صدای دَمام، آهنگ دعوت به عبودیت و بندگی

به گزارش خبرگزاری بسیج از بوشهر، حفظ آداب و سنن هر منطقه در عصر کنونی می تواند بیش از پیش نشاندهنده فرهنگ تاریخی ودینی مردم آن دیار باشد و با پیشرفت علم و فناوری اگرچه بسیاری از این سنن شاید بنظر برخی ها بصورت ملعبه ای دیده شود اما می توان همانند مهره نخ تسبیحی خواند که ارتباط میان بشر امروزی با نیاکان و پیشینیان خود در هزاره های دور توسط آن شکل گرفته است..
رفتارهای جمعی انسان ها از ستایش خداوند گرفته تا کرنش و احترام به طبیعت و غیره همه بر حول محوری به نام آیین شکل می گیرد که گستره ای جهان شمول دارد.
کشورمان ایران نیز به عنوان یکی از پنج کشور صاحب تمدن و پیشینه عظیم فرهنگی در کنار بهره مندی از تنوع جغرافیایی و همراهی اقوام مختلف، مملو از آیین ها و خرده روایت های آیینی - نمایشی است که بخش مهمی از آنها پیرامون مذهب، دین و در نهایت ستایش پروردگار رقم خورده است.
با بررسی رفتارهای آیینی ایرانیان می توان کلیدواژه‌های ثابت و در عین حال جهانشمولی چون نوع دوستی، تاکید بر صلح طلبی، رعایت حقوق و احترام بزرگان و یا طایفه، ستایش زمین به عنوان مادر بخشنده و پرستش پروردگار به عنوان خالق مطلق هر آنچه که در آسمان و زمین است، را مشاهده کرد.
در حقیقت این مفاهیم بازتاب دهنده متجلی ترین مفاهیم دینی است که در تمام آیین ها از آیین مهر با سابقه ای بیش از شش هزار سال در جغرافیای ایران تا آیین های پسین تر تجلی می یابد.

 تنیدگی ماه صیام با آیین های مردمی
هنوز هم سحرگاهان در برخی از مناطق استان بوشهر ؛ کسانی هستند تا برای حفظ آداب و سنن نسبتا قدیمی مشقت بی خوابی را به جان خریده وباصدای نواختن دمام با ضرب اهنگ منظم ؛ مردم را برای خوردن سحری و عبادت سحرگاهی بیدار و دعوت می کنند .
مرور و مداقه بر رفتار آیینی ایرانیان با گستره تمدنی شان، نشان‌دهنده ارادت آنها حق تعالی است، ماه صیام (رمضان) نیز به عنوان یکی از ماه های مهم مسلمانان با مفاهیم بنیادین در مسیر ادای حق بندگی مخلوق در برابر خالق خود ، تنیدگی فراوانی با رفتارهای آیین مند ایرانیان مسلمان دارد.
در حقیقت ماه صیام که از آن به عنوان ماه میهمانی خدا نیز یاد می شود بزرگ ترین بستر رفتارهای آیینی ایرانیان را جهت ادای بندگی به خالق به همراه دارد؛ جایی که مردمان روزه دار در کنار لب فروبستن بر اطعمه و اشربه، برای تجلی برترین رفتارهای انسانی تمرین می کنند. 
مواردی از ستایش تا تذهیب نفس ؛ از پرهیز از گناه تا رعایت حقوق مردم، از تکریم خانواده و بزرگان قوم و طایفه و ایل تا ادای حق بندگی و کرنش در برابر خالق بازتاب دهنده این تصویر است که همه مسلمانان پای سفره ای ثابت نشسته اند که خوان‌گستر آن خداوند به عنوان ذات حق تعالی و خالق انسان و جماد و نبات است.

دُم دُم سحری» آیینی همسو با روحیه گرم مردمان جنوب
یکی از متفاوت ترین نمایش های ماه مبارک رمضان در اقلیم و جغرافیای متنوع و گسترده سرزمین مان ایران را در بوشهر شاهد هستیم، جایی که آیین «دُم دُم سحری» از جمله آیین های نمایشی جهت بیدار کردن روزه داران برای برپایی مناسک راز و نیازهای سحرگاهی اجرا می شود.
آیین «دُم دُم سحری» که امروزه با نوای دمام نوازان جنوبی حال و هوایی متفاوت به لحظات پیش اذان صبح و برپایی مناسک سحر می دهد؛ در زمان های دور بدون نوازندگان دمام اجرا می شد. چرا که در آن سالها بوشهر شهر کوچکی بود و معماری خانه های این شهر اغلب از چوب و خشت شکل گرفته بود. 
سحری خوانان «دُم دُم سحری» که با اشعار و ادعیه های مذهبی ساعتی مانده به سحر وظیفه بیدار کردن روزه داران را برعهده داشتند در کوی و برزن به راه می افتادند و بر در هر خانه ای که می رسیدند با دق الباب کردن، صاحب آن خانه را بیدار می کردند، اما بعد از توسعه معماری در شهرهای ایران از جمله بوشهر و تبدیل شدن مصالح سنتی به آهن و آجر، آرام آرام برای آنکه صدای «دُم دُم سحری» خوانان به صاحبان خانه برسد، ساز دمام و همراهی موسیقی با نوای خوش اجراکنندگان این آیین به این رفتار آیینی و نمایشی افزوده شد.
«دُم دُم» به معنای «دَم» و «دُم دُم سحری» به معنای «دَم سحر» است. در این آیین نمایشی گروه های چهار نفر در مناطق مختلف روستا و قریه به راه می افتادند و با اشعار و نواهای مذهبی نزدیک شدن به ساعات سحرگاهی را به روزه داران اعلام می‌کرد و علاوه بر بیدار کردن آنها با اشعار و ادعیه ها و نوای دمام مومنان روزه دار را به دعا و نیایش به درگاه الهی در ساعات سحرگاهی دعوت می کردند.
نواها و اشعاری که در این آیین به گوش می رسد شامل چنین عباراتی است:
«محمد یا رسول الله، علیاً یا ولی الله، السلام السلام یا شهر رمضان یا شهر صیام علیک السلام، هذا شهر المغفره یا شهر مبروک علیک السلام، آمنک الله بالله اَسکنک الله جنه، رحیم الله لدنهُ، جمیعاً النّار و العذاب، عبادالله ذکرالله یرحم کم الله، لا اله الا الله، یاایها المومنون، یا ایها المسلمون...»
علاوه بر این عبارت های عربی، شعر فارسی نیز خوانده می شود؛ مانند: «خداوندا تو ستاری، همه خوابند تو بیداری، به حق خود که بیداری، همه عالم نگه داری...»
در آیین نمایشی «دُم دُم سحری» در نیمه نخست ماه رمضان (15 روز اول) اشعار و نواهای مذهبی این آیین همواره با عبارت «السلام یا شهر رمضان» آغاز می شود و با پشت سر گذاشتن نیمه ماه رمضان و آرام آرام نزدیک شدن به پایان ماه صیام، تمامی سلام ها در این اشعار به عبارت «الوداع» یا «خداحافظی» ختم می شود.
با الفاظی مانند الوداع، «دُم دُم سحری» خوانان روزه داران را با نواهای خود برای مهیا شدن جهت خداحافظی از ماه مبارک رمضان و استقبال از عید سعید فطر آماده می‌کنند.
هرچند اغلب ریتم دمام نوازان به شکل بداهه اجرا می‌شود اما تمامی این نوازندگان برای اجرای آیین نمایشی «دُم دُم سحری» از ضرب های سه گانه دمام استفاده می‌کنند. این نمایشگران کار خود را از چیزی حدود یک ساعت، یک ساعت و نیم مانده به سحر آغاز می کنند و تا 10 دقیقه به اذان صبح ادامه می‌دهند.
هر چند اجرای آیین «دُم دُم سحری» امروزه به دلیل توسعه شهر بوشهر کمتر مجال بروز و ظهور فراگیر در تمام نقاط شهر را دارد اما هنوز در محله‌های قدیمی شهر بوشهر مانند محله دهدشتی ها، کوتی ها، بهبهانی ها، شَنبَدی ها و جَبَری ها آواز «دُم دُم سحری» یکی از گوش نواز ترین و دل انگیزترین رفتارهای آیینی نمایشی ایام ماه صیام را به منصه ظهور می رساند.

 آیین «آبی بنوش» در مقابل گرمای جنوب
وقتی درباره استان‌ها و شهرستان‌های جنوبی کشورمان صحبت می‌کنیم همواره یکی از تصاویری که در ذهن نقش می بندند گرمای شدید و شرجی هوای این مناطق است. به همین دلیل آیین دیگری که در کنار آیین «دُم دُم سحری» در خلال اشعار اجراکنندگان آن به گوش می رسد آیینی به نام «آبی بنوش» است.
«دُم دُم سحری» خوانان بعد از اجرای اشعار، اذکار، دعاها و نیایش های آهنگین خود جهت بیدارکردن روزه داران در پایان هر بخش با قطعه موسیقی یک صدا این نوا را سر می‌دهند که «آبی بنوش»! و با این روایت به روزه داران به ویژه در شش ماهه نخست سال که بیشتر شاهد گرما و شرجی هوا در استان‌های جنوبی کشور هستیم به روزه‌داران یادآوری می‌کنند که برای همراهی با ساعت های روزه داری و مقابله با گرما خود را سیراب کند تا در مواجهه با کار روزانه دچار خستگی مفرط و یا ناگزیر به شکستن روزه خود به دلیل تشنگی نشوند.
«آبی بنوش» مانند آیین نمایشی «دُم دُم سحری» در حال حاضر در برخی از مناطق بوشهر و برخی از شهرستان‌های این استان به ویژه در بندرریگ هنوز اجرا می‌شود و در مواردی شاهد هستیم که وقتی صاحبخانه ها برای نمایشگران آیینی «دُم دُم سحری» به در خانه می آیند تا بیدار بودن خود را اعلام کنند همراه خود اشربه ای خنک و یا نوشیدنی محلی را به اجرا کنندگان این آیین پیشکش می‌کنند و در کنار اجراکنندگان این آیین، خود، نوازندگان و اجرا کنندگان آیین «دُم دُم سحری» و «آبی بنوش» را سیراب می کنند.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما مرکز بوشهر