به گزارش خبرگزاری بسیج، شهر مقاوم دزفول در طول جنگ شهرها همواره در صدر حملات وحشیانه دشمن قرار داشت و اگرچه در روزهای آغازین جنگ، بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران سیاسی و نظامی پندار عموم ملت ایران بر این بود که آن را نوعی اجبار مردم به تخلیه شهر و آماده شدن برای ورود ارتش عراق می‌دانستند، اما با دور شدن ارتش عراق از دروازه‌های شهر در عملیات پیروزمندانه فتح‌المبین در فروردین سال ۱۳۶۱ نه تنها از شدت حملات تا پایان جنگ به این شهر کم نشد، بلکه ارتش عراق علاوه بر تداوم حملات هوایی خود به این شهر، آن را با موشک‌های نقطه‌زن اسکاد بی همچنان مورد هدف قرار می‌داد و هرگز در صدرنشینی دزفول در جنگ شهرها تغییری نداد.
در این شرایط ملت قهرمان دزفول تن به تسلیم ندادند و هرگز و در هر شرایطی شهر را از سکنه خالی نکرده و توقفی در کار بازسازی آن از خود نشان ندادند. علاوه بر آن، علی‌رغم به قربانگاه بردن خود و خانواده‌هایشان در کنار تحمل انواع فشارهای سنگین اقتصادی و روحی و روانی، حتی یک روز در مقابل دولت وقت نایستاد و حرکتی علیه نظام از خود نشان نداد.
اندیشه دینی و روح عاشورایی مردم دزفول به‌عنوان محوری‌ترین عنصر مقاومت و پایداری در هشت سال دفاع مقدس همواره هم زاییده ولایت‌پذیری مردم این دیار و هم زاینده روح حماسی و تقوای دینی آنان به‌حساب آمده است. حضرت امام با درک روشنی از این ویژگی در پیام‌ها و دیدارهای مختلف روح مقاوم مردم این شهر را در یک هندسه دینی، طرح‌ریزی، هدایت و یادآوری می‌کردند. ترسیم شهادت مردم مظلوم این شهر در یک امتحان الهی و سرافراز بیرون آمدن آنها در این امتحان دشوار، در تنها دیدار با مردم رنجیده دزفول، یکی از دلایل این مدعاست.
با اینکه تنها دیدار عمومی مردم دزفول با حضرت امام در مورخه ۷ دی ۱۳۵۹ اتفاق افتاد؛ اما حضرت ایشان در طول جنگ تحمیلی به مناسبت‌های مختلف از مقاوم مردم این شهر یاد کرده و «روح مقاوم» آنان را ستوده‌اند.
در واقع حضرت امام بر پایه الگوی پیروزی انقلاب اسلامی، که با حضور مردم و بر اساس اندیشه دینی و خصلت‌ها و روش‌های انقلابی حاصل شد، برای مقابله با اشغالگران بعثی نیز با فراخوانی مجدد مردم به صحنه، مقاومت در برابر اقدامات غیرانسانی دشمن در حمله به شهرها را محور اصلی سیاست دفاع شهری قرار دادند. حضرت امام در دیدار با برخی از مردم دزفول در مورخه ۷ دی ۱۳۵۹، وقتی هفتصد نفر از خانواده‌های معظم شهدای دزفول و دیگر شهرهای جنگ‌زده به زیارت ایشان در جماران نایل آمدند، مصیبت‌های وارد به مردم را یک امتحان الهی خواند و به خاطر قبولی در این امتحان از آنان ستایش کرد: «پیغمبرهای بزرگ، اولیاء بزرگ امتحان شدند، حضرت سیدالشهداء سلام‌الله‌علیه، امتحان شد. اولاد و احفاد هم امتحان شدند و همه ما امتحان می‌شویم و همه بشر امتحان خواهند شد. شما دزفولی‌ها و اهوازی‌ها و سوسنگردی‌ها امتحان دادید و خوب از امتحان بیرون آمدید …»
در پی عزای عمومی در دزفول به دلیل حملات موشکی رژیم بعث عراق در ۳۱ فروردین سال ۱۳۶۲ که منجر به شهادت ۳۱ تن و مجروحیت ۱۱۵ نفر شد و حمله موشکی دو روز بعد در ۲ اردیبهشت‌ماه که منجر به شهادت ۴۰ تن و مجروحیت ۲۰۰ نفر دیگر گردید، حضرت امام در ۵ اردیبهشت‌ماه به ایستادگی و غرور مردم دزفول بالید و عدم درک درست دشمن از اراده مردم ایران را گوشزد کرد. ایشان در جمله تاریخی خود فرمودند: «آنها باز خوزستان را نشناختند، دزفول را نشناختند.»
«شما ببینید که اینهایی که ادعای طرفداری از خلق و طرفداری از عرب می‌کنند با خوزستان چه می‌کنند، و با دزفول عزیز چه کرده‌اند. به گمان اینکه با موشک انداختن در خانه‌ها و اطفال و زن‌های پیر و جوان را کشتن، اسباب این می‌شود که ما تسلیم بشویم. آنها باز خوزستان را نشناختند، دزفول را نشناختند؛ با اینکه از اول جنگ تا حالا کراراً تجربه کرده‌اند و تخریب کرده‌اند مکان این عزیزان ما را و به شهادت رسانده‌اند اقشار کثیری از دوستان خدا را و دیدند که مقاوم ایستاند و ملت ایران و دزفول عزیز مقاوم ایستاده است در مقابل آنها و امروز هم که این مصیبت را وارد کرده‌اند باز فریاد جنگ جنگ تا پیروزی از جوان‌های ما در دزفول ما بلند است.»
جملات روحیه‌بخش حضرت امام که بر مبنای تقویت باورهای دینی مردم متدین دزفول ایراد می‌شد، ضمن تسلای دل خانواده‌های داغدیده موشکی که حتی در بعضی از خانواده‌ها تمام اعضای آن به شهادت می‌رسیدند، باعث تقویت روحیه جنگی این شهر برای مقابله با دشمن نیز می‌شد. نیروهای تبلیغات و روابط عمومی سپاه دزفول با آگاهی از این موضوع، اقدام به ترویج اندیشه‌های آن حضرت کرده و از طریق چاپ و نشر تراکت‌ها و جزوات مختلف و دیوارنویسی بر در و دیوار شهر، همواره آنها را در جلو چشمان مردم قرار می‌دادند.
سینه‌به‌سینه گشتن بعضی از سخنان امام در مورد مردم دزفول، در شهر و اردوگاه‌های جنگ‌زدگان، نوعی غرور ملی و افتخار زندگی در این شهر را سبب می‌شد که خود نقش مستقیمی در مقاومت هشت‌ساله مردم دزفول ایفا می‌کرد.
این مطلب برگرفته از کتاب جنگ شهرها دزفول می‌باشد که در انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به چاپ رسیده است.
