وی افزود: بر اساس توافقنامه سعدآباد، ایران متعهد شد که تمامی فعالیت‌های هسته‌ای خود را به‌حالت تعلیق درآورده و تأسیسات اتمی خود را در حضور ناظران آژانس انرژی اتمی پلمب کند. اما رئیس دولت اصلاحات در ماه‌های پایانی ریاست‌جمهوری خود در سال 84، به‌دلیل عدم‌اجرای تعهدات غربی‌ها، دستور شکستن پلمب تاأسیسات و آغاز به کار مجدد مراکز هسته‌ای کشور را صادر کرد.
این کارشناس مسائل بین‌المللی خاطرنشان کرد: در زمان ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد شعار "انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست" به‌درستی تبدیل به یک مطالبه ملی شد و با توان اجرایی بالای دولت نهم، صنعت هسته‌ای ما با تلاش دانشمندان هسته‌ای کشور، توانست 20 هزار سانتریفیوژ را در چرخه صنعت هسته‌ای کشور قرار دهد. ولی متأسفانه از آنجایی که آقای احمدی‌نژاد، درک و شناخت صحیحی از سازوکارهای ظالمانه بین‌المللی نداشت، ایران را درگیر 6 قطعنامه ذیل فصل 7 منشور که علیه کشورمان صادر شده بود، کرد. با اتمام دولت دهم، برخی رویکرد و تمایل مردم را به‌سمت مذاکره با آمریکا سوق دادند و بر همین اساس آقای روحانی رئیس جمهور شد.
شیخ‌الاسلام گفت: با توجه به اینکه آقای روحانی سابقه مذاکره هسته‌ای با کشورهای غربی را در کارنامه داشت و از سویی یکی از شعارهای اصلی انتخاباتی وی، چرخیدن همزمان سانتریفیوژ‌ها و اقتصاد کشور بود، بر همین اساس مهمترین راهبرد دولت آقای روحانی مذاکره بر سر فعالیت‌های هسته‌ای کشور اعلام شد.
وی با بیان اینکه پس از روی کار آمدن آقای روحانی، رهبر انقلاب عملاً با دولتی مواجه شد که با شعارهای خود، حل تمامی مشکلات به‌ویژه مشکلات اقتصادی کشور را به مذاکره با آمریکا پیوند زد، تصریح کرد: هنر مقام معظم رهبری این بود که با پشتوانه دستاوردهای علمی و هسته‌ای دولت نهم و دهم و همچنین توانایی تیم مذاکره‌کننده دولت یازدهم، در نهایت اعتراف رسمی بین‌المللی به اینکه "انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست" را محقق کرد.
شیخ‌الاسلام ادامه داد: بنابراین در جریان برجام با وجود اینکه رهبر انقلاب از ابتدای مذاکرات به‌صراحت اعلام کرده بودند که نسبت به مذاکره با آمریکا خوشبین نیستند، ولی از آنجا که آقای روحانی رئیس‌جمهور منتخب مردم بود، رهبر انقلاب علی‌رغم عدم‌اعتماد به آمریکا و مذاکره با او، به‌منظور ایجاد فرصت برای آقای روحانی برای تحقق وعده‌های انتخاباتی‌اش، مذاکره با آمریکا را با در نظر گرفتن شروطی پذیرفتند.
این کارشناس مسائل بین‌المللی در پایان با تأکید بر اینکه به ساختار حاکم بر آمریکا نباید اعتماد کرد، گفت: مذاکره ما با آمریکا مذاکره گرگ و میش است، چرا که ساختار آمریکا به‌گونه‌ای است که یک رئیس‌جمهور پای قراردادی بین‌المللی را امضا می‌کند و رئیس‌جمهور بعدی بدون هیچ تعهدی آن قرارداد بین‌المللی را نقض کرده و از آن خارج می‌شود.
