شهدا در پشت جبهه‌های نبرد برای پیروزی این آب و خاک در برابر دشمنان جنگیدند و عده‌ای همچون مداحان شهید یار و یاورشان بودند که علاوه بر تلاش در میدان نبرد، برای نابودی دشمن، با صدای گرم خود معنویت را به جمع رزمندگان تزریق می‌کردند.
رزمندگان شهیدی که در جبهه‌های نبرد، علاوه بر وظایف عملیاتی با صدای گرم خود معنویت را به جمع با صفای گردان‌ها و واحد‌های عملیاتی تزریق می‌کردند، مداحانی بودند که هم آوازه ایثارشان به گوش می‌رسد و هم طنین صدای گرمشان در بین رزمندگان زبانزد است.
شهید «محمدرضا علیشاهی» یکی از مداحان شهید شهرستان قروه است که در یازدهمین روز از شهریور ماه سال ۱۳۳۶ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان قروه چشم به جهان گشود.
پدرش محمود و مادرش کشوربانو با تمام وجود در تربیت اسلامی و قرآنی فرزندشان کوشیدند.
محمدرضا با رسیدن به سن یادگیری گام در مهد علم و دانش می‌نهد و تا پایان دوره ابتدایی به تحصیلش ادامه می‌دهد، ولی به دلیل مشکلاتی که سد راهش بود با درس و مدرسه خداحافظی می‌کند. امرار معاش و تأمین مخارج خانواده، محمدرضا را به سمت کشاورزی و کارگری سوق می‌دهد و ایشان با عزمی راسخ مسوولیت سنگینی را که بر عهده داشته به خوبی ادا می‌کند.
محمدرضا همچون سایر جوانان مؤمن شهرستان قروه نقش بارزی در به ثمررسیدن انقلاب اسلامی در زادگاهش ایفا می‌کند و در بسیاری از تظاهرات‌ها که در شهرستان قروه شکل می‌گیرد حضور فعال داشته و چندین بار توسط مزدوران رژیم پهلوی دستگیر و مورد شکنجه قرار می‌گیرد.
سال ۱۳۵۹ آغازگر فصل جدیدی در زندگی محمدرضا است. با آغاز جنگ تحمیلی و حمله رژیم بعث عراق به مرز‌های ایران اسلامی، وی سلاح به کف می‌گیرد و برای مقابله با تجاوز دشمن بعثی راهی جبهه‌های حق علیه باطل می‌شود.
شهید علیشاهی در آغازین روز‌های غائله کردستان، خودش را به کامیاران می‌رساند و بعد از آن در عملیات پاکسازی سنندج از لوث وجود گروهک‌های ضدانقلاب شرکت می‌کند و سپس به خدمت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در می‌آید. شهید علیشاهی همواره در صحبت‌هایش می‌گفت: «فرمایشات امام خمینی (ره) تکلیفی است بر ما که باید برایش خون بدهیم».
شهید علیشاهی در طول عملیات کربلای ۵ فرماندهی گردان صاحب‌الزمان (ع) لشکر نجف اشرف را برعهده می‌گیرد. وی با اطمینان خاطر از شهادتش در عملیات کربلای ۵، وصیت نامه‌اش را می‌نویسد و سرانجام این عاشق دلباخته امام حسین (ع) پس از سال‌ها مجاهدت در روز بیست و هفتم دیماه سال ۱۳۶۵ در عملیات پر افتخار کربلای ۵ در منطقه عملیاتی شلمچه در شرق بصره شربت شهادت را سر می‌کشد و به همرزمان شهیدش ملحق می‌شود.
در بخشی از وصیتنامه این شهید وارسته آمده است: "پیام بنده حقیر پاسدار محمد رضا علیشاهی این پیروزی بزرگ کربلای پنج را به امام امت و امت شهید پرور تبریک عرض می‌نمایم و به تمامی خانواده‌های شهداو اسرا و جانبازان و مقودین تبریک عرض می‌گویم.
همسرم به یاد این کربلای ۵ باش که چه عزیزانی خون دادند و اسیرانی رفتند و مفقودالاثر شدند. به نظر بیاور و به خدای خود دل ببند و عبادت‌هایت را بیشتر کن و به ملت قروه بگو که این جنگ به پایان می‌رسد و اگر شما غافل بمانید شکست خواهید خورد و نمی‌توانید جواب شهدا را بدهید و مدیون این شهدا صدر اسلام تاکنون می‌شوید".
بی‌شک شهدا تا زنده هستند با جسم خود به اسلام خدمت می‌کنند و پس از شهادت بشارت به جامعه مسلمین می‌دهند که اگر امروز هم پیامشان احیاکننده است باید پیام شهدا را بشنویم.
شهید «محمدرضا علیشاهی» یکی از مداحان شهید شهرستان قروه است که در یازدهمین روز از شهریور ماه سال ۱۳۳۶ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان قروه چشم به جهان گشود.
پدرش محمود و مادرش کشوربانو با تمام وجود در تربیت اسلامی و قرآنی فرزندشان کوشیدند.
محمدرضا با رسیدن به سن یادگیری گام در مهد علم و دانش می‌نهد و تا پایان دوره ابتدایی به تحصیلش ادامه می‌دهد، ولی به دلیل مشکلاتی که سد راهش بود با درس و مدرسه خداحافظی می‌کند. امرار معاش و تأمین مخارج خانواده، محمدرضا را به سمت کشاورزی و کارگری سوق می‌دهد و ایشان با عزمی راسخ مسوولیت سنگینی را که بر عهده داشته به خوبی ادا می‌کند.
محمدرضا همچون سایر جوانان مؤمن شهرستان قروه نقش بارزی در به ثمررسیدن انقلاب اسلامی در زادگاهش ایفا می‌کند و در بسیاری از تظاهرات‌ها که در شهرستان قروه شکل می‌گیرد حضور فعال داشته و چندین بار توسط مزدوران رژیم پهلوی دستگیر و مورد شکنجه قرار می‌گیرد.
سال ۱۳۵۹ آغازگر فصل جدیدی در زندگی محمدرضا است. با آغاز جنگ تحمیلی و حمله رژیم بعث عراق به مرز‌های ایران اسلامی، وی سلاح به کف می‌گیرد و برای مقابله با تجاوز دشمن بعثی راهی جبهه‌های حق علیه باطل می‌شود.
شهید علیشاهی در آغازین روز‌های غائله کردستان، خودش را به کامیاران می‌رساند و بعد از آن در عملیات پاکسازی سنندج از لوث وجود گروهک‌های ضدانقلاب شرکت می‌کند و سپس به خدمت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در می‌آید. شهید علیشاهی همواره در صحبت‌هایش می‌گفت: «فرمایشات امام خمینی (ره) تکلیفی است بر ما که باید برایش خون بدهیم».
شهید علیشاهی در طول عملیات کربلای ۵ فرماندهی گردان صاحب‌الزمان (ع) لشکر نجف اشرف را برعهده می‌گیرد. وی با اطمینان خاطر از شهادتش در عملیات کربلای ۵، وصیت نامه‌اش را می‌نویسد و سرانجام این عاشق دلباخته امام حسین (ع) پس از سال‌ها مجاهدت در روز بیست و هفتم دیماه سال ۱۳۶۵ در عملیات پر افتخار کربلای ۵ در منطقه عملیاتی شلمچه در شرق بصره شربت شهادت را سر می‌کشد و به همرزمان شهیدش ملحق می‌شود.
در بخشی از وصیتنامه این شهید وارسته آمده است: "پیام بنده حقیر پاسدار محمد رضا علیشاهی این پیروزی بزرگ کربلای پنج را به امام امت و امت شهید پرور تبریک عرض می‌نمایم و به تمامی خانواده‌های شهداو اسرا و جانبازان و مقودین تبریک عرض می‌گویم.
همسرم به یاد این کربلای ۵ باش که چه عزیزانی خون دادند و اسیرانی رفتند و مفقودالاثر شدند. به نظر بیاور و به خدای خود دل ببند و عبادت‌هایت را بیشتر کن و به ملت قروه بگو که این جنگ به پایان می‌رسد و اگر شما غافل بمانید شکست خواهید خورد و نمی‌توانید جواب شهدا را بدهید و مدیون این شهدا صدر اسلام تاکنون می‌شوید".
بی‌شک شهدا تا زنده هستند با جسم خود به اسلام خدمت می‌کنند و پس از شهادت بشارت به جامعه مسلمین می‌دهند که اگر امروز هم پیامشان احیاکننده است باید پیام شهدا را بشنویم.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
