاتر غربت عرشیان در میان فرشیان که حضورشان را نه تنها غنیمت ندانستند که بی هیچ کوتاهی، ستم‌ها بر آنان روا داشتند. براستی چرا بنای بارگاه و گلدسته و آرامگاهی باشکوه بر ساکنان بقیع را جایز نداسته اند؟! این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد.
کد خبر: ۹۱۴۷۱۴۱
|
۲۲ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۵

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی از محلات؛ از جمله موضوعات مورد اختلاف مسلمانان با وهابیان بنا و ساختن گنبد و بارگاه و گلدسته بر روی قبور است. مسلمانان در طول تاریخ به این سنت عمل کرده و بر جواز و استحباب آن به ادله‌ای از کتاب و سنت تمسک کرده اند. خصوصاً آن که این عمل را موافق با عقل و روش عقلا می‌دانستند. ولی از زمان ابن تیمیه مخالفت با این عمل شروع شد و بنا‌ها و گنبد و گلدسته‌ها از مظاهر شرک شناخته شد، تا زمان آل سعود که این عقیده به حدی اوج گرفت که آل سعود عملاً به مخالفت با آن پرداختند و با فتوایی که از علمای وهابی صادر شد امر به تخریب گنبد و بارگاه و گلدسته‌ها و بنا‌های قبور داده شد. از این رو تمام بنا‌های قبور به جز بارگاه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که آن هم از خوف مسلمانان بود، تخریب شد.

چرا مخالفت با بنا؟!

بر اساس فتوا‌های وهابیون ساختن بنا و گلدسته و بارگاه بر روی قبور ولو آن که صاحبان آن قبور اشخاص برجسته و ممتازی باشند، حرام است. ابن تیمیه می‌گوید: مشاهدی که بر روی قبور انبیاء و صالحین از عامه و اهل بیت بنا شده است همه از بدعت‌های حرامی است که در دین اسلام وارد شده است. او در جای دیگری می‌گوید: شیعه مشاهدی را که بر روی قبور ساخته اند تعظیم می‌کنند و شبیه مشرکین در آن‌ها اعتکاف می‌کنند و برای آن‌ها حج انجام می‌دهند همانگونه که حجاج به سوی بیت عتیق حج انجام می‌دهند.

اعضای استغنای دائمی وهابیون می‌نویسند: بنای بر قبور بدعت منکر است که در آن غلوّ در تعظیم صاحب قبر و راهی به سوی شرک است و لذا بر ولیّ مسلمین یا نایب اوست که امر به تخریب بنا‌هایی کند که روی قبور ساخته شده و آن‌ها را با زمین یکسان سازد تا با این بدعت عملاً مقابله شده و راه شرک بسته شود.

ناصرالدین البانی در پیشنهادی به آل سعود برای تخریب گنبد سبز پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌گوید: از جمله اموری که جای تأسف دارد این است که مدتی است بر روی ساختمان قبر پیامبر گنبد سبزی ساخته شده است. به اعتقاد من اگر دولت سعودی می‌خواهد داعی توحید داشته باشد باید مسجد نبوی را به حالت سابقش برگرداند.

بر اساس این فتوا‌ها معلوم می‌شود که وهابیون بنای بر قبور و تعظیم آن را نشانه‌ی شرک می‌دانند و با آن مخالفت می‌کنند، در حالی که بر اساس دلایل عقلی و نقلی می‌توان این ادعا را مطرود دانست.

بر اساس ادعای وهابیون بنای بر قبور از مظاهر شرک و یا راهی به سوی شرک است. در پاسخ می‌توان گفت: شرک دو رکن و عنصر اساسی دارد. این که انسان عملی انجام دهد که نشانه‌ی خضوع برای کسی باشد و دیگر این که اعتقاد به الوهیت و یا ربوبیت آن کس داشته باشد که برای او خضوع می‌کند. این دو رکن اساسی که از آیات قرآنی برآمده است، در مورد بنای بر قبور صادق نیست. زیرا کسانی که مشاهد اولیای الهی را تعظیم می‌کنند بنای آن‌ها به قصد تعظیم با اعتقاد به الوهیت یا ربوبیت نیست. به علاوه اگر کسی به طور حتم این قبور را برای شرک بنا کند حرام است، ولی اگر کسی برای تعظیم شعائر الهی بنا کند نه تنها اشکالی ندارد بلکه مستحب هم هست.

برخی از مخالفان از وهابیون ادّعا نبوده اند که حتی اگر این عمل شرک نباشد، اما تشبه به مشرکان را به دنبال دارد. زیرا مشرکان نیز چنین اعمالی را انجام می‌دهند. در پاسخ باید گفت: اگر مشرکان بنا و بارگاه بر روی قبور بزرگان خود می‌ساختند به جهت تعظیم و تکریم آن‌ها به عنوان ربّ بوده است؛ لذا اسلام آنان را از این جهت مذمّت نموده است و این به خلاف بنای بر قبور اولیای الهی در میان مسلمانان است. از سوی دیگر مطلق تشبّه به مشرکین و کفّار حرام نیست بلکه در موارد اختصاصی و در شعائر آنان خصوصاً به قصد احیای شعائر و آئین کفار حرمت وارد شده است.

اما در بنای بر قبور نمی‌توان گفت که از اعمال اختصاصی مشرکان است؛ بنابراین نمی‌توان این عمل را از مصادیق تشبّه به کفار و مشرکان دانست.

با مراجعه به تاریخ مسلمین بعد از ظهور اسلام پی می‌بریم که بنای بر قبور، سیره عملی مسلمانان در طول تاریخ بوده و مورد اعتراض هیچ یک از صحابه و تابعین تا این زمان واقع نشده است و تنها وهابیون در عمل و گفتار با این عمل مخالفت نموده اند. دلیل عام نیز برگرفته از آیات قرآنی در مورد بنای قبور وجود دارد. در واقع اگرچه قرآن کریم به مسئله بنای بر قبور به طور صریح و خاص نپرداخته است، اما می‌توان حکم آن را از ضمن آیات استفاده نمود.

تعظیم شعائر الهی و بنای بر قبور

خداوند متعال در قرآن کریم امر به تعظیم شعائر الهی کرده و آن را دلیل تقوای قلوب می‌داند، آن جا که می‌فرماید: «و من یعظّم شعائرالله فانّها من تقوی القلوب» (حج/۳۲)؛ با هر کس شعائر دین خدا را بزرگ و محترم دارد این صفت دل‌های با تقواست. شعائر جمع شعیره به معنای دلیل و علامت است و شعائر الله اموری هستند که دلیل و علامت و نشانه‌ای به سوی خداوند متعالند و هر کسی که می‌خواهد به خدا برسد با آن دلیل و نشانه می‌تواند به خدا برسد.
بنای بر قبور از مصادیق مودّت ذوی القربی

قرآن کریم به صراحت امر به مودّت و محبت اقربای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: ه آن جا که می‌فرماید: قل لا اسئلکم علیه اجراً الاّ المودّه فی القربی» (شوری/ ۲۳)؛ بگو از شما تقاضای اجر و مزدی نمی‌کنم مگر مودّت ذوی القربی. واضح است که بنای بر قبور اقربای پیامبر (صلی الله علیه و آله) از مصادیق اظهار مودّت و محبت اهل بیت است. زیرا محبت بروز و ظهور دارد و تنها مورد آن محبت قلبی و اطاعت نیست تا حدی که مشمول نهی صریح از آن مورد نشده باشد.

بنای بر قبور مصداق ترفیع بیوت

خداوند متعال در قرآن کریم اذن داده است که خانه‌هایی که در آن‌ها یاد خدا شده رفعت پیدا کند: فی بیوت أذن الله أن ترفع

نتیجه گیری

بر اساس ادله خاص و عام که ذکر شد و نیز پاسخ‌هایی که به ایراد‌های وهابیون در موضوع بنای قبور داده شد می‌توان نتیجه گرفت که عمل ایشان در این باره و تخریب بارگاه ائمه بقیع در هر صورت محکوم و غیرقابل دفاع است و امید است روزی بیاید که غربت بقیع دیگر جانسوز قلب‌ها نباشد.

ارسال نظرات