به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ روزگذشته رئیس جمهور در جمع مدیران بانک مرکزی در جهت اصرارهای طراحی شده خود و همفکرانشان برای پیشبرد در تصویب قرارداهای استعماری اینچنین گفت: " تصمیم‌گیر در این کشور دولت، مجلس و رهبری است؛ رهبری چند بار به من گفتند، نه یکبار، که با این لوایح چهارگانه مخالفتی ندارم. اینکه موضع رهبری، دولت هم که لایحه داده، مجلس هم تصویب کرده است، پس چه کسی مخالف است؟"
آنچه که رئیس جمهور محترم در مورد نظر رهبری بیان کرده اند اولا یک روایت کاملا یک طرفه است و دوما یک خبر غیر رسمی است و رهبری بارها اعلام کرده اند تمام نظرات و بیانات خود را به طور شفاف بیان می کنند؛حال سوال پیش می آید که برای تشخیص درست در این فضای غبارآلودی که همفکران آقای روحانی در کشور ایجاد کرده اند راه حل چیست؟!
برای فهم بیشتر لایه های این عملیات توجه عزیزان را به سه سخنرانی رهبرمعظم انقلاب جلب می کنیم که پس از اندکی تأمل به راحتی حق این مطلب شفاف خواهد شد؛
ابتدا نگاهی به سخنان صریح رهبر انقلاب درباره کنوانسیون‌های بین‌المللی که در جمع نمایندگان مجلس مطرح شد می اندازیم: «همین‌جا من اشاره کنم به این مسائل کنوانسیون‌ها و این معاهدات بین‌المللی. ببینید؛ این معاهدات بین‌المللی که به آن در لغت فرنگی گفته میشود کنوانسیون، در اصل در یک نقطه‌ای پخت‌وپز میشود که اطراف قضیّه، مِن‌باب مثال آن ۱۰۰ کشور یا ١۵۰ کشور که بعداً به آن میپیوندند، هیچ تأثیری در آن پخت‌وپز اوّلیّه ندارند. یک جایی بالاخره چند قدرت بزرگ در مجموعه‌های هیئتهای فکری‌شان -به قول خودشان اتاق فکرشان- می‌نشینند برای یک منافعی و مصالحی که برای خودشان تعریف کردند، یک چیزی را پخت‌وپز میکنند، بعد این را به‌وسیله‌ی دولتهایی که همسوی با آنها هستند یا مرعوب آنها هستند یا دنباله‌رو آنها هستند و خیلی منافعی هم در این کار ندارند، تصویب میکنند؛ اگر یک دولت مستقلّی هم پیدا بشود -حالا مثل جمهوری اسلامی- که مثلاً بگوید «من این را قبول ندارم؛ این کنوانسیون را، این معاهده‌ی بین‌المللی را قبول ندارم»، سرش میریزند که «آقا! ۱۲۰ کشور، ١۵۰ کشور، ۲۰۰ کشور این را قبول کردند؛ شما چطور قبول نمیکنید؟» کنوانسیون‌ها غالباً این[جور] است.
[گفته میشود] حالا چه‌کار بکنیم؟ بعضی از این معاهدات بین‌المللی و کنوانسیون‌ها موادّ مفیدی دارند. خیلی خوب، اشکالی ندارد؛ بنده هم در مورد همین چیزهایی که اخیراً در مجلس مطرح شد در این چند ماه اخیر، گفتم مجلس مستقلّاً خودش قانون بگذراند. فرض کنیم [موضوع] مبارزه‌ی با تروریسم یا با پولشویی است؛ خیلی خب، مجلس شورای اسلامی یک مجلس رشید و عاقل و بالغی است و پشتوانه‌های کاریِ خیلی خوبی هم دارد؛ بنشینند یک قانون بگذرانند؛ این قانون، قانون مبارزه‌ی با پولشویی است، هیچ مشکلی هم ندارد، شرایط زیادی‌ای هم ندارد و همان کاری که خود شماها میخواهید بکنید، در این قانون مندرج است؛ این مهم است. هیچ لزومی ندارد که ما برویم چیزهایی را که نمیدانیم تَه آن چیست یا حتّی میدانیم که مشکلاتی هم دارد، به‌خاطر آن جهاتِ مثبت و جنبه‌های مثبت، قبول بکنیم.»
دومین سندی که توسط رئیس مجلس ارائه شد استفسار تلفنی رئیس مجلس از رهبر انقلاب درباره لوایح مرتبط با FATF بود که رهبر انقلاب در پاسخ می‌فرمایند: «آنچه که من در دیدار با نمایندگان راجع به لوایح چهارگانه و کنوانسیون‌ها گفته‌ام مربوط به اصل کنوانسیون‌ها بود و نه کنوانسیون خاص. لذا با بررسی این لوایح در مجلس مخالفتی ندارم. تا مسیر قانونی خود را طی کند. تدبیر فوق قبلاً در زمان استفسار به طور شفاهی به جنابعالی ابلاغ شده بود.»
و سومین سندی که در این موضوع می توان به عنوان یک مستند به آن اشاره کرد بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار مردم آذربایجان شرقی برمی‌گردد که می فرمایند: «امروز شما ملاحظه می‌کنید که غربی‌ها به معنای واقعی کلمه دارند خدعه میکنند. حالا کار آمریکا که دیگر از خدعه گذشته و کاملاً آشکار و شمشیر از رو[بسته] است، [امّا] اروپایی‌ها هم دارند همین‌جور با خدعه عمل میکنند. من نمی‌گویم چه کار کنند؛ دولتی‌ها بنشینند فکر کنند، [منتها] مواظب باشند فریب نخورند، از دشمن رودست نخورند، به امید اینکه بتوانیم یک کاری بکنیم، خودشان را و ملّت را دچار مشکل نکنند؛ هم فریب نخورند، هم از دشمن وحشت نکنند؛ بدانند که دست خدا بالای دستها است».
همچنین جدای از این سه سند کافی می توان به یک کدی که توسط وزرا و همفکران آقای رئیس جمهور در چند وقت گذشته ایجاد شده بود هم اشاره کرد؛ ماجرای نامه هشت وزیر دولت به رهبر انقلاب و تقاضای تصویب لوایح مرتبط با FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام است که گفته میشود پس از پاسخ رهبر انقلاب به نامه نخست که البته متن آن منتشر نشده، نامه دومی از طرف دولت به ایشان ارسال شد که این نامه برای بررسی بیشتر به مجمع ارجاع داده شد و چنانچه رهبر انقلاب درخواست نگارندگان این دو نامه را اجابت می‌کردند؛ می‌بایست تا کنون شاهد تصویب این لوایح در مجمع می‌بودیم؛ امّا وقتی چنین اتفاقی رخ نداده، بنابراین، نامه‌های مزبور پاسخ دلخواه دولتی‌ها را نگرفته است.
حال با توجه به این اسناد و دلایل کافی که ارائه شد دو سوال مهم برای مخاطبان ایجاد می شود که؛
۱- چنانچه آقای روحانی قرار است نظر رهبر انقلاب درباره لوایح مرتبط با FATF را مبنای عمل قرار دهد، چرا به سخنان علنی و صریح رهبر انقلاب در جمع نمایندگان استناد نمی‌کنند و آن را نادیده می‌گیرند؟
۲- اگر قرار است نظرات رهبر انقلاب درباره لوایح مرتبط با FATF را مبنا قرار دهیم، چرا نظر صریح ایشان مبنی بر طی روال قانونی در مراجع مربوطه را نادیده می‌گیریم و حتی به تضعیف آن می‌پردازیم؟ آقای رئیس‌جمهور در حالی برای پیشبرد نظر خود درباره FATF به رهبر انقلاب استناد می‌کند که آشکارا، راهکار رهبر انقلاب درباره لوایح چهارگانه را تضعیف می‌کند! آیا این سخن روحانی که «چرا ده دوازده نفر باید برای کل مملکت تصمیم بگیرند(اشاره به مجمع تشخیص مصلحت نظام)، تضعیف این نهاد و تضعیف توصیه رهبر انقلاب مبنی بر بررسی کارشناسی لوایح در مراجع قانونی نیست؟!
نتیجه آنکه؛ رئیس‌جمهور با استنادی یک‌طرفه به سخن رهبر انقلاب در ملاقات خصوصی؛ و نیز بدون در نظر گرفتن سندهای علنی از بیانات رهبری و چشم‌پوشی بر کُدهای مستقیم و غیرمستقیم ایشان درباره کنوانسیون‌های بین‌المللی و FATF، معنای «موافق هستم» را از «مخالفتی ندارم» به جامعه القاء کرد!
