خبرهای داغ:
عده ای بی درد و شکم سیر در گوشه ای نشسته بودند و فریاد می زدند آقا پدر مردم را در آوردند! کجای کارید؟ زنان را محدود کردند و اجازه رفتن زنان به ورزشگاه نمی دهند!
کد خبر: ۹۱۱۵۵۴۸
|
۰۷ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۳:۱۷

خبرگزاری بسیج قزوین: عده ای تندرو نمی فهمند، حق شهروندی را باید محترم شمارند و اجازه ورود زنان به جامعه را نمی دهند.
جلوتر رفتیم به یک گروه از مردم در صف گوشت ایستاده بودند موضوع حقوق شهروندی را مطرح کردیم تا قضاوت روشنفکران با مردم را بسنجیم!
یکی از خانم ها که ظاهر مناسبی از نظر پوشش نداشت انتخاب شد و موضوع حقوق زنان و حق شهروندی را مطرح کردیم و منتظر پاسخ ماندیم!
گفت؛ من لیسانس زبان هستم، حق زنان زمانی محترم شمرده می شود که مردانشان برای امرار معاش به هزار ریسمان ناپاک دست نزنند! زن در جامعه امروزی باید مادری کند و با حفظ شان مادری خود وارد بازار کار و مدیریت شود! گیریم که ما را به ورزشگاه بردند یا ساحل را مختلط کردند! چه فایده ای دارد، ملتی که نان خوردن به یک پدیده نایاب برایش تبدیل شده پولی ندارد به گشت و گدار برود.
اما یک اصل ثابت است همیشه سود آزادی زنان را کسانی می برند که شعار آزادی زنان می دهند. بنده نگاه دولت و روشنفکران به زنان را قبول ندارم. نگاه این آقایان به حقوق زنان فمنیستی بوده و بحث آنان جنسیتی یا نرو ماده بودن ملاک است. این درحالی مطرح می شود که ۴۶درصد کارمندان حاکمیت در ایران و مشاغل زنان هستند و به معضلی برای مردان تبدیل شده است.
آزادی زنان از منظر آقایان روشنفکر بهره کشی از زنان است. که۵۰تا مدیریت به زنان می دهند اما ۵۰۰هزار زن را با حقوق های ناچیز به کار می گیرند.
از طرفی آقایان روشنفکر و دولتی اینقدر شعار ندهند. دو دهه اول انقلاب موی زنان را قیچی می کردید و بعد از دو دهه برای حفظ ریاست خود رنگ عوض کردید.

از روزی که قشر مستضعف را اقشار آسیب پذیر و قسط و عدل را حقوق شهروندی نام نهادند ما نیز از اصل خویش غافل شدیم.
نفر بعد یک خانم با موهای سفید که گذران عمر را در چهره اش مشاهده کردیم، خیلی کوتاه گفت و رفت؛
هرچه قدر زنان را بنام آزادی فریفتند طلاق و فساد زیاد شد اما حضرت زهرا با حجاب وارد مسجد شد و در دفاع از حق شوهرش سخنرانی کرد. زنان ما هم بیایند و برای حفظ حریم خود و خانواده اش پوشیده بماند.
خدا کند روزگار مجالی به ما بدهد که آزادی قوز بالا قوز نشود. موهای من سفید شد اما خبر از جمعه نیامد، دل من غرق گناه شد خبر از یار نیامد.
تا بوده همین است زندگی برای فقرایی که در صف گوشت هستیم پاپوش بوده اما برای شکم سیرها سرپوش بوده. ما برای گناه نکرده باید مجازات شویم و پاسخ گو باشیم آنها برای گناه کرده خویش سرپوش های قانونی دارند.
1002/ت30/ب

ارسال نظرات
پر بیننده ها