یکی از جنبه های منفی مدیریت در استان سمنان و طبیعتاً شرق استان پرهیز از برخی واژگان است نام هایی چون تجمع، بحران، تجاوز است، مگر تخریب یک سوم خانه های مردم در حسین آباد و در معرض تخریب قرار گرفتن 360 واحد مسکونی در یک روستای کوچک چیزی جز بحران است.
به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود، یکی از جنبههای منفی مدیریت در استان سمنان و طبیعتاً شرق استان پرهیز از برخی واژگان است نام هایی، چون تجمع، بحران، تجاوز و ... که مدیران آنها را در زمره آخرین کلماتی میدانند که دوست دارند بشنوند، اما این حس را متاسفانه به جامعه نیز منتقل میکنند تا جایی که باید از خودمان بپرسیم دیگر قرار است چه اتفاقی در کالپوش بیفتد که ما آن را بحران بنامیم؛
مگر تخریب یک سوم خانههای مردم در حسین آباد و در معرض تخریب قرار گرفتن ۳۶۰ واحد مسکونی در یک روستای کوچک چیزی جز بحران است که مسئولان از به کار بردن نام آن هراس دارند این سانسور سبب شده تا کالپوشیها نتوانند آنچنان که باید و شاید توجه نشریات و رسانههای کشوری، مسئولان بالادستی و وزارت خانهها را جلب کنند.
اما آقایان واقعا از کالپوش چه خبر؟
اگر فرض کنیم این اتفاق در یک شهری، چون تهران میافتاد چطور؟ اگر یک سوم مردم تهران یک شبه خانه هایشان را از دست میدادند چه میشد؟ تا کی قرار است خودمان را به ندیدن و نشنیدن بزنیم؟ متاسفانه نکته اینجا است که در همان روزهای نخست معاون استاندار سمنان با حضور در کالپوش چندین بار اعلام کرد که از بردن نام بحران برای کالپوش برحذر باشید چرا که در بین مردم واکنشهای منفی دارد مردم هراسناک میشوند!
آقای معاون استاندار باید پاسخ دهی که مردم در باور تو یعنی چه کسانی؟ مردم کالپوش؟ مردم حسین آباد؟ این مردم دیگر باید چه چیزی رخ بدهد که بترسند یا به قول شما هراسناک شوند! مگر دیگر هراسی هم هست؟
آقای خوش پوش شما یک شب فقط یک شب با همسر و فرزندت آیا حاضر هستی در کالپوش بخوابی؟ در نقطه امن نه نقطه بحرانی همانجا هم آیا حاضر هستی شب را تا صبح سر کنی؟
اگر خیر پس باید بپذیری اینجا بحران است تا بالادستیهای شما در وزارت کشور هم به آن صحه بگذارند درباره اش مصاحبه کنند نشریات کشوری به آن بپردازند تا مردم وارد عمل شوند تا به این مردم رنج کشیده کمک کنند حالا که شما در کمک به آنها ناتوان هستید.
سکوت شما در قبال کالپوش و عدم استفاده از کلمه بحران میدانید چه تبعاتی برای مردم دارد؟ میدانید جدی نشماردن این مردم چه تبعاتی دارد؟
البته که میدانید، اما فکر نمیکنم بدانید کار کردن و تراکتور راندن در زمین کشاورزی که هر لحظه ممکن است زیرپایتان خالی شود آن هم برای سیر کردن شکم خانواده چه حسی دارد
پس لطفاً به وجود بحران در کالپوش اذعان کنید تا مردم، هلال احمر و ... به کمک بیایند و این نازنین مردم را نجات دهند خودت که ناتوانی وگرنه امروز باید امید را در چهره مردم کالپوش میدیدی...
چقدر زود فراموش شدند. چقدر زود ... حداقل کرمانشاه چند ماهی طول کشید تا به ورطه فراموشی سپرده شود کالپوش که هنوز به یک ماه هم نرسید و فراموش شد. باید پاسخ این عدم معرفی کردن وضعیت کالپوش به مثابه موقعیت بحرانی را بدهید نه اینجا ... بلکه جای دیگر ...
*روزنامه نگار و فعال رسانهای
مگر تخریب یک سوم خانههای مردم در حسین آباد و در معرض تخریب قرار گرفتن ۳۶۰ واحد مسکونی در یک روستای کوچک چیزی جز بحران است که مسئولان از به کار بردن نام آن هراس دارند این سانسور سبب شده تا کالپوشیها نتوانند آنچنان که باید و شاید توجه نشریات و رسانههای کشوری، مسئولان بالادستی و وزارت خانهها را جلب کنند.
اما آقایان واقعا از کالپوش چه خبر؟
اگر فرض کنیم این اتفاق در یک شهری، چون تهران میافتاد چطور؟ اگر یک سوم مردم تهران یک شبه خانه هایشان را از دست میدادند چه میشد؟ تا کی قرار است خودمان را به ندیدن و نشنیدن بزنیم؟ متاسفانه نکته اینجا است که در همان روزهای نخست معاون استاندار سمنان با حضور در کالپوش چندین بار اعلام کرد که از بردن نام بحران برای کالپوش برحذر باشید چرا که در بین مردم واکنشهای منفی دارد مردم هراسناک میشوند!
آقای معاون استاندار باید پاسخ دهی که مردم در باور تو یعنی چه کسانی؟ مردم کالپوش؟ مردم حسین آباد؟ این مردم دیگر باید چه چیزی رخ بدهد که بترسند یا به قول شما هراسناک شوند! مگر دیگر هراسی هم هست؟
آقای خوش پوش شما یک شب فقط یک شب با همسر و فرزندت آیا حاضر هستی در کالپوش بخوابی؟ در نقطه امن نه نقطه بحرانی همانجا هم آیا حاضر هستی شب را تا صبح سر کنی؟
اگر خیر پس باید بپذیری اینجا بحران است تا بالادستیهای شما در وزارت کشور هم به آن صحه بگذارند درباره اش مصاحبه کنند نشریات کشوری به آن بپردازند تا مردم وارد عمل شوند تا به این مردم رنج کشیده کمک کنند حالا که شما در کمک به آنها ناتوان هستید.
سکوت شما در قبال کالپوش و عدم استفاده از کلمه بحران میدانید چه تبعاتی برای مردم دارد؟ میدانید جدی نشماردن این مردم چه تبعاتی دارد؟
البته که میدانید، اما فکر نمیکنم بدانید کار کردن و تراکتور راندن در زمین کشاورزی که هر لحظه ممکن است زیرپایتان خالی شود آن هم برای سیر کردن شکم خانواده چه حسی دارد
پس لطفاً به وجود بحران در کالپوش اذعان کنید تا مردم، هلال احمر و ... به کمک بیایند و این نازنین مردم را نجات دهند خودت که ناتوانی وگرنه امروز باید امید را در چهره مردم کالپوش میدیدی...
چقدر زود فراموش شدند. چقدر زود ... حداقل کرمانشاه چند ماهی طول کشید تا به ورطه فراموشی سپرده شود کالپوش که هنوز به یک ماه هم نرسید و فراموش شد. باید پاسخ این عدم معرفی کردن وضعیت کالپوش به مثابه موقعیت بحرانی را بدهید نه اینجا ... بلکه جای دیگر ...
*روزنامه نگار و فعال رسانهای
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار