بانوی کار آفرین مازندران بدون دریافت تسهیلات به اشتغال و استقلال مالی رسید

به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، سرکار خانوم امیدی از استادان حرفه حصیربافی که مشغول به کار هستند                                     

خانوم امیدی 18سال پیش با همسرشان که اهل گیلان از توابع شهرستان خما هستند ازدواج کردند. هنر حصیر بافی در خانواده ی شوهر خانم امیدی به صورت شغل بوده و ابتدا در انجا با این هنر اشنا شدند. مادر شوهر خانوم امیدی حصیربافی را انجام میدادند و پدر شوهرشان محصولات تولیدی را به مازندران برای فروش می اورند.                                                                                            

حصیربافی که خانوم امیدی انجام میدهد از محصولی است به نام گاله که در نی زارهاو مناطق ابگیر رشد میکند.پس از بریدن وجمع کردن. انهارا به مدت 3الی 4روز برای خشک کردن نگهداری میکنند . سپس انها را بر روی پشت بام خانه انبار کرده و با توجه به مقدار مصرف از انبار خارج کرده و استفاده میکنند.

اگر مواد اولیه حصیربافی که گاله نام داشت را نولید کننده خودش برداشت کند و اماده سازد هزینه ی زیادی نخواهد داشت اما اگر نتوانست به هر دلیلی انهارا تهیه کند مجبور به خرید ان از بازار میشود. خانوم امیدی به دلیل مشغله زیاد اکثرا گاله را به با انجام شدن اولین مرحله حصیربافی                            (یعنی عمل گیس بافت) به صورت متری خریداری میکنند. پس از ان گیس بافن هارا با طرح های متفاوت به محصولات متفاوت تبدیل میکند. ایشان تقریبا 18 مورد طرح برای اجرا را انجام داده اند مثل: سفره سبدلباس. سبدنان. زیرقابلمه .سبدمیوه. زنبیل کوچک و بزرگ .جای سوزنی. سفره هفت سین .کلاه .اویز گلدانی و...                                                                                                            

او استقبال مردم مازندران را از این محصولات تقریبا خوب وبیشترین استقبال را از سوی مسافرین بیان میکند و از وضعیت فروش خداوند را در هر شرایطی شاکر است. بیشتر بومی های استان مازندران برای اموزش نزد خانوم امیدی می روند تا برای خریدن محصول اما با توجه به اینکه ایشان به تازگی به غرب استان(شهرستان تنکابن)جهت سکونت نقل مکان کرده اند بسیاری ازمتقاضیان جهت اموزش این حرفه را از دست داده اند.خانوم امیدی برای فروش محصولاتش.بیشتر در نمایشگاه ها حضور می یابند. ایشان سابقه ی بیشتر از 15 بار حضور در این نمایشگاه ها را دارد و میتوان گفت تقریبا 3 سال است به صورت مداوم در تمامی انها شرکت داشته است.                                                                            

از نظر خانوم امیدی این کار درامد نسبتا خوبی دارد و اگراز سرمایه ی اولیه خوبی دارا بود با داشتن ایده و طرح های جدیدی که در ذهن دارد میتواند محصولا ت جدیدی را تولید و به بازار عرضه کند که مسلما فروش بهتر و بیشتری خواهد داشت. با توجه به حمایت و رضایت شوهر خانوم امیدی از این حرفه و تلاشی که برای فروش ان در سطح استان مازندران و استان های دیگر انجام شده. اما متاسفانه به نتیجه ی خوبی نرسیده اند و علت این امر را کم شدن علاقه مردم نسبت به صنایع دستی حسیربافی و قدمتی که این حرفه دارد میداند.

خانوم امیدی از لذت استفاده کردن این محصولات برای خودشان و هم چنین فروش ان به عنوان یک هنروکاردستی سخن میگوید و از خانواده ی شوهرشان بسیار متشکر است به خصوص از مادر شوهر خود که باصبرو حوصله و علاقه به او اموزش داد و تمام کسانی که اورا در این راه راهنمایی و حمایت کردند. او خاطره اولین محصولی که بافته بود را بیاد اورد یک کلاه حصیری که انرا برادر شوهر ایشان به عنوان اولین مشتری خریداری کرد که این عمل بیانگر حمایت دیگر اعضای خانواده میباشد.     

خانوم امیدی با اینکه از اداره میراث فرهنگی گرفته است اما به دلیل نداشتن مکان مناسب هنوز به صورت جدی شروع به اموزش هنرجو نکرده اند. او تا به حال هیچ تسهیلات بانکی از هیچ ارگانی دریافت نکرده است و خواستارتسهیلات هستند اما با وجود بالا بودن باز پرداخت وام ها قادر به دریافت انها نمی باشند. برای توسعه اینکار به نظر ایشان داشتن کارگاهی با جذب نیرو برای تولید بیش تر و همچنین مغازه ای جهت فروش در سطح شهر بسیار ایده ال است که به امید خدا شاید در اینده انجام بگیرد.                    

قیمت گذاری این محصولات با توجه به هزینه ی اولیه ای که دارند و دستمزدی که برای محصول در نظر می گیرندبه صورت دانه ای محصولات را به فروش میرساند. از گران ترین محصولاتی که ایشان تولید میکنند میتوان حصیری که برای نشستن استفاده میشود نام برد که مبلغ ان بین 000/30 تا000/35 هزار تومان است. نظر ایشان به این صورت است که میتواند به عنوان کمک خرج خانواده در کنار همسرش باشد اگرچه که با داشتن فروشی خوب میتوان کل ما یحتاج زندگی را از این راه تامئین کرد. خانوم امیدی از علاقه 2 فرزند پسر خود به این حرفه ی هنری میگویدکه با توجه به محصل بودن هر دو انها در کنار مادرشان در خانه به هنگام بافت و تولید او را کمک میکنند.                                     

خانوم امیدی مشتری های خارج استان نیز دارد بعنوان مثال از استان تهران به صورت عمده از یک سری محصولات خاص سفارش عمده میگیردکه از این نوع فروش رضایت بیشتری دارد. او در کنار حصیربافی و فروش ان محصولات چوبی دست ساز نیز برای فروش به نمایشگاه می اورد. البته این وسایل چوبی از تولیدات ایشان نیست اما برای تنوع در غرفه اش و جذب مشتری های بیشتراینکار را انجام می دهد که این عمل نوعی کمک به دوست خود جهت فروش محصولاتش نیز هست.                                    

خانوم امیدی از اینکه یک تولید کننده وبه نوعی یک هنرمند هستند و همچنین کمک خرجی برای زندگی و فرزندانشان رادارند بسیار خوشحال اند و خداراشکر میکنند و به امید در این راه پیشرفت هم میکنند.

همچنین وی به همه ی دوستان توصیه میکند که با علاقه شروع به کارکنند در هر زمینه ای و علاقه مندان به حرفه شروع به فعالیت بیشتری کنند اگرچه ممکن است درامد اندکی داشته باشد ولی از خانه نشینی       بهتراست. انشاالله با حمایت بیشتر مسئولین نسبت به این حرفه ها و تولیدات داخلی شاهد رونق وپیشرفت بیشتری باشیم ومشکلات ما از قبیل بیمه و تسهیلات بانکی با بهره های کمتر و... هرچه زودتر حل کنند.